Januari 2021 ♥️ 2.0

Ah Marieke gefeliciteerd! Hoera voor Hugo en de fijne bevalling! Veel plezier met de ontmoeting met je andere kindje en een hele fijne kraamweek gewenst?
 
Wat fijn Marieke! Gefeliciteerd met jullie kleine knulletje en geniet van de kraamtijd!
Hier een paar dagen zo'n voorgevoel gehad waardoor ik steeds heel laat en slecht sliep en er zo mee bezig was en niet kon wachten. Door de lockdown werd dat er niet beter op. Gelukkig heb ik dat van me af kunnen zetten en de laatste dagen kom ik prima door. Kindje was al ingedaald en lag al goed vast. Sinds gister is m'n buik nog verder gezakt en weer ( ik denk indalings) ween. Nu niet zo'n  last meer van maar merk dat het nu echt heel erg diep ligt. Vanmorgen bij de vk controle en die hoefde ook bijna niet te voelen die voelde gelijk al dat t muurvast ligt. Helaas zegt dat niks over hoe lang t nog duurt. 
Ik vind het nog steeds alles meevallen. Slaap wel laat en vroeg wakker. Maar als ik dan even bezig ga en weer probeer te slapen heb ik zo weer 2 uurtjes er bij geslapen. Voel me eigenlijk ook nog heel goed en energiek. Maar mn arme man die heeft het zo op z'n zenuwen. Slaapt slecht en is er echt een beetje mee geobsedeerd. Haha als ik em op z'n werk bel om even wat te vragen is ie gelijk helemaal in bevallingsmodus. Ik hoop toch dat ie t van zich af kan zetten want hij is op en kan z'n energie straks goed gebruiken. Hebben jullie ervaringen en tips voor partners met stress? 
 
Hoe gaat het met de andere mama's en zwangeren? Ben zo benieuwd wie als eerst volgende hun wondertje welkom mag heten. 
 
 
Ah Annemoon, wat schattig van je man! Het is ook niet niks hè zo'n zwangerschap! Fijn om te lezen dat jij het nog wel trekt, hopelijk komt de kleine snel want dat is echt zo heerlijk!

Hier gaat het overdag heel erg goed, we zijn lekker met z'n drietjes alles aan het ontdekken en genieten van elkaar. Jens groeit lekker door en houdt nu gemiddeld 3,5-4 uur tussen de voedingen overdag en hij slaapt voldoende maar is soms ook lekker wakker en om zich heen aan het kijken.
Ik merk alleen dat de nachten echt steeds pittiger voor me worden. Na het eten begin ik een beetje een steen in m'n maag te krijgen en ga ik steeds meer opzien tegen de nacht. Hij heeft tot nu toe 1x 4 uur tussen de voedingen gehad 's nachts, maar veel vaker rond de 2-2,5-3 uur. Probleem is alleen dat we hem met geen mogelijkheid in slaap krijgen en dat begint nu langzaam wel z'n tol te eisen. Hij kreunt ontzettend veel en hard en heeft 's nachts behoorlijk last van krampjes (overdag bijna niet meer). We zijn al een half uur bezig om hem uitgebreid te laten boeren, rechtop te houden, spuug opruimen en uiteindelijk in slaap te krijgen, maar dat laatste lukt vaker niet dan wel. En dan is een van ons 1-2 uur bezig met troosten en in slaap wiegen en dan slaapt ie soms even en dan komt hij weer voor z'n volgende voeding. Pffff hoop dat dit heel snel overgaat jeetje!
 
