even voorstellen.

Ha Wendy,

Kwam inderdaad ook nog wel wat dingen tegen die ik zelf heb: gevoelige borsten, vaak plassen, zwaar gevoel in m'n onderbuik.
Maar ja, of dit nou komt doordat ik zwanger ben of alleen omdat ik er nu meer op let... ik weet het niet!

we kunnen inderdaad alleen maar hopen en afwachten! Maar wat jij ook zegt: ik ga er nog niet van uit dat het raak is, dan valt het ook minder tegen straks... (maar stiekem denk ik er natuurlijk toch wel over na hoe het zou zijn als het wel zo is )

Ben net lekker na de schoonheidsspecialiste geweest en heb me heerlijk laten vertroetelen! En vanmiddag ga ik nog naar de kapper, heb vandaag m'n tut-dag! Dan kunnen we er weer even tegen!

Ben komend weekend alleen thuis. Manlief gaat een weekend weg met een paar collega's. Ben benieuwd, is de eerste keer dat ik alleen thuis ben sinds ons Floor* geboren is. Maar heb er ook wel weer zin in om even helemaal m'n eigen gang te gaan.

 Anita, mama van Floor*
 
Ow spannend het weekend alleen. Ik vond het eerst best eng om s'avonds  alleen te zijn had jij dat ook? Mijn vriend moest op een gegeven moment een keer naar een vergadering van  de  biljartvereniging waar hij bij zit en ik kon hem gewoon bellen als het niet ging dan was hij zomaar thuis nou ik helemaal plannen gemaakt wat ik ging doen (duh) Ik was nog niet op de helft stond ie al weer achter me! huh ben je er nu al weer??? En toen een paar weken later had hij een heel weekend een toernooi van het biljarten en toen ben ik ook veel alleen geweest ook geen probleem de dagen waren weer tekort! (ik kon er wel gewoon heen en dat heb ik ook wel gedaan maar ik heb geen zin om het hele weekend naar 3 ballen en een keu te gaan kijken) Kortom het viel mij erg mee!!

Idd voel je het nou omdat je zwanger bent of omdat je dat wilt!! Om gek van te worden.

Heerlijk zo'n tutdag ik had het vorige week, het schoonzusje van een vriendin van mij doet de kappersopleiding en die moest een model hebben met dik haar (ik heb enorm dik haar) om te verven dus ik daarheen de hele middag in de stoel gezeten en sávonds helemaal gaar!

Veel plezier bij de kapper!!

Xx Wendy
 
Hai!

Ik vind het nooit zo erg om alleen te zijn, kan mezelf goed vermaken. Ook toen mijn man weer ging werken, vond ik het heerlijk om de hele dag alleen thuis te zijn. Maar was wel blij als hij 's avonds weer thuis was!
Ik zie alleen wel een beetje op tegen het alleen naar bed gaan, zo koud en ongezellig. Meestal ben ik dan moe, ga ik naar bed, kan ik niet slapen. En dan ga ik liggen denken en luisteren of ik niks hoor beneden. Maar vaak gaat het ook wel goed, en val ik gewoon in slaap.
Kon ook bij mijn ouders gaan slapen, maar dat vind ik ook weer niet fijn. Ach, en als het vanavond echt niet leuk is, kan ik altijd nog daarheen! Maar dat verwacht ik niet.

Heb ik weer: was gisteren dus bij de schoonheidsspecialiste geweest en heb voor het eerst m'n bovenlip laten harsen en waar ik al bang voor was is nou ook gebeurd:
Ik heb een allergische reactie gekregen en zit nou met een dikke zoeloe-lip op de bank. Uitslag van m'n bovenlip tot m'n neus en wang, bah!
't Is de bedoeling dat je er knapper van wordt, van zo'n bezoekje, maar da's deze keer een beetje mislukt! haha, moet er eigenlijk ook wel een beetje om lachen, maar het jeukt ontzettend en is dus niet echt prettig! Hoop dat het snel over gaat!

Dacht ook:  is m'n mannetje een keer weg en heb ik de kans om te sjansen, krijg je dit! haha, hoeft ie in ieder geval niet bang te zijn dat ik vreemdga (alsof ik dat zou kunnen, echt niet, ben veel te blij met hem!)

Gelukkig is bij de kapper wel alles goed gegaan!

Fijn weekend en succes met testen! Ik zal voor jullie duimen!
Hou je me op de hoogte?

X Anita, mama van Floor*
 
Hoi hoi,   daar ben ik weer.

Wij zijn vandaag naar Duitsland geweest. We wonen vlak bij de grens. Ik heb weer lekker veel onzin dingen gekocht. Soms heb ik dat eventjes nodig. De sport is dan om het zo goedkoop mogelijk te kopen. Wat dachten jullie van lichtgevende sterretjes voor € 0.50. Het slaat nergens op en de kinderen vinden het geweldig.

Het hebben van kinderen is meestal heel erg fijn en ze slepen ons door de dagen heen. Ze dwingen ons zonder dat ze het zelf weten om de gewone dingen te doen. Wij kunnen niet in een hoekje gaan zitten huilen. Af en toe vind ik het wel eens moeilijk want ik had hun natuurlijk wel een broertje of zusje beloofd en dat weegt zwaar op mijn schouders.

Vorige week werden wij gebeld door  het natuursteen-bedrijf. Hij vroeg of de steen nu officieel kon worden besteld. Ik dacht dat dat al gebeurt was maar het zat me niet lekker. Ik was niet tevreden over de steen. Het voelde niet goed zal ik maar zeggen maar ik dacht dat ik niet meer terug kon. Nu was ik heel erg bij met dit misverstand en heb alles geannuleerd. Wij hebben nu een urn uitgezocht. Niet zo`n enorme pot maar twee handjes die een baby vast houden. Xiano* komt weer thuis. Daar waar hij (voor ons gevoel) hoort.

Ik ben nog steeds niet ongesteld maar heb wel steeds meer zwangerschaps symptomen. Ook ik ben af en toe wat duizelig, misselijk, rode handpalmen, gevoelige borsten moe en ik moet redelijk vaak plassen. Ik wil voorlopig nog niet testen. Ik heb met mijn man afgesproken dat wanneer ik niet ongesteld ben geworden ik pas ga testen als Xiano* thuis is gekomen.

Liefs Petra (mama van Jamey, Yentl, Quinn en Xiano*)
 
@ Anita,

Hoe gaat het met je?? Vervelend dat het zo uit is gepakt bij de schoonheidsspecialiste erg vervelend!

@ Petra,

Wat fijn dat je het nog kon annuleren!! Het moet echt goed voelen want je kan het maar een keer doen he..  Spannend hoor of je zwanger bent.  
 
Ik heb vanmorgen zo'n digitale test gedaan van clear bleu waar overduidelijk niet zwanger op stond dus helaas... Nog wel steeds duizelig dus wat dat dan is weet ik niet als ik ong. wordt ga ik denk ik maar eens naar de dokter toe...

Fijne zondag nog!

~Xx Wendy mama van Merle*~
 
@ Petra: wat mooi: Xiano* komt weer thuis. Wat je zelf al zegt: het moet wel echt helemaal goed voelen!  
Klinkt misschien wat zweverig, maar ik denk dat het niet helemaal toeval is dat het natuursteenbedrijf nog belde en dat de steen nog niet besteld was. weet niet precies hoe ik het moet uitleggen: Het gaat toch zoals het zou moeten gaan en zoals je het diep van binnen het liefste wil. Ben blij voor je dat het zo is gelopen!

Daarom maken wij ook de regenboog opnieuw, het voelde voor ons niet goed genoeg. Moet ook eerlijk zeggen dat ik de vorige keer dat we er aan gewerkt hebben, ik het niet 'voelde', ik had er geen emotie bij. En denk ook dat dat de reden is dat het nu niet helemaal geworden is zoals we hadden gehoopt. De volgende keer ga ik het met heel m'n hart doen, dan kan het niet fout!

Weet je al wanneer Xiano* thuis komt?
Spannend, al die kwaaltjes... hou je ons op de hoogte als je meer weet?

@ Wendy: balen zeg, een negatieve test! Zou als ik jou was inderdaad ook naar de dokter gaan om te vragen waar die duizeligheid vandaan kan komen.
Maar als ik het goed begrijp is je cyclus niet heel regelmatig, dus misschien is er nog wel een kans! We blijven duimen!

Ik heb zelf niet echt meer het idee dat ik zwanger ben. Heb geen kwaaltjes meer, zou me verbazen als het toch zo is! Maar zou woensdag of donderdag ongesteld moeten worden, dus moet nog even afwachten voor ik het zeker weet.
Ga er  van uit dat we sowieso de tweede ronde in gaan. En als ik eerlijk ben vind ik dat niet zo erg. Ik had het natuurlijk ook leuk gevonden als ik zwanger zou zijn, maar we hebben geen haast...

Met m'n lip/neus/wang gaat het al wat beter gelukkig, maar het is nog steeds niet echt prettig.

Moet nog 2 dagen werken en dan heb ik alweer vakantie! 't Is bij ons volgende week carnaval (woon in Brabant). En heb nog wat leuke uitstapjes voor de boeg:
woensdag naar Tarzan de musical, vrijdagmiddag carnaval op school, en dan na de carnaval high-tea-en met vriendinnen en nog een paar dagen naar zee met m'n schatje.
Dus genoeg leuks om naar uit te kijken!

