@ Petra:
Fijn dat de echo goed was! Maar wat vervelend dat ze niet willen inleiden. Hebben ze ook een reden gegeven waarom niet? Bij mij was het juist andersom: de gyn kwam zelf met het voorstel. Ze hebben daar bij ons in het ziekenhuis een heel protocol voor en daar staat dat ook in als advies, om de moeder psychisch zo min mogelijk te belasten; het is al moeilijk genoeg. (maar het is volgens mij ook wel afhankelijk van de oorzaak waardoor het mis is gegaan, en bij mij is er een klein verhoogd risico op herhaling). Maar wat Roos al schrijft: misschien besluiten ze verderop in de zwangerschap toch anders.
Ben morgen 33 weken, dus nog 4 weken te gaan. Wat vliegt de tijd! Begin het nu ook spannend te vinden, maar meer voor na de bevalling: hoe zal het straks gaan?
En dat emotioneler zijn herken ik ook hoor! Heb ook momenten gehad dat ik verlangde naar dit kindje en tegelijkertijd terugverlangde naar ons Floor*. Gelukkig heb ik alles wel heel goed kunnen scheiden, het zijn voor mij echt 2 verschillende zwangerschappen en wat er met ons Floor* was staat helemaal los van dit kindje.
Ik hoop dat je toch nog kunt gaan genieten van deze zwangerschap! (En als je hem/haar straks gaat voelen, zal dat vast makkelijker gaan)
@ Roos:
Graag gedaan hoor! Ik weet zelf ook hoe fijn ik het vond en vind om m'n verhaal kwijt te kunnen en ervaringen met anderen te delen. En ben niet bang dat ik straks als onze uk er is niet meer hier kom lezen en kletsen, want daarvoor vind ik het veel te gezellig! (al is de reden dat we hier schrijven natuurlijk minder...)
Was bij jou bij Joris* ook al een afspraak gemaakt om in te leiden? Had dat een speciale reden?
Ik ben na de geboorte van ons Floor* al vrij snel (na ongeveer een maand) naar school gegaan. Had de behoefte om m'n collega's te zien en wilde de kinderen laten zien dat het best goed met me ging. Wilde graag foto's laten zien en erover praten. Nu heb ik het geluk dat dat bij mij allemaal makkelijk gaat, maar ik snap heel goed dat dat niet voor iedereen zo is.
Na een tijdje (ongeveer 2 maanden) ben ik zelf 2 ochtenden per week naar school gegaan, om wat aan te rommelen en onder de mensen te zijn. Thuis was ik ook maar alleen, en dat vond ik wel fijn, maar na een paar weken had ik dat wel gezien. Ik heb wel steeds ook duidelijk gezegd: ik kom hier voor mezelf en niet voor jullie. Dus ik heb op m'n gemak wat dingetjes gedaan en merkte dat dat steeds beter ging.
Uiteindelijk ben ik na mijn verlof weer echt aan het werk gegaan, maar dan wel part-time, omdat ik ook nog wel echt tijd voor mezelf nodig had (en heb). Ik heb daar nog geen seconde spijt van gehad!
Nu ik het zo opschrijf en terug lees denk ik wel: Jeetje, da's allemaal wel erg snel, maar voor mij voelde het toen goed en nu nog steeds. Maar ik zou zeggen: neem alle tijd die je nodig hebt! Jij hebt ook nog je kleine meid thuis en ook die heeft je nodig.
Nou, dat was weer een heel verhaal. Ik mag morgen weer op controle. Kleine is ontzettend druk, al 3 dagen. Heerlijk, maar soms mag het van mij wel wat minder, haha!
Wel gek trouwens: nog 2 dagen werken (maandag en dinsdag) en dan begint m'n verlof alweer. Dubbel: vind het net zo leuk weer met de kinderen, lekker opgestart en dan komt er dadelijk iemand anders in 'mijn' klas. Maar aan de andere kant: ik kan mezelf lekker gaan voorbereiden op alles wat gaat komen (voor zover dat kan dan...)
Heel veel groetjes!
