Esk, Yndew & Wenser

annemarie35 · okt 3, 2016

Gefeliciteerd wenser!! Echt supernieuws

Ik ga zo naar het ziekenhuis cd 15 en afgelopen vrijdag was mijn eitje 13 mm dus we hopen dat deze goed is doorgegroeid !!!

Zo ja heb ik deze week inseminatie hihi gaat echt goed met die clomid

Supertje en?? Ongesteld? Of had husband gelijk??

Groetjes

Wenser · okt 8, 2016

Annemarie inmiddels een paar dagen verder, heb je de inseminatie al gehad?

Ja mijn zus durft nog niet echt te genieten. De afstotingskansen zijn nog reëel en ze moet nog van de medicijnen af met week 12. Blijft spannend. Ze kunnen t niet goed bevatten. Na meer dan 10 jaar te denken nooit zwanger te worden.

Ik zal wel een beetje verwennen ja ;-) maar niet anders als het haar volledig biologische kindje was of bijvoorbeeld van mijn andere zusje (die nog geen kindjes heeft hoor, ze is 7 jaar jonger dan ik en heeft lang opleiding gedaan). Ik denk dat ik dat wel kan scheiden al blijft het toch wel heel speciaal.

annemarie35 · okt 9, 2016

Hey Wenser
Ja klopt! Donderdag inseminatie gehad het eitje was toen 22 mm en nu weer de bolletjes gebruiken en dan mag ik 20 oktober testen (ziekenhuis wilt 22 oktober omdat dat 16 dagen na iui is)
Wat je zusje betreft ik begrijp dat wel hoor dat je nog niet kunt genieten zo...Ik hoop dat die eerste 12 weken zo voorbij zijn en dat alles daarna toppie verloopt!
Ben al weer het hele weekend aan het werk mag zometeen weer vertrekken richting werk en dan morgen en dinsdag weer, donderdag en vrijdag, weekendje weg en dan maandag, dinsdag werken 2 dagen vrij en dan mag ik in principe testen...
Dus druk genoeg voor afleiding hahaha

supertje · okt 13, 2016

Spannend annemarie. Ik duim voor je. Hier licht ongesteld geweest. Heel vreemd. Normaal heb ik wel 2 a 3 dozen tampons nodig en nu amper 6 stuks gebruikt. Maar de borsten zijn weer normaal gelukkig. Volgende week afspraak bij de gyn. Twijfel over wel of geen mirena. Aan de ene kant is het dan heel defenitief voorbij,aan de andere kant, de premenstruele klachten zijn gewoonweg niet leuk meer.

Daarnaast vind ik het gewoon ook eng als ik wel zwanger zo raken. Zoveel medicijnen dan en alsnog vrij hoge kans op miskramen. We hebben 2 mooie kereltjes waar we onze handen vol aan hebben hahaha. Ze gaan heerlijk naar school en ik heb nu ook de kans om af en toe lekker voor mezelf bezig te zijn. Ook plek is een dingetje. We hebben maar 2 slaapkamers in dit huis en de jongens slapen samen. Dan zouden we op zolder een kamer moeten creëren. Daar is het eigenlijk te laag voor. Als speelzolder functioneert hij prima.

annemarie35 · okt 19, 2016

Hey supertje! Wat fijn om iets van je te lezen ik merk dat je wel rustiger bent om de 1 of andere manier met je beslissing, vind ik super knap!

Ik heb geen flauw idee of de myrena wat is eigenlijk

mijn zusje heeft ook zo'n vreselijke last van die pms die loopt nu ook bij de gynaecoloog om te kijken wat nu handig is.

Ik kan jullie mededelen dat ik zwanger ben...Ik had gisteren een positieve digitale, ik had al een vermoeden...

Het is nog erg onwerkelijk omdat ik me eigenlijk erg goed voel dus ik wacht de echo af van 9 november om 8.45.

Dan zou ik ongeveer 7 weken moeten zijn

Wish me Luck!

Liefs Annemarie

Wenser · okt 20, 2016

Wow wat een mooi nieuws Annemarie. Het kan hoor, niet gelijk beroerd voelen, kan ook per zwangerschap verschillen! Ik duim duim duim. Dan heeft je voorgevoel dus goed gewerkt.

