He meiden
Sorry dat ik een tijdje niet gereageerd heb, maar dat krijg je met een druk leven hahahahaha..........
@petra
Wat vervelend voor je dat je zo onzeker bent over je ongesteldheid. Een collega van mij werd pas na 12 weken gewoon ongesteld, na haar bevalling. Ik was zelf na 4 weken weer ongesteld geworden. Maar je moet je niet vastpinnen op het krijgen van een kindje. Hoe moeilijk dat nu is maar je zit nog zo in je rouw en verdriet. Dat je je lichaam geen rust geeft. Als je het niet vertrouwd kan je altijd nog een verwijsbrief voor je gyn gaan halen bij de huisarts. Die kan precies zien hoe het er van binnen aan toe gaat.
Ik kan uiteindelijk niet zelf ongesteld worden door die vele eitjes die maar niet volgroeid raken. Tenzij ik aan de pil ga natuurlijk. Maar wij zijn zwanger geworden door 3 clomid behandelingen. 5 tabletten in 1 keer en maar afwachten of ik een eisprong krijg. Bij ons is het dan nog redelijk snel gegaan gelukkig. Maar voordat we naar de gyn gingen waren we ook al bijna een jaar verder. De vorige keer ging het nl wel vanzelf, dus zonder hulp van de clomid.
@iedereen
Wat mooi dat jullie eigenlijk allemaal een armbandje hebben met bedeltjes eraan. Natuurlijk is het te hopen dat er geen engeltjes meer bij komen. Zoiets gun je niemand, laat staan jezelf nog een keer!!
@Wendy
Wat vervelend dat ook jij nog niet ongesteld ben geworden. Als je het graag wil is die klap altijd zo hard. Ik zelf heb ook zeer regelmatig een negatieve test gehad en iedere keer wordt je een beetje verder de kuil ingetrapt. En het is erg moeilijk om daar weer heelhuids uit te komen, vond ik in ieder geval. Je lichaam is echt iets raars en zeker na wat we allemaal hebben meegemaakt, is het vertrouwen ook ineens een flink stuk minder. Ik hoop voor je dat je alsnog een positieve test krijgt. Maar dat hoop ik ook voor Petra natuurlijk!!
@Anita
Van harte gefeliciteerd met je zwangerschap. Echt super!! Wij waren ook helemaal hieperdepiep en het liefst schreeuwden we het ook echt van de daken, maar idd alleen tegen onze ouders gezegt. Na de eerste echo na 7,5 week hebben we het ook gelijk aan onze verdere vrienden en familie gezegt. De vorige keer was ook alles goed, zelfs bij de 20 weken echo konden ze niks zien wat niet goed was en toch was het mis gegaan. Dus het heeft niks te zeggen. Ik was blij dat ik het met iedereen kon delen, want je bent zoooooo blij.
Ik ben toen gelijk naar mijn huisarts gegaan en heb een afspraak gemaakt en gelijk gebeld naar de gyn, waar je pas na een paar weken terecht kan. Dus tegen de tijd dat we onze afspraak hadden waren we bijna 8 weken. Ik moet iedere 4 weken terug naar de gyn en naar de huisarts. Bij de huisarts houdt hij mijn schildklierhormoon in de gaten, want ik heb een te traagwerkende. Dus in het begin moet je echt alles goed geregeld hebben, anders heeft dat weer effect op het kindje. Maar dat hebben we 2 keer bij moeten stellen en nu is dat gewoon erg stabiel.
Onze gyn vroeg ook of we een nekplooimeting wilde. We hadden een boekje meegekregen met info, maar omdat ik best jong ben kunnen ze vaak niet eens een goede schatting doen. De eerste keer bij Kyra hebben we het ook niet gedaan en dus waarom nu wel. Dus ik zei tegen de gyn dat we geen nekplooimeting wilde, en hij zei toen als ik toch iets afwijkends zie wil je het dan wel weten. Natuurlijk wilden we dat weten, maar gelukkig was alles goed.
Bij een collega van me (haar vriendin) had de gyn wat afwijkends gezien, verschillende testen en maanden onzekerheid later is haar kindje gewoon zo gezond als het maar zijn kan. Dus het heeft allemaal niks te zeggen.
Ik vind het trouwens wel mooi, zo'n regenboog op het grafje van Floor. En ik vind dat zoiets dan ook perfect moet zijn. Je moet er wel een goed gevoel bij hebben. Het is iets voor haar dus dan moet dat perfect zijn! En ik vind het ook netjes van die kunstenares dat je er ook eentje voor thuis mag hebben, omdat het eerst niet perfect was. Heel netjes!!
Het is weer een heel verhaal geworden!!
Dikke kus Simone mama van Kyra*
