Hoi Roos,
Wij hebben in het begin zelf nog bloemen en plantjes op het grafje gezet, totdat het uiteindelijke monumentje geplaatst werd. Wij hebben zelf een ontwerpje gemaakt en zijn daarmee naar een steenhouwer gegaan om te vragen of het mogelijk was wat wij wilden. En dat was gelukkig zo.
Ik heb veel op internet (makkelijk zeg, dat googlen) gekeken bij sites van steenhouwers. Daar vind je vast ook wel een bedrijf dat bij jullie in de buurt zit. Zij hebben vaak standaard stenen, maar kunnen meestal ook wel iets persoonlijks maken. Er zijn ook bedrijven/ kunstenaars die helemaal iets persoonlijks kunnen maken, in overleg en zelfs samenwerking met jou. Wij hebben dat voor een deel ook gedaan: een regenboog van glas, die hebben we zelf gemaakt onder begeleiding van haar.
En wat je op kaartjes zet, daar hebben wij ook even over na moeten denken toen. Ik wilde wel dat ons Floor* er op een of andere manier bij stond, maar vond het niet per se nodig dat haar naam echt vernoemd werd. Mijn man zei ook: zij kan hem/haar toch niet meer feliciteren. Wij schrijven nu onze namen, met een streep eronder en aan het einde van die streep tekenen we een sterretje. Voor ons is dat voldoende; de meeste mensen weten wel dat we daar ons Floor* mee bedoelen: een sterretje dat altijd bij ons zal blijven horen.
Met kerstmis hebben we haar naam er wel bijgezet, omdat we toen een kaartje hebben gestuurd aan onze vrienden en familie met een gedichtje om ze te bedanken voor de steun in het afgelopen jaar. En dat voelde toen heel goed.
Moet eerlijk zeggen dat ik nog niet weet hoe we het straks zullen doen, als we deze uk er wel bij zetten op kaartjes. Maar ik ben nogal van het 'voelen': wat dan goed voelt, zo doen we het gewoon.
Ben weer klaar met werken voor deze week, het was erg leuk, maar wel vermoeiend!! 6 weken alles op m'n gemak kunnen doen en nu 'moet' je weer. En dan kleuters: normaal ga ik altijd even bij ze aan tafel zitten tijdens het werken, maar dat is niet echt prettig meer voor m'n bekken, dus ook even zoeken naar hoe dan wel. Een bureaustoel met wieltjes is een goede uitvinding, haha!
Ik begrijp dat jij ook juf bent. Was het bij jullie al vakantie toen Joris* geboren werd? En hoe zijn ze er bij jou op school mee omgegaan?
Ben gisteren weer op controle geweest. Alles was weer goed, maar ik had ook niet anders verwacht! De kans dat de placenta weer loslaat is wel ietsiepietsie groter dan bij iemand die het nog nooit heeft gehad, maar ik voldoe aan geen van de risicofactoren (hoge bloeddruk, roken, stollingsafwijking o.i.d.), dus de gyn zegt ook: de kans dat het nog een keer gebeurd is echt heel klein, dat hebben we nog bijna nooit meegemaakt. En ik heb er nu ook wel alle vertrouwen in dat het goed komt deze keer. Dat inleiden geeft zeker rust: ik hoef niet af te wachten wanneer het gaat beginnen en word tijdens de bevalling van begin tot eind heel goed in de gaten gehouden. Een fijn gevoel!
groetjes Anita, mama van Floor* en onze uk