Hou je ons op de hoogte (ook al lees ik hier wel veel minder)?

Hier gaat alles zijn gangetje. Het is erg pittig. Man met burnout (gelukkig iets beter inmiddels), pitte opleiding, genoeg aandacht aan de kindjes waarvan er 1 ook dramatisch slaapt. Ik loop wel op mijn tandvlees. En dat merk ik ook aan mijn gedrag; het spreekwoordelijke korte lontje. Ik doe er alles aan om op de been te blijven, gezond eten, niet drinken, orthomoleculaire ondersteuning van supplementen. En hoop dat de wind snel over waait.

Maar de kindjes doen het verder goed gelukkig. de oudste in groep 3, leert lezen en rekenen en doet vele ontdekkingen. Er gaan echt luikjes open. De jongste dwarrelt het leven door, is niet snel van zijn stuk, en heeft inmiddels ook ontdekt dat hij een eigen persoontje is. Lekker eigenwijs en steekt regelmatig zijn tong uit als ik m iets verbied (nog geen 2 he....). Maar laat zich gelukkig nog wel bijsturen.

Ik ga gauw verder.

x

annemarie35 · okt 23, 2016

Hey Wenser!

Dank je wel! Jeetje wat klinkt dat pittig idd...heeft je man al lang die burn out??

Lastig is dat ik heb dat in mijn nabije omgeving ook meegemaakt heeft ruim 2 jaar geduurd bij die man...

Fijn he zo'n handenbindertje het is herkenbaar!! Dani zegt overal nee tegen en lacht me uit als ze iets niet mag dus dondersteen eerste klas!

De verloskundige is al geregeld daar krijg ik al 3 november een echo dus nog 11 dagen vingers kruisen...

Het enige wat ik heb is onwijs koud en dorst, vol gevoel dus weinig eetlust. Verder best moe maar ook weer niet op sommige momenten XD

Heerlijk die hormonen we zullen zien maar heb er een goed gevoel over

Hoe is het met je zus??? Jij veel succes met je opleiding hoelang nog??

supertje · okt 24, 2016

Gefeliciteerd annemarie! Hopelijk snel een kloppend hartje voor jullie.

Heftig Wenser. Is niet de eerste burnout voor je. En zo'n energievretertje hebben wij hier ook. Om moedeloos van te worden soms. Het wordt wel wat minder nu gelukkig.

Donderdag hebben we een gesprek gehad met de gyn. Bij de eerst volgende menstruatie gaat er een mirena in. Pil is geen optie vanwege de trombosekans. De risico's met een zwangerschap zijn gewoon erg hoog. Gelukkig was mijn man erbij. Hij staat nu ook volledig achter de beslissing om er een punt achter te zetten. En dat geeft nog meer rust in mijn hoofd. Ook is het eiceldonatieproject afgeketst. Gewoon geen polonaise meer aan mijn lijf. De gyn zal me gaan missen hahhahha. 18 jaar mijn arts geweest. Het is goed zo. Ik heb 2 heerlijk eigenwijze kleuters (echt dit is mijn favoriete leeftijd!) Die ook nog eens heerlijk met elkaar kunnen spelen. Maar waar we toch onze zorgen wel mee blijven houden. De oudste moet tot zijn 18e gevolgd worden voor zijn schedel en bij de jongste zijn de buikklachten nog niet over. Het gaat op dit moment goed, maar het blijft lastig wat hij wel en niet kan verdragen. 

Ik heb de laatste paar dagen toch wel meer last van de miskramen van vorig jaar. Er spookt een heel klein stemmetje, wat als er toch een derde was gekomen? Het gemis is iets sterker dan normaal. Maar dat zal wel komen door het gesprek met de gyn.

Ook ik zal hier niet veel meer zijn. 7 jaar lang heb ik hier lief en leed gedeeld. De hoop en de wanhoop. Ook dit stukje moet nog even bezinken en een plekje krijgen.

Het gaat jullie goed en bedankt voor deze jaren!

LiefsSupertje