Forumvriendinnetjes dec -> uitgerekend augustus 2023

Hoi Paula'tje,
Het is hier inderdaad een stuk stiller. Kan inderdaad komen door alle inlog problemen of wellicht is iedereen lekker aan het cocoonen. 
Wat fijn dat je zo geniet van het zwanger zijn en je fysiek nog goed voelt! Al die vragen die je jezelf stelt zijn volgens mij volkomen normaal hoor. Hier spoken ze ook door mijn hoofd. Toevallig nu ook even aan het berekenen en bekijken hoe ik mijn ouderschapsverlof wil gaan inzetten. Hoe leuk dat je vriendinnen dat hebben georganiseerd! Heerlijk!
Hier net mijn intake gesprek gehad bij de POP poli in het ziekenhuis. Alles uitgebreid vertellen was wat lastig, maar heb de grootste dingen waar ik tegenaan loop wel kunnen vertellen. Heel fijn was om te horen dat ik in ieder geval niet depressief ben, maar dat ik gewoon heel erg veel op mijn bordje heb gehad de laatste tijd en eigenlijk niet goed alle emoties heb toegelaten en gewoon als een stoomtrein door ben gegaan en het eigenlijk ietsje heb weggedrukt. Door het verlies van onze dochter vind ik het verbinding maken met de kleine in mijn buik ook lastiger. Ik leg wel vaak mijn handen op mijn buik en geniet echt wel van de bewegingen, maar echt tegen hem praten lukt niet ofzo. Ik weet niet of andere dat wel doen echt praten tegen de kleine in de buik. We hebben zoveel klappen te voortduren dat ik merk dat ik me nog steeds schrap zet op een volgende klap, dus dat ik daardoor nog steeds voorzichtig ben
Het advies was dan ook om met de praktijkondersteuner van mijn huisarts afspraken in te plannen omdat het via een pop poli allemaal langer zal duren en gezien het termijn van de zwangerschap het allemaal wat kortdag zou worden. Dus moet nog even bellen om een afspraak te maken. 
Verder merk ik dat slapen echt een uitdaging aan het worden is. Met name inslaap komen, door het maagzuur en de buik die nu echt wat in de weg begint te liggen. Dan lig ik eindelijk lekker moet ik er weer uit om te plassen hahaha. 
Paula'tje ben jij nog bezig met Powermama? Bij ons hebben ze ook een vervolgtraject waar je een strippenkaart of abonnement voor af kan sluiten. Ik heb van de week even een proeflesje om te kijken of het tijdstip me wel bevalt en ik het nog een beetje trek. 
 
Ik had ook al een tijdje niet meer gekeken. Het inloggen lukt hier nu wel weer.
Wat goed Zwindo dat je hulp krijgt bij het mentale stuk. Ik ken het gevoel dat je maar in de 'overlevingsmodus' blijft staan. 
Wij hebben een roerige en heftige tijd achter de rug met een aantal verliezen van dierbaren. Lastige tijd om 'ook' nog zwanger te zijn. Het heeft er zowel lichamelijk als mentaal ingehakt. Mijn bloeddruk loopt weer op en vorige week was ook de glucose test afwijkend. Merkt dat ik daar erg gefrustreerd en teleurgesteld over ben. Heb altijd een gezonde leefstijl gehad, geen overgewicht en altijd (veel) gesport. Toch overheerst nu het gevoel dat mijn lichaam me in de steek laat. Het risico op hypertensie in de toekomst was er al en daar komt nu de verhoogde kans op diabetes type 2 bij. Over twee weken een glucose dagcurve, hopelijk is die goed en kan ik het zonder insuline uitzingen. Echt genieten van de zwangerschap lukt niet zo goed nu. Hoop dat dat de komende weken nog een beetje terug komt.
De baby doet het ondanks alles gelukkig goed. Beweegt goed. Volgende week de eerste groei echo. Deze stond al gepland vanwege het hoge geboortegewicht van de tweede en nu ivm de diabetes dus extra van belang.
Ik heb mijn werkdagen ingekort naar 6u per dag en verwacht nog wel naar halve dagen te gaan. Heb nog wat vakantie staan en werk nog maar 6,5 week in totaal. We kunnen allemaal wel langzaam gaan aftellen!!
 
Hier ook alles goed
Ja het forum is een stuk vervelender geworden ?
Hier inmiddels 35 weken zwanger en mijn laatste weekje werken zit er bijna op. Nog 2 daagjes.
Ik heb sinds 2 dagen enorm veel last van vocht in m'n voeten.  Bij mijn andere zwangerschappen nooit gehad....verder voel ik mij lichamelijk nog top. 
Ben benieuwd wanneer de kleine zich gaat melden. Nog 2 weken en dan zou ze mogen komen.
Echt aftellen nu.
Thuis is alles zo goed als op orde. Hoef bijna niks meer te doen. Dus kan echt rustig aan doen in m'n verlof.
?
 
Junidochter Ah wat vervelend van je glucose. Ik hoop inderdaad dat je het zonder insuline kan blijven doen. Wel goed dat je in ieder geval minder aan het werken bent en goed naar je lichaam luistert. 
Froetie ah wat klinkt dat heerlijk nog maar 2 dagen werken en dan lekker met verlof! Ik begin nu ook echt af te tellen haha. Wat heerlijk dat je huis ook al helemaal klaar is! Hier dus echt nog totaal niet. Terwijl ik normaal dus echt iemand ben die ver van te voren alles geregeld en klaar heeft. Begin nu wel de druk te voelen om dingen echt helemaal klaar te maken en op te ruimen, ofwel nesteldrang begin nu wel te komen. 
 
 
Hi meiden, 
Ik heb mezelf ook lang niet laten zien op het forum. Wat gaat de tijd ontzettend hard. Ik ben inmiddels alweer 27 weken zwanger. 
Zwindo, ik vind het echt super stoer van je dat je met iemand over je gevoelens bent gaan praten. Dat is alleen maar positief en fijn ook om eindelijk even met iemand van buiten af te sparren. Als ik alles terug lees heb je ook behoorlijk wat meegemaakt! Ik vind praten met de kleine meid soms ook nog een beetje onwennig. Dat doe ik bijna niet... mijn man wel dagelijks. Ik weet ook niet wat ik moet zeggen, voelt zo raar. Ik geniet wel net als jij van alle bewegingen en speel ook wel het haar als ik haar voel.. probeer haar wel mijn hand te laten volgen enz ?
Paulatje, 30 weken alweer! Wat vliegt de tijd zeg. Ik kan me heeeel goed voorstellen dat hoe dichterbij het komt, hoe spannender en meer onzekerheden. Maar je klinkt als een top mama als ik jou zo hoor. Fijn ook om het van de verloskundige ook nog terug te krijgen ?
Junidochter, klinkt ook als een bijzondere periode die jij achter de rug hebt en dan ook nog die suikertest die niet helemaal lekker aan slaat. Zwanger zijn is heel leuk, maar als er zoveel op je af komt is het toch soms even lastiger genieten. 
Froetie, voor jou komt het echt al heeeel dichtbij zeg wauw! Lekker nog een paar dagen werken en dan heerlijk genieten van je verlof! 
Ik heb in mijn tweede trimester welgeteld 4/5 weken gehad dat het heel goed ging en me wel prima voelde. Maar kreeg al heel snel harde buiken bij (naar mijn idee) weinig inspanning, pijnlijk en moest een stapje terug doen. Heb dat advies 3 keer genegeerd tot dat de verloskundige zei: nu moet je echt stoppen anders heb je kans op vroeggeboorte... dus ik werk sinds vorige week 50% dus alleen de ochtenden. Dat geeft toch al veel meer rust. Maar ik kan niet stil zitten dus ik vind het moeilijk om te accepteren. Ook dat ik weer moe ben in de middagen, me ziekig voel door maagzuur en misselijkheid, terwijl ik zoveel wil doen (nesteldrang....). Daar raak ik een beetje gefrustreerd van. Maar goed, ik probeer eraan toe te geven en alles maar beetje bij beetje te doen op dagen dat het goed gaat. Het feit dat de zon wat vaker schijnt helpt ook al enorm in mijn gemoedstoestand. Ik moet volgende week donderdag de suikertest doen (vanwege afkomst van mn ouders). Ben benieuwd na vele horrorverhalen. ?
Maar.. meiden, ik kan niet wachten tot ze er is! Nog 13 weken te gaan en ben flink aan het aftellen. Maar stiekem ook zo aan het genieten van alle momenten die ik nog heb met mijn man. Gister hebben we een 3/4D echo laten doen. Het blijft leuk om even te spieken. En zo bijzonder om al een paar herkenbare gezichtuitdrukkingen te zien. Ze zag er helemaal tevreden uit in mijn buik haha. 10 juni hebben wij de zwangerschapscursus, vanavond borstvoedingscursus (al weet ik niet of ik dat wil, maar meer informatief). Wat doen/willen jullie? Borst of kunstvoeding?? :)
En doe nu ook zwangerschapszwemmen elke week 1 x. Dat vind ik dan ook wel weer heerlijke afleiding als ik kan en gaat met de vermoeidheid. Wow, lang verhaal.. tot zover mijn update ?
 
Kaat Dank voor je berichtje! Heb ondertussen de afspraak gemaakt voor volgende week al, dus even kijken hoe dat gaat. Het voelt heel onwennig om deze stap te nemen, maar denk wel dat het even goed is om te doen. Stelt me ook wel gerust dat ik niet de enigste ben die het heel raar en onwennig vind om tegen de kleine in de buik te praten. 
Wat je verder zegt herken ik ook zo. Vorige week kon ik nog gewoon mee sporten en ging het allemaal lekker, maar deze week had ik gewoon echt aanpassingen nodig in de oefeningen, omdat ik mijn bekken/banden/rug echt wel begin te voelen nu. Daarnaast lukken de langere wandelingen met de hond ook niet echt lekker meer en moet ik soms echt even zitten onderweg. Dat is echt even lastig accepteren. Hier begint de nesteldrang zich ook langzaam aan te bieden. Met name in de vorm van nu alles bestellen/kopen wat we nog nodig hebben, want hebben nog steeds niet alles in huis. Met nog een kleine 10 weken te gaan (en nog 6 tot aan mn verlof) begint de druk om alles lekker klaar te hebben nu wel te komen. 
Ik wil wel echt borstvoeding gaan proberen. In ieder geval de hele kraamperiode tot ik weer moet gaan werken. Even aankijken hoe het dan allemaal praktisch verloopt wellicht dat we tegen die tijd overstappen op een combinatie van beide, maar ik heb echt zoiets van ik laat het over mij heen komen en als het goed gaat en ik voel me er prettig bij blijven we het doen zo niet dan niet. Mijn man staat er ook precies zo in. Ik wil sowieso ook met borstvoeding regelmatig een fles met gekolfte melk tussendoor geven, want ken iemand die had echt alleen de borst gegeven en dat kind weigerde dus echt de fles toen ze over moesten. Als zij dus van huis was at die kleine gewoon niet tot ze weer aan de borst kon. Was voor haar man ook heel vervelend want die had een krijsend kind thuis wat honger had en niet wilde eten. 
 
Meiden! Dat derde trimester is wel ff anders voor iedereen he? Pff haha. Zwaar, maar ook wel weer leuk. Hebben jullie ook regelmatig praatjes met mensen die naar de zwangerschap vragen? Omdat het nu zo duidelijk zichtbaar is. Ik vind 't wel leuk
Junidochter heftig voor jou, en alhoewel ik dat gevoel van 'je lichaam dat je in de steek laat' best snap, is dat het natuurlijk niet. Mijn moeder heeft het ook gehad en die was zo gezond als een vis en zo mager als een lat. Na de zwangerschap waren alle kwaaltjes gelijk weer over. Ik hoop dat het rustiger aan doen je in elk geval goed doet!
Zwindo ik denk dat wij een beetje gelijk op lopen qua buik en kwaaltjes. Sporten is bij mij ook lastiger hoor, en ik heb ook bandenpijn met wandelen. Powermama doe ik nog, dat werkt hier gewoon met een strippenkaart dus ik ga gewoon wanneer ik wil. Boksen doe ik ook nog, maar echt als oud wijf op m'n eigen tempo op de zak. Ik kom meer voor de gezelligheid en een beetje beweging. Eigenlijk vind ik het allerfijnste nog yoga en mobiliteitsoefeningen. Rustige bewegingen, zonder mezelf uit te putten. Dat geeft echt 'lucht' in het lichaam. En deze beperkingen zijn tijdelijk, over een paar maanden zijn we weer alleen in ons lijf :) Nog een tipje: ik heb vandaag een zwangerschapsmassage gehad. HEERLIJK. 
Ik snap ook best dat praten tegen je buik gek voelt hoor. Dat heb ik ook. Ik praat soms wel een beetje tegen de kleine, maar dat voelt toch meer als in mezelf lullen :) Ik doe het eigenlijk meer om de naam te oefenen. Soms zing ik wel een slaapliedje omdat ik heb begrepen dat ze dat een soort van onthouden en na de geboorte dan vertrouwd klinkt. Ik heb trouwens positieve verhalen gehoord over haptonomie voor zwangeren. Daar maak je weer contact met je lichaam, je gevoel en de baby. Misschien interessant? Nouja volgens mij doe je het trouwens hartstikke goed hoor. Zeker met jullie voorgeschiedenis. Het is ook gewoon niet makkelijk
Kaat leuk zo'n 3D-echo! Fijn dat je wel kan genieten ondanks de lichamelijke ongemakken. Jij hebt toch ook zo lang last gehad van misselijkheid? Het is nu eenmaal topsport he, zo'n kindje in elkaar klussen :) Ik wil ook borstvoeding proberen. Geen idee hoe lang, ik ga kijken hoe het gaat. Wil inderdaad ook wel op tijd proberen erbij te kolven zodat hij kan wennen aan de fles
Ik heb deze week ook een extra echo gehad in het LUMC, vanwege dat eerdere onderzoek met die echodense darmen. Hij was goed gegroeid, lag lekker te spartelen en te gapen, zo schattig om te zien! Er zat al lekker poep in z'n darmpjes ook :)  Deze week is ook mijn zwangerschapscursus begonnen, fijn om nu ook echt wat meer informatie over de bevalling te krijgen, daar begin ik wel aan toe te raken.
Maandag komt ook de kraamzorg langs. Dat vind ik nog wel spannend, gewoon omdat ik alleen ben en klein woon... ben ik een beetje onzeker over. maar goed ik zal wel blij zijn als dat ook allemaal geregeld is. Oh en ik heb een proefdruk binnen van het geboortekaartje!!! Dat is zo gek, om zo de naam zwart op wit te zien staan... er komt gewoon écht een kindje aan whaaa :)
En nog meer goed nieuws, vanaf 18 oktober is er een plekje op het kinderdagverblijf. Dat geeft me veel rust omdat ik nu weet dat ik dan ook weer af en toe iets voor mezelf kan doen.... zoals werken haha.
gr Paula'tje
 
Paulatje haha dat is toevallig ik heb ook laatst een zwangerschapsmassage gehad. Was inderdaad echt lekker, ook om weer op je buik te kunnen liggen haha. Alleen mijn kuiten waren best wel gevoelig doordat ik daar toch wel regelmatig kramp in heb. Slikte daar al extra magnesium voor mij smeer nu ook magnesiumolie. Kreeg alleen ook een beetje op mn kop, omdat ze wat puntjes in mijn onderrug voelde die ze vaak aan het begin van bekkeninstabiliteit voelt. Toen ik vertelde wat ik allemaal nog deed zei ze ook gelijk daar moet je echt wel even een stapje in terug nemen en wat beter naar je lichaam luisteren. Ze snapte ook wel dat het wat lastig is gezien mijn man een hernia heeft en ook minder mobiel is als normaal. 
Hoe was je bezoekje van de kraamzorg? Fijn dat de echo goed was en de kleine man goed groeit. Ja leuk hè dat geboorte kaartje! Wij hadden hem laatst ook binnen gekregen zelf ontworpen in zo'n programma met hier een daar een kleine knipoog naar onze dochter. Heel fijn dat ze toch een plekje hebben bij het kinderdagverblijf kan me goed voorstellen dat er nu echt een last van je schouders valt.
Over praatjes van mensen is dat nu inderdaad steeds wat vaker. Dat mensen mij er echt op aanspreken met zo'n duidelijke buik durven mensen het gelukkig vaker. Ik van de week onze hond naar de trimster die kent onze geschiedenis ook en had mij al een tijdje niet gezien, dus die werd helemaal emotioneel en vond het helemaal geweldig. Gisteren de intake bij de praktijkondersteuner gehad. Een hele lieve vrouw gelukkig waar ik ook wel een klik mee heb. We kwamen alleen tijd te kort, dus mag morgen weer terugkomen om verder te praten. Ik ging er echt een beetje met tegenzin heen, maar kwam er gelukkig positiever vandaan. En het is wel even fijn om met iemand het gesprek te voeren die er wat verder vanaf staat. 
Qua verbinding zoeken zat ik ook nog te kijken naar een zwangerschapsretraite waar je ook echt even uit je eigen omgeving bent, maar weet het nog niet. Ga er nog even overnadenken of ik er echt nog iets extra's voor in ga zetten of niet. 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan