Hoi allemaal,
Ben een beetje sip. We hebben gisteren onze hond (die van m'n ouders eigenlijk, maar die voelt ook van ons) moeten laten inslapen. Ze was al 6 weken erg ziek en de dierenarts kon niets vinden. We hebben alles geprobeerd, ze heeft zelfs een echo, scan en operatie gehad, maar uiteindelijk bleek niets meer te helpen. Daarom hebben we gisteren besloten haar te laten inslapen. Er waren tijdens de operatie stukjes weefsel weggehaald voor onderzoek en daar is vandaag uitgekomen dat het een agressieve vorm van darmkanker was, die niet te genezen is.
Ik weet niet of jullie een hond hebben, maar ik kan je vertellen dat het veel pijn doet als je daar afscheid van moet nemen. Het voelde even net als met ons Floor*, echt pijn in m'n hart, zo diep zit het.
Maar aan de andere kant ben ik wel blij dat het nu over is, dat ze niet meer ziek is en dat wij weten waar we aan toe zijn. Ze heeft een mooi plekje gekregen bij m'n ouders in de tuin en we zullen haar nooit vergeten.
Maar ik heb ook goed nieuws: ik voel ons frummeltje af en toe al bewegen. Dacht eerst: dat kan niet zo vroeg, maar nu weet ik toch zeker dat het zo is.
Was vandaag bij de huisarts en die zei ook dat het wel kan. Ging eigenlijk voor m'n rug/bil, m'n SI-gewricht zat vast, en moest gekraakt worden, maar hebben ook nog even fijn gepraat over de zwangerschap en hoe ik me daarbij voel en dat ik, als ik het moeilijk mocht krijgen, altijd bij hen terecht kan. Dat weet je natuurlijk wel, maar dan voel je je extra welkom, een fijn idee.
@ Simone:
Ik moet dinsdag weer naar het ziekenhuis, nu nog gewoon om de 4 weken. Over het algemeen gaat het heel goed. Voel me goed en geniet er echt van. Heb vorige week alleen wel even de kriebels gehad toen ik aan de aanstaande bevalling dacht. Ga volgende week dan ook vragen of ik zo snel mogelijk naar het ziekenhuis mag als het zo ver is en misschien al wel eerder.
Bij ons Floor* bleek bij de meting van de echo dat het hoofdje 2 weken 'achter liep' bij de rest, en ik vroeg: is dat erg?...zei de verloskundige ook "nee hoor, hij moet er ook nog uit". haha!
Fijn dat je je laatste werkweek hebt! Kun je vanaf volgende week echt lekker tijd voor jezelf nemen! Geniet van 'de laatste loodjes', ik hoop dat ze niet te zwaar wegen!
@ Wendy:
Ik heb hetzelfde als wat jij schrijft: het voelt goed, dus dan zal het wel goed zijn.
Moet wel zeggen dat ik me ooit schuldig voel dat ik ons Floor* niet méér mis en niet meer verdrietig ben, dat ik er wel vrede mee heb, dat het is zoals het is.
Maar aan de andere kant: ik voel me goed, denk met een warm en trots gevoel aan haar terug. Mooier kan denk ik niet!
Bovendien denk ik dat als je nog heel erg veel bezig zou zijn met je verdriet en met wat er is gebeurd, er dan ook geen ruimte is voor andere dingen. Je moet iets loslaten om plek te maken, in je hoofd en in je leven. Klinkt misschien allemaal wel wat zwaar, maar ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel.
@ Petra en Violet: al even niks meer van jullie gehoord, ik hoop dat het goed met jullie gaat!
groetjes Anita
