IUI - ervaringen delen?

[Dromer]

Snap ik helemaal. Het is toch elke keer weer op krabbelen na een flinke teleurstelling. Hopelijk gaat het nu weer een beetje oké met je in deze volge de ronde.

Wij zijn inderdaad ook bezig met de volgende ronde iui, dat zal waarschijnlijk onze laatste zijn voordat we over mogen op ivf. Ik verwacht ergens deze week de inseminatie te hebben

Spannend Mijsjes! Misschien ergens ook 'fijn' dat je door mag naar ivf, of ervaar je dat niet zo?

Ik merk dat ik zelf, na IUI4 een beetje de hoop aan het verliezen ben dat IUI voor ons kan werken en dat ik eigenlijk wel 'door' wil. Maargoed onze arts heeft nog wel vertrouwen. Ik zit weer in mijn tweede wachtweek, maar ervaar het iets minder spannend omdat ik denk dat het toch wel weer niet gelukt is. We gaan dan ook weer een pauze nemen hierna.

 

[Dromer]

Hoi, inmiddels vorige week 2e iui gehad. Bij de vorige cyclus toch na 32 dagen menstruatie terwijl ik normaal een cyclus van 28-30 dagen heb. super zuur. Ook een rare menstruatie gehad. 1-2 dagen bloed, 1 dag niets, toen oud bloed en weefsel. Ze denken mislukte innesteling. Wat ergens positief klinkt. Bij de huidige iui was het zaad van betere kwaliteit dan de eerste iui. Ik heb nu ook geen symptomen zoals de vorige keer na de iui.

Hopelijk dit keer goed nieuws, ik ga duimen!

 

[S-vrouw100]

Spannend Mijsjes! Misschien ergens ook 'fijn' dat je door mag naar ivf, of ervaar je dat niet zo?

Ik merk dat ik zelf, na IUI4 een beetje de hoop aan het verliezen ben dat IUI voor ons kan werken en dat ik eigenlijk wel 'door' wil. Maargoed onze arts heeft nog wel vertrouwen. Ik zit weer in mijn tweede wachtweek, maar ervaar het iets minder spannend omdat ik denk dat het toch wel weer niet gelukt is. We gaan dan ook weer een pauze nemen hierna.

Ah ja, hoeveel pogingen met IUI is er voor jullie uitgestippeld? Hier doen ze er in principe maar 4, voordat ze doorgaan naar ivf. Vandaar dat ik 't vraag. Heb je al eens eerder een pauze genomen? Vind je dat niet lastig? Ik heb er ook wel eens over gedacht, de afgelopen jaren, maar dan als puntje bij paaltje komt kan ik het toch niet laten om een poging te wagen... en vervolgens dus ook weer te dealen met wachten en teleurstelling .

 

[Mijsjes]

@S-vrouw100 heel herkenbaar al die emoties die je beschrijft. Het blijft balanceren tussen verschillende en soms tegenstrijdige emoties. Hoe lief en steunend mensen om je een ook kunnen zijn, ik herken het wel dat het soms als een “eenzaam” proces voelt. Dat is helemaal geen gek gevoel en mag er ook gewoon zijn.

Betreft bijwerkingen heb ik eigenlijk ook nergens last van. Alleen mijn pre menstruale klachten zijn wat heftiger.

@Dromer hoe gaat het met wachten. Kom je de laatste wachtweek een beetje door? Begrijpelijk dat je na 4 ronde soms een peptalk nodig hebt. Wat maakt dat je denkt dat het niet gelukt is? Ik ga toch nog voor je duimen!

@Espen spannend weer, we hopen op positief nieuws

 

[Espen]

Spannend Mijsjes! Misschien ergens ook 'fijn' dat je door mag naar ivf, of ervaar je dat niet zo?

Ik merk dat ik zelf, na IUI4 een beetje de hoop aan het verliezen ben dat IUI voor ons kan werken en dat ik eigenlijk wel 'door' wil. Maargoed onze arts heeft nog wel vertrouwen. Ik zit weer in mijn tweede wachtweek, maar ervaar het iets minder spannend omdat ik denk dat het toch wel weer niet gelukt is. We gaan dan ook weer een pauze nemen hierna.

Ik snap dit gevoel wel. Ik heb eigenlijk al gauw de hoop opgegeven sinds ik weet dat zijn zaadkwaliteit laag is. Daarbij heeft hij een mega laag libido sinds onze active kinderwens…. Heb gewoon een voorgevoel dat het niet gaat lukken.
Al steekt zo nu en dan de hoop wel de kop op. Ik begrijp dus ook dat je “door” wil. Ik neem aan dat je dan ivf bedoeld?
Ik heb daar( nu ik er meer over heb gelezen) ook meer vertrouwen in. Want dan zit je niet op die zwemmers te wachten. Ik weet dat mijn lijf een kind kan produceren. Want ik heb een dochter. Maar wel van iemand anders. Ik zie alleen erg op tegen de procedure en ik ben bang dat mijn man geen ivf wil ivm het gedoe aan je lijf.

Een pauze nemen, kan idd goed zijn. Als je je er toe kunt zetten dan is dat denk ik zeker handig. Zelf moet ik er niet aan denken.

Maar bij jullie doen ze Max 4x iui? Ik hoorde mijn arts zeggen dat ze tot 10x gaan daar.

 

[Espen]

Morgen is het twee weken geleden dat de iui was. Ik heb geen symptomen gehad deze keer. Sinds gisteren voelen alleen m’n borsten groter aan. Maar dat was niet eens mijn eigen constatering en ik voel ook niet dat ze pijnlijk of gespannen zijn. Wel ben ik moe. Maar ook niet buitensporig of zoals bij m’n eerste zwangerschap.

Ongeveer een kwartier geleden is er wat warme buikpijn op komen zetten. Ik vrees er dus voor dat de menstruatie eraan komt.

Bij de FM van deze cyclus waren we bijna te laat. M’n ei stond op springen. Het was al 19-20mm. Ze heeft toen direct de injectie gegeven en de dag erna direct iui gedaan. Ik weet niet of dit positief of negatief is.
Als de iui niet gedaan was, omdat we te laat zouden zijn, was deze maand sowieso verloren. Dus ik kan me ergens voorstellen dat ze het hebben doorlaten gaan, want ja, beter iets dan niets… of zo.

 

[Espen]

@S-vrouw100 heel herkenbaar al die emoties die je beschrijft. Het blijft balanceren tussen verschillende en soms tegenstrijdige emoties. Hoe lief en steunend mensen om je een ook kunnen zijn, ik herken het wel dat het soms als een “eenzaam” proces voelt. Dat is helemaal geen gek gevoel en mag er ook gewoon zijn.

Betreft bijwerkingen heb ik eigenlijk ook nergens last van. Alleen mijn pre menstruale klachten zijn wat heftiger.

@Dromer hoe gaat het met wachten. Kom je de laatste wachtweek een beetje door? Begrijpelijk dat je na 4 ronde soms een peptalk nodig hebt. Wat maakt dat je denkt dat het niet gelukt is? Ik ga toch nog voor je duimen!

@Espen spannend weer, we hopen op positief nieuws

Naar he, die pre menstruatie. Je gaat soms haast geloven dat je zwanger bent.

 

[Espen]

Zoals waarschijnlijk heel veel van ons heb ik eerst heel vaak fora afgestruind en gelezen, maar nooit deelgenomen. Ik hoop dat ik hier mee mag doen voor wat steun. Inmiddels sinds dec 22 geen spiraal meer, vanaf april 23 actief "begonnen". Zwangerschap bleef uit tot april 23, wat een vroege miskraam was. Tot nu toe geen positieve test meer gehad en we gaan in okt starten met de eerste IUI poging (met gonal-f en ovitrelle). Ik vind het spannend, met name dat ik bang ben voor bijwerkingen. En iedere keer weer de hoop dat het nu wel gelukt is, en vervolgens de teleurstelling en denken dat het nooooit goed gaat komen (de zwaarte daarvan slaat mij sommige maanden echt 1 of 2 dagen lang uit t veld). Zwangere vriendinnen of 'per ongeluk' zwanger geraakte mensen om me heen kan ik soms bijna niet verdragen. Ook al zijn er genoeg momenten dat ik dat psychisch wel kan (en het ze ook gun natuurlijk). Maar het is een zwaar proces en ik merk ook dat ik er meer moeite mee heb dan mijn vriend. Dus soms voelt het toch wel "alleen" en eenzaam, ook al vertel/praat ik er wel over, ik heb geen vriendinnen die in hetzelfde schuitje zitten... de mensen die ik het vertel weten niet hoe zwaar ik het er eigenlijk soms mee heb. Naja dat wilde ik even delen (en van me af schrijven ) ik hoop voor de meiden hier dat we allemaal sterk kunnen blijven en natuurlijk met een mooie uitkomst (hoe dat proces er ook maar uit mag zien...)

Super herkenbaar! Welkom al ben ik zelf ook nieuw, haha.

Meeste fora is ook niet echt actief of zo.