@lentekindd: op mijn 32 hebben we besloten om te stoppen met de pil! We hadden alles klaar, huisje boompje beestje, beide mooie baan! We hadden geen haast en we zouden de natuur zijn werk laten doen! Ik was dus niet gelijk gefocused op zwanger worden dat elke maand het niet een echtet teleurstelling was! Na 2 jaar toch maar wat actiever met temperaturen, schema's, testen! En toen toch maar naar de dokter! We kregen gelijk een verwijsbrief! Maar toen gebeurde er iets heftige en verdrietigs in de familie en zijn we pas een 8 maand later naar het ziekenhuis gegaan! Ondertussen was ik 35, het hele voortraject ingegaan met baarmoeder onderzoeken, echo's , bloedtesten, zaadonderzoek! Alles was prima...., en daarna iui traject , 2jaar, ingegaan wat met 6x iui en 2 gecancelde pogingen geresulteerd heeft in een prachtige zoon!
Had ik het anders gedaan, ja, als ik dit allemaal had geweten maar toen wij er klaar voor waren was ik 32 en pas met 38 jaar een kindje gekregen! Zoals mijn gynaecoloog het mooi zei: je baarmoeder is eigenlijk een 2e hands auto, maar met een beetje hulp en een opfrisbeurt kan het een Rolls Royce worden voor als je zwanger wordt!
Moet wel zeggen dat mijn partner en ik beide heel nuchter erin hebben gestaan! Elke poging was ff slikken maar weer doorgaan! Toen wij zwanger waren van ons zoontje en bij de echo bleek dat er een 2e vruchtje was maar dat ze hier geen leven meer in zagen waren we zo blij wat we wel hadden
Tuurlijk heb ik daarna nog wel verdriet ervan gehad maar ook zo dankbaar voor wat we wel hebben mogen krijgen!