Anita
Fijn dat de echo goed was! Maar wat vervelend dat ze niet willen inleiden. Hebben ze ook een reden gegeven waarom niet? Bij mij was het juist andersom: de gyn kwam zelf met het voorstel. Ze hebben daar bij ons in het ziekenhuis een heel protocol voor en daar staat dat ook in als advies, om de moeder psychisch zo min mogelijk te belasten; het is al moeilijk genoeg. (maar het is volgens mij ook wel afhankelijk van de oorzaak waardoor het mis is gegaan, en bij mij is er een klein verhoogd risico op herhaling). Maar wat Roos al schrijft: misschien besluiten ze verderop in de zwangerschap toch anders.
Ben morgen 33 weken, dus nog 4 weken te gaan. Wat vliegt de tijd! Begin het nu ook spannend te vinden, maar meer voor na de bevalling: hoe zal het straks gaan?
En dat emotioneler zijn herken ik ook hoor! Heb ook momenten gehad dat ik verlangde naar dit kindje en tegelijkertijd terugverlangde naar ons Floor*. Gelukkig heb ik alles wel heel goed kunnen scheiden, het zijn voor mij echt 2 verschillende zwangerschappen en wat er met ons Floor* was staat helemaal los van dit kindje.
Ik hoop dat je toch nog kunt gaan genieten van deze zwangerschap! (En als je hem/haar straks gaat voelen, zal dat vast makkelijker gaan)
@ Roos:
Graag gedaan hoor! Ik weet zelf ook hoe fijn ik het vond en vind om m'n verhaal kwijt te kunnen en ervaringen met anderen te delen. En ben niet bang dat ik straks als onze uk er is niet meer hier kom lezen en kletsen, want daarvoor vind ik het veel te gezellig! (al is de reden dat we hier schrijven natuurlijk minder...)
Was bij jou bij Joris* ook al een afspraak gemaakt om in te leiden? Had dat een speciale reden?
Ik ben na de geboorte van ons Floor* al vrij snel (na ongeveer een maand) naar school gegaan. Had de behoefte om m'n collega's te zien en wilde de kinderen laten zien dat het best goed met me ging. Wilde graag foto's laten zien en erover praten. Nu heb ik het geluk dat dat bij mij allemaal makkelijk gaat, maar ik snap heel goed dat dat niet voor iedereen zo is.
Na een tijdje (ongeveer 2 maanden) ben ik zelf 2 ochtenden per week naar school gegaan, om wat aan te rommelen en onder de mensen te zijn. Thuis was ik ook maar alleen, en dat vond ik wel fijn, maar na een paar weken had ik dat wel gezien. Ik heb wel steeds ook duidelijk gezegd: ik kom hier voor mezelf en niet voor jullie. Dus ik heb op m'n gemak wat dingetjes gedaan en merkte dat dat steeds beter ging.
Uiteindelijk ben ik na mijn verlof weer echt aan het werk gegaan, maar dan wel part-time, omdat ik ook nog wel echt tijd voor mezelf nodig had (en heb). Ik heb daar nog geen seconde spijt van gehad!
Nu ik het zo opschrijf en terug lees denk ik wel: Jeetje, da's allemaal wel erg snel, maar voor mij voelde het toen goed en nu nog steeds. Maar ik zou zeggen: neem alle tijd die je nodig hebt! Jij hebt ook nog je kleine meid thuis en ook die heeft je nodig.
Nou, dat was weer een heel verhaal. Ik mag morgen weer op controle. Kleine is ontzettend druk, al 3 dagen. Heerlijk, maar soms mag het van mij wel wat minder, haha!
Wel gek trouwens: nog 2 dagen werken (maandag en dinsdag) en dan begint m'n verlof alweer. Dubbel: vind het net zo leuk weer met de kinderen, lekker opgestart en dan komt er dadelijk iemand anders in 'mijn' klas. Maar aan de andere kant: ik kan mezelf lekker gaan voorbereiden op alles wat gaat komen (voor zover dat kan dan...)
Heel veel groetjes!
Anita