Ik wilde sowieso die ruggenprik omdat ik de vorige keer zo in een bubbel zat dat ik me opgesloten voelde. Ik kon nauwelijks meer communiceren en dat was heel naar. Toen ook een ruggenprik gehad (terwijl ik al op 8cm zat) en ik herinner me alleen dat laatste stuk. Ben verder zo goed als alles kwijt en wilde het dus nu graag bewuster meemaken. De vliezen werden gebroken om een elektrode op het hoofdje van Sanne te plaatsen om haar hartslag te monitoren. Zeker wanneer je op de ok bent willen ze zeker weten dat ze juiste informatie krijgen want de verloskundige en gynaecoloog hebben dan alleen de informatie op het scherm. Dat lukte uitwendig slecht omdat ze beweeglijk was. Tijdens weeen zakte haar hartslag wel steeds wat weg, maar dat bleek achteraf te komen doordat de navelstreng (losjes) om haar nek zat.