Spannend zeg. Weet je al iets meer? Ik had zaterdag een test gedaan negatief maar ben nu volgens mijn kalender een dag te laat. Wel super veel buikpijn maarja kan allebei de redenen hebben. Nu word ik langzaam wel beetje gek omdat ik het gewoon wil weten. En daarop verder kan gaan.Ah! Nou houd ons op de hoogte!!
Ik zit qua timing beetje zelfde. Had gisteren/vandaag ongesteld moeten worden. Het is er nog steeds niet en ik word er gek van. Test gedaan uiteraard, maar niet positief. (Ja als ik echt mega ga zitten turen dan denk ik een "schaduw" te zien. Maar goed die telt niet.) Ik ben dan dus ergens zelfs ook nog bang van, stel nou dat het opeens wel raak is, en het gaat weer snel mis, ben ik dan de plek voor IUI kwijt... terwijl ik ook eigenlijk het traject natuurlijk niet in wil, maar het is al 2,5 jaar en nog steeds geen zwangerschap (ja 1x, 1,5 jaar geleden, suuuuperkort)/kind. Dus ik wil nu het liefste duidelijkheid. Een hele dikke streep, of ongesteldheid.
Afgelopen dagen voelde ik het voor mn gevoel ook heel erg aankomen (depri natuurlijk), maar dan zakt dat ook weer af en voel ik geen buikpijn meer enzo, alleen wat net boven mn liezen, een soort van. Dus ik maak mezelf ook helemaal gek. (Overigens zit ik nu 12 dpo, ik heb altijd een later ei (lh piek was op dag 15 in de avond gestart), en dan wel op dag 27 of 28 ongesteldheid.
Nou, afwachten maar weer!
Wat een heftig verhaal zeg! Dan ben je ook wel even door een medische molen gegaan. Ik hoop zo voor je dat het goed gaat en duim voor jeGoedemorgen,
Ik ben nieuw hier Na 2 zwangerschappen ben ik moeder van een engel en inmiddels een puber bengel. Lange tijd was het goed voor ons, maar het is echt waar wat ze zeggen… ze worden TE snel groot. Mijn man ervaarde hetzelfde en toen besloten we er 3 jaar geleden voor te gaan. Ik heb na het corona vaccin een onregelmatige cyclus gekregen, heel irritant. Na een bezoek aan de gynaecoloog primolut te hebben gekregen heeft mijn lichaam zich hersteld. Niet lang daarna was ik zwanger, bij de eerste echo zag de gyn de embryo te laag zat en ons voorbereide op een miskraam. Ondertussen zagen we het hartje flikkeren. Helaas is er toch een miskraam opgetreden, balen… maar tegelijk ben ik ook nuchter, liever zo dan een kind die niet volledig gezond is. Hoe verdrietig ook… Na deze zwangerschap bleef het uit met de positieve testen. We zijn in Leiderdorp geweest en daar kwam uit dat mijn hypofyse nauwelijks werkt. Dat zou dus weleens de boosdoener kunnen zijn. Gezien mijn leeftijd konden ze ons alleen hormonen geven en moesten we het daarmee op de natuurlijke manier proberen. IVF viel door mijn leeftijd en lage waardes voor hun af. Wij zijn voor een second opinion naar het UZ Gent gegaan. Daar is naast mijn hypofyse probleem na een hysteroscopie gebleken dat ik ook nog eens adenenomyose heb. Wat je verminderd vruchtbaar maakt en het innestelen bemoeilijkt. IVF zou voor mij juist geschikt zijn, juist met mijn waardes. Ik heb dus geen grote reserves voor een grote oogst, maar wat er is moeten we optimaal benutten. In sept zijn we begonnen met hormonen, pergoveris in mijn geval. Uiteindelijk was er maar 1 eitje dat goed meegroeide en hebben we last minute besloten om voor iui te gaan, het was pas onze eerste keer met hormonen en elke cycli is anders… dus onze ivf poging nog even uitstellen. Helaas is die IUI niet gelukt en werd ik zwaar ongesteld… afgelopen vrijdag hadden we een evaluatie gesprek in Gent en zouden nieuwe behandelplan maken. Bij de echo bleek ik vanuit mijzelf 2 follikels te hebben die bijna gingen springen, de gynaecoloog is hierop ingesprongen door de s’avonds de ovitrelle te spuiten en gister heb ik de IUI gehad. Het zou een droom zijn die uitkomt als dit het is is. Zoniet, starten we zsm weer op met hormonen voor ivf… ik heb geen tijd… mijn klokje tikt