Heel graag een 3e willen maar man wil niet.

Hej Liseau,

Dat is dan wel een hele andere wending! In ieder geval van harte gefeliciteerd en zorg nu vooral even goed voor jezelf en het kindje in je buik (wauw). Met je man zal het ook wel goedkomen. Het is immers verwekt in een periode dat hij er nog achter stond, of in ieder geval niet heel erg op tegen. Laat het allemaal even rusten, het komt echt wel goed.

Liefs en veel geluk,

Ruma
 
Hoi Liseau,

Proficiat met je zwangerschap. Sommige dingen gaan gewoon zoals ze gaan en zo ook met de komst van dit vierde kindje!
Vorig jaar januari ook ongepland van de vijfde, maar ook o zo welkom.
Zo welkom dat we nu in de running zijn voor nummer 6. Ja, echt de laatste....zei mijn man ook bij nummer 5, maar na een paar maanden begon het bij hem enorm te kriebelen....en ik zeg natuurlijk geen nee!!!

Geniet er enorm van en schrijf alles zoveel mogelijk op, dat is enorm leuk om later terug te lezen en om nog eens bij weg te dromen.

Groetjes mama van 5
 
Wat leuk die reacties van "onbekenden". Ik heb niet de behoefte het groots met een eigen topic op het forum te zetten, maar als er iemand hier reageert doet me dat toch erg goed.

Ondertussen gaat het hier beter dan ik had durven hopen. Gisteren zei mijn man dat hij zich voor het eerst sinds lange tijd ontspannen voelt; het gevecht in zijn hoofd is voorbij, het is nu gewoon zo en dat geeft hem blijkbaar toch een soort van rust. Het deed me goed dat te horen en ik slikte gelukkig op tijd mijn vraag in of hij ook een beetje blij was. Je kan ook teveel in 1x willen!

Verder  overheerst bij mij  nu  zeer irritante onzekerheid: zou het allemaal wel goed gaan? Blijft het zitten, is het gezond? De periode tussen weten dat je zwanger bent totdat je 't kind voelt, vind ik moeilijk door te komen. En het lijkt wel of het per zwangerschap steeds moeilijker wordt.  Er zijn nu weinig/geen lichamelijke signalen, bah bah bah. De test van vanmorgen (ooooh wat erg, ach ja heb er nog 3 nu) was wel duidelijk.

Wil het hier trouwens toch even vragen: kunnen jullie dit soort verhalen hebben, of moet ik gaan spuien op het zwanger zijn forum? Kan me zo voorstellen dat het bij iemand verkeerd valt - als je zelf graag zwanger wilt worden en je man gaat daar (nog) niet in mee, dan kan mijn gewauwel wel misplaatst zijn. Mag ik jullie reactie hierop vragen, dan weet ik ook hoe ik me op moet stellen. Dag dag en groeten L.
 
Hoi Liseau,
Ik kan het hebben hoor..
Heb net een miskraam gehad van ons derde''kindje''.
En hoop ooit nog weer eens zover te zijn dat we toch onze wens in vervulling zien gaan.
Ik volg jullie gesprek  hier ook allang, en daarom is het juist nog wel leuk om te lezen hoe het nu is, nu je toch zwanger bent.
Ik gun het een ieder van harte, en denk dat de meeste dat wel hebben hoor.
Moet ook zeggen dat ik het zwanger zijn forum echt veel minder leuk vind..
er word ook minder en anders gereageerd..
Maar ik blijf nu gewoon weer hier hoor..
Vind het dus leuk om te lezen hoe het jou en anderen vergaat..Ook omdat het zo gevoelig ligt..je moet het samen doen he..
Groet en succes met alles wat nog komen gaat..R
 
Hoi Liseau,

Ik sluit me helemaal bij RW72 aan hoor. Ik was me ook al aan het bedenken of ik wel (mocht het zover zijn) naar het zwanger zijn forum wilde. Ik wil liever hier blijven en kletsen met de meiden die je hier al hebt "leren kennen" en waarvan je de achtergrond weet. en wie weet kan ik over een kleine 2 weken met je meepraten!! Ik zit nu op dag 22 en we zijn vanaf dag 12 om de dag aan het vrijen om een goeie kans te maken. Ik weet nl. alleen dat ik een vrij late eisprong heb, maar wil toch het zekere voor het onzekere nemen. Trouwens op het forum van Viva, zijn wel leuke onderwerpen en daar wordt veel meer op gereageerd dan hier.

In ieder geval wens ik je veel succes en fijn voor je dat je man bijdraait. Voor je het weet is de kleine geboren en dan is het fijn dat weer alles ok is.

Liefs, Ruma

 
Hi Liseau,

Wat fijn dat het goed gaat met je, en dat je man een heel klein beetje
aan het bijdraaien is. Goed van je dat je niet hebt gevraagd of hij
blij is; dat je daar over hebt nagedacht. Blijf je verhaal maar gewoon
hier schrijven hoor, ik leef met je mee. Groen van jaloezie, dat wel,
en af en toe met tranen in mijn ogen dat het hier waarschijnlijk nooit
gaat gebeuren. Maar je verhaal spreekt mij ook aan omdat het bij jullie
ook om een vierde kindje gaat.



We hebben het er zaterdag nog maar weer even over gehad en mijn man
heeft wederom aangegeven dat hij me wel begrijpt maar dat hij het
genoeg vindt, 3 kinderen. Ik snap hem ook wel, het is natuurlijk ook
niet echt een oase van rust in huis. Maar ik wil het zooooo graag!!!
Het zal druk zijn en afzien af en toe. Maar je denkt toch ook aan de
toekomst? Hoe je leven dan is met z'n allen?



Mijn werkelijke wens is namelijk dat ik heeel graag een dochter zou
hebben, na 3 zoons. Ik heb dat al eerder hier een beetje laten vallen,
maar nog niet zo expliciet durven uitspreken/opschrijven. En dan zijn
die eerste jaren misschien druk, maar denk ik ook verder. Aan niet
alleen bij de voetbalclub staan, maar ook misschien bij de manege. Aan
niet alleen maar stoeien en over de grond rollen, maar ook knutselen,
tekenen en boekjes over prinsesjes lezen. En later op stap met een
dochter en betrokken zijn bij haar leven.

Ja ja, ik scheer alle meisjes over een kam, idealiseer, romantiseer en
ben niet reeel. Daarbij ben ik ook nooit een echte meisjes-moeder
geweest. En wat als ik dan toch een zoon zou krijgen?? Ik weet het,
maar toch...



Mijn man weet dat die dochter mijn echte wens is en ik hoop dat hij
daarvoor dan toch een keer echt zoveel begrip kan opbrengen dat hij het
aandurft...



Uiteraard wil ik niemand kwetsen met mijn in de eerste plaats al
verwende wens voor een vierde kindje. En dan moet het er ook nog
zonodig een van een bepaald geslacht zijn?! Kan het nog veeleisender?
Zo voelt het ook soms en ik denk vaak aan mensen die geen kinderen
kunnen krijgen. Maar hoewel ik dat soort dingen vaak tegen mezelf zeg,
helpt dat helaas niet om mijn gevoel te veranderen.



Liefs

Anne

 
Hai Liseau,

Wat fijn voor je dat je man zo een beetje bijdraait. Ik hoop voor je dat alles goed blijft gaan deze zwangerschap en dat je er lekker van kunt gaan genieten.
En ook ik vind het niet erg hoor dat je hier je verhaal blijft doen. Helemaal niet zelfs. Op de rest van het forum wordt ook niet zo regelmatig gereageerd als hier. Dus das wel prettig dan om hier te lezen en je verhaal te doen.

En voor Anne: ik vind dat we allemaal eens moeten stoppen met onszelf te verontschuldigen voor onze gevoelens, wensen e.d.
Wat jij graag wilt of wat een ander graag wil kan nooit hetzelfde zijn.En het zou onzin zijn als jij niet graag een vierde kindje én ook nog eens een dochter zou willen, omdat iemand anders dat niet kan of helemaal geen kinderen kan krijgen.
Iedereen is anders en ieders leven is anders. En we veroordelen elkaar hier niet op dit forum, klaar uit! We steunen elkaar, leven met elkaar mee, troosten, geven advies enz.

Dus iedereen, spui het er maar uit. En anderen: leef mee, ook al is jouw situatie heel anders. Niemand hier is supermoeder, die bestaat niet. We zijn gewone moeders en dat is goed genoeg!

Liefs Ger.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan