Wat Vervelend Espen dat je zoveel klachten ervaart. Dat moet niet makkelijk zijn deze ronde. Ook rot voor je dat je je in het ziekenhuis niet gehoord voelt, dat is wel erg belangrijk om zo’n traject door te komen.
Ik lees je vaker schrijven dat je het moeilijk vindt om dingen met je man te delen. Dat kan ik mij heel goed voorstellen. Toch denk ik dat het goed is om ruimte te maken voor je gevoel en hem daarin mee te nemen. Ik vind dit in het begin ook heel lastig, zeker omdat mijn man heel stabiel is in z’n emoties en erg optimistisch. Dat is enorm fijn, maar soms is het ook fijn als je dezelfde emoties ervaart en elkaar kan tonen. Mij luchtte de lastige gesprekken uiteindelijk heel erg op.
Heb je ooit overwogen om met iemand te gaan praten (praktijkondersteuner of psycholoog). Ik ervaar dit als heel prettig. Iemand die onpartijdig is en los staat van de hele medische molen. Ik ga in ieder geval voor je duimen deze ronde!
Na 2 zwangerschappen ben ik moeder van een engel en inmiddels een puber bengel. Lange tijd was het goed voor ons, maar het is echt waar wat ze zeggen… ze worden TE snel groot. Mijn man ervaarde hetzelfde en toen besloten we er 3 jaar geleden voor te gaan. Ik heb na het corona vaccin een onregelmatige cyclus gekregen, heel irritant. Na een bezoek aan de gynaecoloog primolut te hebben gekregen heeft mijn lichaam zich hersteld. Niet lang daarna was ik zwanger, bij de eerste echo zag de gyn de embryo te laag zat en ons voorbereide op een miskraam. Ondertussen zagen we het hartje flikkeren. Helaas is er toch een miskraam opgetreden, balen… maar tegelijk ben ik ook nuchter, liever zo dan een kind die niet volledig gezond is. Hoe verdrietig ook… Na deze zwangerschap bleef het uit met de positieve testen. We zijn in Leiderdorp geweest en daar kwam uit dat mijn hypofyse nauwelijks werkt. Dat zou dus weleens de boosdoener kunnen zijn. Gezien mijn leeftijd konden ze ons alleen hormonen geven en moesten we het daarmee op de natuurlijke manier proberen. IVF viel door mijn leeftijd en lage waardes voor hun af. Wij zijn voor een second opinion naar het UZ Gent gegaan. Daar is naast mijn hypofyse probleem na een hysteroscopie gebleken dat ik ook nog eens adenenomyose heb. Wat je verminderd vruchtbaar maakt en het innestelen bemoeilijkt. IVF zou voor mij juist geschikt zijn, juist met mijn waardes. Ik heb dus geen grote reserves voor een grote oogst, maar wat er is moeten we optimaal benutten. In sept zijn we begonnen met hormonen, pergoveris in mijn geval. Uiteindelijk was er maar 1 eitje dat goed meegroeide en hebben we last minute besloten om voor iui te gaan, het was pas onze eerste keer met hormonen en elke cycli is anders… dus onze ivf poging nog even uitstellen. Helaas is die IUI niet gelukt en werd ik zwaar ongesteld… afgelopen vrijdag hadden we een evaluatie gesprek in Gent en zouden nieuwe behandelplan maken. Bij de echo bleek ik vanuit mijzelf 2 follikels te hebben die bijna gingen springen, de gynaecoloog is hierop ingesprongen door de s’avonds de ovitrelle te spuiten en gister heb ik de IUI gehad. Het zou een droom zijn die uitkomt als dit het is is. Zoniet, starten we zsm weer op met hormonen voor ivf… ik heb geen tijd… mijn klokje tikt