Lieve meiden,
Bedankt voor jullie lieve felicitaties. Ik ben blij dat het achter de rug is. De bevalling is op zich best vlot gegaan, maar was aan het eind heel erg heftig. 's Morgens rond half 8 zijn de weeën begonnen, maar kwamen heel onregelmatig. Rond half 3 's middags kwamen ze sneller op elkaar en heb ik om kwart over 3 de vk gebeld. Die zou als het zo bleef na het spreekuur bij me langs komen. Dus om kwart over 4 was ze er. Ze heeft me getoucheerd en ik had 4 cm ontsluiting. Daar was ik er blij mee, want dan hadden die onregelmatige weeën iig wat gedaan. Rond 5 uur had ik 6 cm ontsluiting en de vk dacht dat het niet lang meer zou duren. Helaas was er een uur later totaal niets meer bijgekomen terwijl de weeën wel heel veel heftiger waren geworden. Om kwart over 6 heeft ze mijn vliezen gebroken in de hoop dat dat zou helpen. Helaas, weer niet. Om kwart over 7 zei ze dat ze het nog een half uurtje af wilde kijken en was er nog niks geen vooruitgang dat we dan naar het zh moesten. Ik had ook al vanaf kwart voor 6 heftige persdrang die ik bijna niet tegen kon houden. Toen ze over het zh begon zag ik het even helemaal niet meer zitten. Toen werd ook de persdrang zo hevig dat ik het echt niet meer kon tegen houden, maar de baby zat nog te hoog in mijn bekken om geboren te kunnen worden. Ik mocht laten gebeuren wat mijn lichaam deed, maar zo gauw ik het weer kon wegpuffen moest ik dat weer gaan doen. Toen begon ik ook ontlasting te verliezen. En bloed!! Toen wilde de vk weten hoe het zat, want dat kon betekenen op schot in de zaak. Dus ik moest op mijn rug gaan liggen (lag steeds op mijn zij) en toen zag ze het hoofdje al!! Wat was ik blij. En toen met 1 perswee was ons ventje er! Wat was ik blij en gelukkig! Omdat hij zo snel werd geboren was ik wel ingescheurd. Dus wel wat hechtingen. Ook 1 in mijn schaamlip en die kunnen ze niet hechten. Dat was wel heel erg pijnlijk!! Maar goed ik had mijn mooie mannetje op mijn buik dus daar richtte ik mijn aandacht dan maar op.
Met mij gaat het nu redelijk goed. Heb erg heftige dagen achter de rug. De borstvoeding liep niet zoals ik graag zou willen. Ik heb vreselijke kloven. De korsten staan op mijn tepels. Maar goed dat nam ik dan voor lief al zat ik soms huilend van de pijn te voeden. Maar Jelte werd steeds onrustiger en was echt niet meer tevreden, dus sinds gisteren zijn we overgegaan op flesvoeding. Ik voelde me zo ongeveer een emotioneel wrak. Deed niets anders dan huilen en was zo vreselijk moe, omdat ik 's nachts niet aan mijn rust toe kwam. Die overgang naar flesvoeding geeft me enorm veel rust en nu kan ik tenminste gaan genieten van ons kleine ventje.
Zo jullie zijn weer even bijgepraat.
Liefs van Corina
Bedankt voor jullie lieve felicitaties. Ik ben blij dat het achter de rug is. De bevalling is op zich best vlot gegaan, maar was aan het eind heel erg heftig. 's Morgens rond half 8 zijn de weeën begonnen, maar kwamen heel onregelmatig. Rond half 3 's middags kwamen ze sneller op elkaar en heb ik om kwart over 3 de vk gebeld. Die zou als het zo bleef na het spreekuur bij me langs komen. Dus om kwart over 4 was ze er. Ze heeft me getoucheerd en ik had 4 cm ontsluiting. Daar was ik er blij mee, want dan hadden die onregelmatige weeën iig wat gedaan. Rond 5 uur had ik 6 cm ontsluiting en de vk dacht dat het niet lang meer zou duren. Helaas was er een uur later totaal niets meer bijgekomen terwijl de weeën wel heel veel heftiger waren geworden. Om kwart over 6 heeft ze mijn vliezen gebroken in de hoop dat dat zou helpen. Helaas, weer niet. Om kwart over 7 zei ze dat ze het nog een half uurtje af wilde kijken en was er nog niks geen vooruitgang dat we dan naar het zh moesten. Ik had ook al vanaf kwart voor 6 heftige persdrang die ik bijna niet tegen kon houden. Toen ze over het zh begon zag ik het even helemaal niet meer zitten. Toen werd ook de persdrang zo hevig dat ik het echt niet meer kon tegen houden, maar de baby zat nog te hoog in mijn bekken om geboren te kunnen worden. Ik mocht laten gebeuren wat mijn lichaam deed, maar zo gauw ik het weer kon wegpuffen moest ik dat weer gaan doen. Toen begon ik ook ontlasting te verliezen. En bloed!! Toen wilde de vk weten hoe het zat, want dat kon betekenen op schot in de zaak. Dus ik moest op mijn rug gaan liggen (lag steeds op mijn zij) en toen zag ze het hoofdje al!! Wat was ik blij. En toen met 1 perswee was ons ventje er! Wat was ik blij en gelukkig! Omdat hij zo snel werd geboren was ik wel ingescheurd. Dus wel wat hechtingen. Ook 1 in mijn schaamlip en die kunnen ze niet hechten. Dat was wel heel erg pijnlijk!! Maar goed ik had mijn mooie mannetje op mijn buik dus daar richtte ik mijn aandacht dan maar op.
Met mij gaat het nu redelijk goed. Heb erg heftige dagen achter de rug. De borstvoeding liep niet zoals ik graag zou willen. Ik heb vreselijke kloven. De korsten staan op mijn tepels. Maar goed dat nam ik dan voor lief al zat ik soms huilend van de pijn te voeden. Maar Jelte werd steeds onrustiger en was echt niet meer tevreden, dus sinds gisteren zijn we overgegaan op flesvoeding. Ik voelde me zo ongeveer een emotioneel wrak. Deed niets anders dan huilen en was zo vreselijk moe, omdat ik 's nachts niet aan mijn rust toe kwam. Die overgang naar flesvoeding geeft me enorm veel rust en nu kan ik tenminste gaan genieten van ons kleine ventje.
Zo jullie zijn weer even bijgepraat.
Liefs van Corina