Tot de volgende keer maar weer!

groetjes Anita, mama van  Floor*

 
Hallo dames

Ik wil me ook even voorstellen. Ik ben Simone, 25 jaar en moeder van Kyra*.  Onze dochter is ook tijdens de zwangerschap overleden. Ik moest gewoon op controle bij de huisarts en hij kon het hartje niet horen. Hij heeft ons gelijk doorgestuurd naar het ziekenhuis en daar vertelde de gyneacoloog dat ze niet meer leefde. De volgende dag naar  het ziekenhuis en 29 juni 2007 bevallen  van een prachtige dochter. Ik heb haar niet vastgehouden of verzorgd.  Dat kwam voor mijn gevoel te dichtbij. Wel hebben ze haar tussen  mijn benen ingelegd en heb ik  haar wel  geaaid, aangeraakt. Mijn vriend wou haar niet zien en de verpleegster heeft foto's gemaakt, voor als hij haar nog wou zien dat dat gewoon kon. Ik ben blij dat we dat gedaan hadden, want in 1e instantie wouden we helemaal  niks met haar te maken hebben. Ze was immers niet meer van ons. We hebben haar een technische crematie gegeven, dus we waren er zelf niet bij.
Voor jullie zal dit allemaal erg raar klinken, maar ik heb er nog steeds vrede mee dat we het zo aangepakt hebben. Ze staat nu lekker bij ons in de woonkamer en dat vind ik erg fijn. Ik loop er iedere dag ongelofelijk vaak voorbij, dus iedere keer denk ik aan haar. Maar ook alleen maar van hoe trots ik wel niet op haar ben. Trots dat ze mijn dochter is en dat ik haar moeder mocht zijn.

Ik ben in het begin erg verdrietig geweest en heb ook vreselijk in de put gezeten. Maar met een beetje hulp van mijn vriend en onze vrienden en familie ben ik er toch uitgekomen. Ik ben ook niet zo iemand die in zijn/haar verdriet verdrinkt. Het is erg wat we hebben meegemaakt, maar er is iemand geweest (wie? al sla je me dood) die heeft gezegd: jullie kunnen dit aan. Daarom is het ons overkomen. Wat ik nog steeds jammer vind en soms ook moeilijk vind is dat er bij ons geen duidelijke oorzaak naar boven is gekomen. De gyneacoloog had gezegd dat er wat vocht in haar buikje zat, maar ze konden er niet achter komen waardoor. Soms is dat moeilijk en soms denk ik het is goed zo. Liever nu dan over een paar jaar....... als ik er echt voor heb mogen zorgen. Als je de keuze mocht hebben natuurlijk.

Ik ben nu weer 23 weken zwanger en vind dit erg spannend. Zeker omdat de kleine redelijk druk is (in mijn buik) en als ik het dan niet voel gaan mijn voelsprieten omhoog en ga ik over in blinde paniek. Gelukkig heb ik dat nog maar 1 keer meegemaakt, maar dat zal waarschijnlijk niet de enige keer zijn.
Wij hebben wel wat moeite moeten doen om weer zwanger te raken, ik heb namelijk het syndroom PSO. Dat houd in dat mijn eierstokken zoveel eitjes maken dat ze de kans niet krijgen om te springen. Dus ik menstrueerde ook niet meer. Waarschijnlijk ligt de oorzaak daarvan bij mijn schildklier. Ik heb een te traag werkende en daar slik ik ook medicijnen voor. Maar na 3 clomid behandelingen (hormoonkuurtje;tabletten) zijn we toch zwanger geworden. Je rekent vanaf de eerste dag van je laatste menstruatie en dat was 7 september. Die datum zou ik uitgerekend zijn van Kyra*. Het is dan wel een jaar later maar toch heeft ze een beetje geholpen volgens mij.
Ik word gelukkig beter in de gaten gehouden, iedere 4 weken naar de gyn en iedere 4 weken naar de huisarts om mijn schildklier in de gaten te houden.

Ook bij ons was de wens erg groot om weer zwanger te raken. Je wilt ook ontzettend graag dat je het volgende kindje wel mag houden, om het even zo te zeggen. Maar achteraf ben ik blij dat er bijna 2 jaar tussen de kids inzit. Ik heb het echt helemaal geaccepteerd en dat betekend niet dat ik niet meer verdrietig ben om haar, maar ik kan echt met een glimlach aan haar terug denken.

Ik vond het wel erg moeilijk dat onze vrienden zwanger werden en papa en mama werden. Zeker in het begin. Maar nu ik zelf zwanger ben kan ik weer naar andere zwangere en baby's kijken. Ik vond het moeilijk om te accepteren in het begin, maar nu zie ik alles zonnig in. Mijn meissie is een beschermengel van ons, maar ook van ons nieuwe kindje.

Waar ik me soms wel nog aan kan storen is als mensen zeggen: we besluiten een kind te nemen. Maar een kindje neem je niet, je mag blij zijn dat je ze krijgt! Hebben jullie dit ook?

Ik vind het wel leuk dat de emoties bij ieder van jullie ook zo dicht bij de mijne liggen.

Sorry dat dit zo'n lang verhaal is geworden!!

Simone, mama van Kyra*
 
lieve mama van Kyra* ,

Als eerste gefeliciteerd met je zwangerschap.
Wat fijn dat ik jou verhaal mocht lezen. Jullie hebben alles heel erg anders gedaan dan wij maar gelukkig bestaan er geen verkeerde manieren als je je er goed bij voelt, toch?

Liefs Petra
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan