even voorstellen.

@ Wendy:
En hoe was het steentje van Merle*? Fijn dat het  donderdag geplaatst wordt!
Bij ons zal het ook niet lang meer duren gelukkig. Ben ook erg benieuwd!

Wel vervelend dat er bij de dokter ook nog niks uitgekomen is.
Wéér langer wachten...  alsof het nog niet lang genoeg duurt! Maar inderdaad, meer kun je niet doen.

@ Petra:
Hoop voor je dat de gynaecoloog je kan gerust stellen!! Hou je ons op de hoogte?
Succes!

Hier verder geen nieuws eigenlijk.

groetjes Anita
 
He

@petra
Heel veel succes bij de gyn. Ik hoop dat ie je gerust kan stellen!!

@wendy
Wat vervelend dat je eigenlijk nog 2 weken moet wachten. Maar wie weet wordt je in de tussentijd ongesteldof juist zwanger. Je weet het toch niet. Een vrouwenlichaam zit raar in mekaar.
Wat fijn dat Merle* haar steentje klaar is. Geeft dat bij jullie geen voldaan gevoel? Ik was nl erg blij dat Kyra* weer thuis was, waar ze hoorde. Op de een of andere manier kan je dan toch weer een stap verder.

Groetjes Simone mama van Kyra*
 
Hoi,

Het steentje van Merle* is helemaal perfect geworden! Ik ben zo 'blij' met het resultaat! Ik was bang dat het te groot zou worden mijn vriend en de steenhouder hadden mij al wel gerust gesteld maar ik moet het dan toch eerst zien voordat ik dat ook ben!

We gaan er zo nog even heen even afscheid nemen van hoe het er nu uitziet. Ik voel er verder weinig bij maar ik ben bang dat als ik dat niet doe ik er spijt van krijg en dat wil ik voorkomen. Ik heb er geen idee bij hoe ik me morgen voel ik zie het wel.

@ Petra hoe was het bij de gyn??

Xx Wendy mama van Merle*!!
 
Vanmorgen was ik bij de gynaecoloog. Ik had wat extra tijd gekregen zodat we eerst konden praten. Daarna kreeg ik een echo. De baarmoeder zag er goed uit. Mijn ene eierstok had meerdere kleine eitjes en mijn andere eierstok had twee grote eitjes. Een eitje was zo groot dat hij elk moment kan gaan springen. Tja... en wat moeten we nu. Eerlijk gezegt ben ik nu al verliefd op dat ene kleine eitje. Er zijn steeds meer mensen die ons adviseren om nog een tijdje te wachten en mijn verstand wil wel luisteren naar al die goede adviesen maar mijn gevoel zegt iets heel anders. Vandaag kreeg ik via de hyves een berichtje van iemand. Ze vertelde mij dat ze een broer had die vlak na de geboorte was overleden. 3 maanden later was zij zelf verwekt. Haar moeder verteld haar altijd dat ze door die nieuwe zwangerschap het verlies van haar zoontje extra goed heeft kunnen verwerken. Dat gaf me toch wel weer moed. Ook vertelde haar moeder haar dat het zo had moeten zijn omdat ze haar anders niet had leren kennen. Lief hè? Verdriet zal er altijd zijn. Ik kan niet garanderen dat ik zwangerschap over een jaar beter aan kan dan een zwangerschap zo snel mogelijk. Vanavond gaan Koert en ik er maar eens goed over babbelen zodra de kinderen in bed liggen. Ik vind het ook belangrijk om te weten hoe hij erover denkt. Hij praat wat moeilijker over zijn gevoelens. Hij verwerkt Xiano* door veel voor ons te zorgen en door alles te regelen. Praten vind hij moeilijker.

Petra
 
@ Wendy: Fijn dat het steentje zo mooi is geworden! En inderdaad, ik zei gisteren nog tegen m'n man: het zal wel raar zijn als het er straks staat en er zo anders uitziet. Je bent nu zo gewend aan dit plekje. Maar dat het zo mooi en voor altijd is maakt alles goed!

@ Petra:
Ben blij dat de gyn. de tijd voor je heeft genomen en dat er alleen maar goede dingen te zien waren op de echo!
Je hebt ook helemaal gelijk: het verdriet is er toch, en je weet niet of het  beter zou gaan/ makkelijker zou zijn als je pas over een tijdje zwanger wordt. Volg je gevoel!

Ik denk trouwens ook dat veel mannen liever iets doen, in plaats van praten. Mijn man ook, hij vindt het heerlijk om het grafje netjes te houden, in de tuin te werken enz. Dan kan hij ondertussen lekker nadenken. Maar gelukkig is het ook niet zo dat ik alles uit hem moet trekken, hij vertelt wel over wat hem bezighoudt. Als ik eerlijk ben praten we nu meer en 'beter' dan voor ons Floor*, ook over andere dingen. Maar da's misschien ook wel logisch, je hebt immers alles samen beleefd en bent zo nog dichter bij elkaar gekomen.

groetjes Anita, mama van  Floor* en ...
 
Pff Petra,

Ik denk dat elk mens anders in elkaar steekt en dat jullie moeten doen waar jullie je goed bij voelen. Ik heb altijd gezegd dat ik nooit over Merle* heen kom maar dat als ik weer zwanger raak ik dat wil om een volgend kindje en niet om het gemis van Merle*. Ik  denk wel dat het de pijn iets kan verzachten maar ja onze situaties zijn ook best wel verschillend ik heb verder geen kinderen dus ik weet niet hoe ik me dan zou voelen.

Ook is het voor mijn lichaam denk ik erg goed geweest om het niet te snel te doen ik heb toch een bevalling keizersnede en niet te vergeten een zwangerschap gehad en tja ik moet er niet aan denken dat een volgende zwangerschap fout zou gaan omdat ik niet goed herstelt ben.

Nogmaals luister naar jezelf en naar je man (ik herken dat overigens wel hoor dat wat je man doet en mijn vriend zegt steeds ik heb er gewoon een ander gevoel bij jij hebt Merle* in je gevoelt en je hebt haar het leven geschonken ik stond ernaast en ben ook ongelofelijk trots en houdt ook ontzettend veel van haar maar toch is het anders)

Ik hoop dat ik je een beetje heb kunnen helpen

Sterkte en ik denk aan jullie!

Xx Wendy
 
Zwanger raken omdat ik Xiano* zo mis dat zou ik ook niet kunnen. Ik kan Xiano niet vervangen en ik wil dat ook niet. Ik heb altijd gedroomd van een groot gezin. We hebben het dan ook heel erg gezellig met onze drie kindjes. Ik snap ook wel dat het voor jullie anders is. Jullie staan helemaal met lege handen terwijl ik hier drie geweldige kanjers heb lopen. Als jullie zwanger raken/zijn dan kunnen jullie je helemaal bezig houden met jullie lichaam en lekker uitrusten. Ik kan dat niet doen. Ook nu niet. Ik heb drie kindjes en kan niet even gaan liggen. Dus weet ik ook niet wanneer mijn lichaam voldoende is uitgerust voor ik aan een volgende zwangerschap kan gaan denken. Tijdens de zwangerschap van Xiano* moest ik ook gewoon moeder/huisvrouw zijn. Tijd om te rusten is er niet. En dan speelt de leeftijd bij mij ook een rol. Ik weet natuurlijk niet hoe oud jullie zijn maar ik ben dit jaar 35 geworden. Wanneer ik ook zwanger raak, ik zal altijd bang zijn om het kindje te verliesen. Daarin tegen ben ik ook regelmatig bang dat een van onze andere kindjes iets zal overkomen. Toen Jamey net geboren was werd hij zo ziek dat het er eventjes op leek dat hij het niet zou redden. Toen Yentl 1 ½ was belande ze tot drie keer toe in het ziekenhuis met een astma aanval en ook toen hadden we slapeloze nachten. Tot overmaat van ramp belandde ook Quinn met 1 ½ jarige leeftijd in het ziekenhuis. Toen de medicijnen niet aansloegen en ze hem aansloten op de monitoren dacht ik ook dat zijn laatste uurtje was geslagen. Ja dames, met de geboorte van een kindje worden ook de zorgen geboren.

Petra
 
Ik ben 25 wordt in juni 26. Mijn vriend is 32 en wordt in mei 33. Ik ben het met je eens je kunt xiano niet vervangen en dat moet je idd ook niet willen.  Ik vond het voornamelijk ook heel belangrijk dat mijn litteken goed sterk zou zijn voordat we het weer gingen proberen want ik moet er niet aan denken dat het scheurt als ik zwanger ben omdat ik te snel wil! Achterafgezien is het goed geweest dat we gewacht hebben maar nogmaals iedereen is anders en alleen jullie weten wat goed voor je is! En tja dat moe zijn ik ben geen type die midden op de dag gaat liggen, ik ben altijd bezig we hebben een eigen bedrijf, we zijn een huis en schuur aan het bouwen, het huishouden en dan mijn werk ook nog. Dit houdt me ook wel op de been vooral dat huis het is onze droom om zelf te bouwen (mijn vriend is timmerman) en die droom gaan we waarmaken!

Ik hoop dat je met Koert hebt kunnen praten en dat jullie eruit zijn!

Xx Wendy
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan