Heb inderdaad gevraagd of ik opgenomen kon worden. Klinkt raar, maar ik was echt ten einde raad. Ging helaas niet, ze konden eigenlijk niks. Heb een enorme steun aan mijn vriend, die gaat helemaal los in de verzorging haha. Hij heeft heel stappenplan gemaakt, ook voor morgen want dan moet hij natuurlijk gewoon weer werken. Dat geeft mij houvast wat ik wel fijn vind. Ik ga morgen terug naar de kliniek zodat ze de status kunnen beoordelen. Verder is het koelen, crèmes smeren, in bad (dat was schijnbaar juist echt goed, het moet namelijk open blijven zodat er geen nieuwe stolsels kunnen ontstaan en er weinig risico op infectie is). Zo probeer ik het vol te houden. Bij mij ligt paniek heel erg op de loer, moet echt proberen een rustige ademhaling te houden en alles in perspectief te zien. Aan alles komt een eind.
Het spijt me dat ik er iedere keer zo'n negatief verhaal van moet maken haha, ik ga het ook zeker delen als het weer bergopwaarts gaat. Ik vind in ieder geval veel troost in jullie berichtjes. Dankjewel lieve meiden