Januari 2021 ♥️ 2.0

 
Mariekesep, wat balen dat er niet gestript kon worden zeg, hoop toch voor jou dat het een dezer dagen gaat gebeuren en dat je een goede bevalling mag hebben! 
 
Marieke is er al iets in gang gezet? En bij de andere dames die nog wachten? 


Ik las hier iets over het missen van uitjes, dat heb ik dus ook heel erg! Vorige keer ben ik bevallen in juni dus toen liepen we lekker met de kinderwagen in Zeeland enzo. Nu is het zo koud en je kunt nergens naar binnen natuurlijk met Corona. Vandaag wel leuke foto's kunnen maken van onze dreumes in de sneeuw in de achtertuin. In ieder geval weer wat materiaal voor het fotoboek naast alle foto's van Sanne haha. Ik hoop echt dat we in februari lekker veel zon krijgen en dat er dan weer mag meer mag! Het is wel een saai verlof anders zo ;-)
 
@ikbendoutzen: ja mijn eerste bevalling begon met een weeënstorm, elke 30 seconden waardoor ik m'n ademhaling niet goed onder controle kreeg en zelf al aardig in paniek naar het ziekenhuis ging (ondanks dat ik me suf geyogaad had, dus ik heb dat ook een tijdje als een soort falen van mezelf gezien, inmiddels niet meer!). In het ziekenhuis ging de ruggenprik wel goed en ging de ontsluiting gewoon heel langzaam maar op zich oke. Bij het persen ging het alleen minder, en dat lag met name aan de communicatie die ontbrak. Veel leerlingen rond het bed die met elkaar overlegden ipv met ons (oa hardop bespreken dat je de vacuümpomp die klaar gelegd is nog nooit gebruikt hebt) en veel prutsen voordat er een supervisor bij kwam (wel verschillende keren de vacuümpomp proberen, maar niet knippen terwijl na ruim 2 uur persen zonder pijnstillers ik volledig kapot was en het duidelijk was dat het niet paste). Heb uiteindelijk in paniek de kleine eruit gekregen met veel schade tot gevolg, waardoor nu op medische gronden was geadviseerd was een keizersnede te doen. Ik zat vooral met gevoelens van boosheid, zelf gefaald hebben en angst voor een nieuwe bevalling. Heb afgelopen zomer EMDR gedaan, ik ken de techniek zelf ook uit m'n werk. Was bij een psycholoog die zich richt op zorg voor mama's en ervaring heeft met bevallingstrauma's. Dat je er nu nog herbelevingen van hebt is super normaal, ik zou het rustig aan kijken hoe je je er over een tijdje over blijft voelen als je er aan terug denkt. Er veel over praten en als je behoefte hebt ook met de mensen die bij je bevalling waren. Maar als het heftig blijft gun ik het je zeker om EMDR te gaan doen (via EMDR.nl zie je geregistreerde therapeuten).

En qua uitjes.. ja we gaan een saai verlof tegemoet! Heb met m'n eerste heel vaak koffie of lunch met vriendinnen gedaan, je neemt zo'n baby nog zo lekker makkelijk mee. Ik denk dat het nu veel thuis zijn wordt met misschien eerder een wandeling met een vriendin ofzo.. ik vraag me namelijk af of er in februari/maart al meer lucht gaat komen als ik de berichten zo lees, maar misschien ben ik pessimistisch.. hoop dat ik ongelijk heb! ?
 
Doutzen, ja het was goed pittig inderdaad maar ik heb zelf wel het idee gehad doordat het een tweede keer was dat mijn lichaam er beter op ingesteld was. 
SN, wat schrik ik van jouw vorige verhaal zeg. Klinkt zo ook als falen van ziekenhuisprotocollen. Had laatst ook een artikel gelezen over dat de gynaecologen vooral handelen naar het kind en het medische maar minder in communicatie naar de moeder. In een veel lichtere vorm herkenbaar, ik wilde zelf graag afwachten wat mijn lichaam zou doen na het breken van de vliezen. De gynaecoloog wilde gelijk starten met de wee opwekkers. Gelukkig was ik toen nog goed aanspreekbaar en kon ik aangeven wat ik wilde en is er geluisterd. Heb je nu een betere ervaring met de keizersnede? En hoe ging die communicatie? (misschien is dat al verteld, sorry dan kan het mij even niet meer herinneren).
Jaaa en het is een saaie periode qua weer / temperatuur en al helemaal in combinatie met corona en de maatregelen. Voor nu denk ik prima, zo'n eerste week is pittig. Hierdoor vind ik het alleen maar fijn dat er nu niks hoeft. We krijgen vandaag pas de 2e kraamvisite.
Onze dochter doet het goed. Gisteren op dag 5 was ze voor het eerst aangekomen. De clustert dan ook gigantisch met de voedingen (geef borstvoeding). Soms wel lastig omdat ik dan 3 uur aan een stuk aan het voeden ben. Mijn bekken zijn daar nog niet helemaal klaar voor merk ik. 
 
Ja had het nog niet zo gedeeld, omdat de meeste meiden nog moesten bevallen en zo'n verhaal ook onnodig stress kan geven. Ik geloof namelijk echt dat het pech is geweest en dat dit niet normaal is (ik had ook toevallig een onervaren AIOS die gesuperviseerd werd door een meer ervaren AIOS en dan kwam pas de gynaecoloog erbij). Keizersnede is nu goed gegaan en de communicatie was idd beter. Ben ook zelf een heel stuk mondiger geweest, dus eerst kennismaken met de arts die de ks ging doen had ik zelf geregeld. Denk idd dat je een tweede keer mondiger bent en herken idd dat ze in zorg voor je kindje heel goed zijn, maar de moeder soms vergeten. Vond op de kraamafdeling ook snel medisch ingrijpen, bijv bij te lage temperatuur gelijk in couveuse ipv huid op huid bij moeder, wat ook de temperatuur regelt. Daar hebben ze ook meer naar geluisterd nu. Ach en ik ben iig enorm dankbaar voor 2 lieve gezonde kindjes en dat het bevallen etc allemaal lekker achter de rug is ? Dat zwanger zijn en bevallen viel me allemaal toch een beetje tegen, maar de kindjes zelf gelukkig niet en daar geniet ik enorm van♥️.

Ja in de eerste weken is het wel heerlijk dat er weinig aanloop is idd! Begin het nu wel te missen. Hier hebben we een zitje in de tuin gemaakt voor het raam, daar komen nu soms vriendinnen thee/koffie drinken en roze koeken eten. We bellen dan op speaker en dan is het toch wel gezellig, maar het blijft beetje gek natuurlijk.
 
Nou van 0 ontsluiting op vrijdag naar bevallen op zondag! Gister is ons tweede zoontje Hugo geboren om 18:37 uur met een gewicht van 3560 gram. Dit keer de bevalling die ik de eerste keer graag wilde: poliklinisch en in bad. Binnen 5,5 uur sinds de start van de weeën was hij er. We zijn om 21:00 uur weer richting huis gegaan, hij heeft lekker gedronken en slaapt nu naast me in de co-sleeper.

Wat is het dan weer klein allemaal ?! Maar volle bak genieten en morgen starten we de dag met de kraamverzorgster en met de kennismaking met zijn grote broer!
 
Terug
Bovenaan