Annemoon, ik heb het lijstje niet meer goed bijgehouden zie ik, wanneer ben jij uitgerekend? Wat een spannende tijd hè! Mijn man had ook flink zenuwen, vooral deze keer met de keizersnede zou er veel op hem terecht komen. Ik kwam er alleen pas de avond voor de ks achter toen hij dat vertelde, arme schat had zich voor me in proberen te houden. Je vriend is dus zeker niet de enige! Het is ook een spannende, onvoorspelbare tijd zo! Straks heb je hopelijk ook fijn je kindje en dan is die stress weg! Dan komt er idd wel wat slaap gebrek etc voor terug…
Ik herken het wel hoor Anoek! Ik durf ook soms niet te slapen, omdat na 10 min slaap wakker gemaakt worden je zoveel lamlendiger maakt dan gewoon wakker blijven.. hier is het ook erg zoeken. Als ik Magali in de co sleeper leg, ben ik lang bezig en soms zit er dan toch nog een boertje dwars of weet ik veel en eindigt ze alsnog bij me in bed. Dat probeer ik haar af te leren maar ik heb t een beetje opgegeven gezien het slaaptekort. Ik lig alleen nog helemaal niet lekker op m’n zij (wat wel de fijnste en veiligste samen slapen positie is), krijg dan enorme bekken pijn, herkennen de andere dames met keizersnede dat ook? Alsof m’n spieren het gewricht niet goed kunnen houden en het doorzakt..

Ik probeer overdag max 3 uur tussen voedingen te laten, zodat ze hopelijk in de nacht minder vaak komt. Toevallig vannacht 2x 4 uur er tussen (maar het voeden zelf duurt een uur en ook bij me in bed is ze niet altijd gelijk weer in slaap, dus geeft ong 2 uur slaap tijd). Hoop dat ze dit vast houdt ? Onze oudste had zich 2x onder gepoept en gespuugd weer dit weekend in de nacht dus m’n man en ik liepen hier ook als een stel zombies rond..ik viel gister zittend in een keukenstoel in slaap? Kun je overdag soms even een uurtje slapen? En opsplitsen, dat je 1 flesje afkolft en dat je man die kan geven zodat je ieder 1 shift kunt doorslapen? Houd vol iig, ooit wordt het beter!! Maar zwaar is het idd wel.
 
[quote quote=10396754]@ikbendoutzen: ja mijn eerste bevalling begon met een weeënstorm, elke 30 seconden waardoor ik m’n ademhaling niet goed onder controle kreeg en zelf al aardig in paniek naar het ziekenhuis ging (ondanks dat ik me suf geyogaad had, dus ik heb dat ook een tijdje als een soort falen van mezelf gezien, inmiddels niet meer!). In het ziekenhuis ging de ruggenprik wel goed en ging de ontsluiting gewoon heel langzaam maar op zich oke. Bij het persen ging het alleen minder, en dat lag met name aan de communicatie die ontbrak. Veel leerlingen rond het bed die met elkaar overlegden ipv met ons (oa hardop bespreken dat je de vacuümpomp die klaar gelegd is nog nooit gebruikt hebt) en veel prutsen voordat er een supervisor bij kwam (wel verschillende keren de vacuümpomp proberen, maar niet knippen terwijl na ruim 2 uur persen zonder pijnstillers ik volledig kapot was en het duidelijk was dat het niet paste). Heb uiteindelijk in paniek de kleine eruit gekregen met veel schade tot gevolg, waardoor nu op medische gronden was geadviseerd was een keizersnede te doen. Ik zat vooral met gevoelens van boosheid, zelf gefaald hebben en angst voor een nieuwe bevalling. Heb afgelopen zomer EMDR gedaan, ik ken de techniek zelf ook uit m’n werk. Was bij een psycholoog die zich richt op zorg voor mama’s en ervaring heeft met bevallingstrauma’s. Dat je er nu nog herbelevingen van hebt is super normaal, ik zou het rustig aan kijken hoe je je er over een tijdje over blijft voelen als je er aan terug denkt. Er veel over praten en als je behoefte hebt ook met de mensen die bij je bevalling waren. Maar als het heftig blijft gun ik het je zeker om EMDR te gaan doen (via EMDR.nl zie je geregistreerde therapeuten). En qua uitjes.. ja we gaan een saai verlof tegemoet! Heb met m’n eerste heel vaak koffie of lunch met vriendinnen gedaan, je neemt zo’n baby nog zo lekker makkelijk mee. Ik denk dat het nu veel thuis zijn wordt met misschien eerder een wandeling met een vriendin ofzo.. ik vraag me namelijk af of er in februari/maart al meer lucht gaat komen als ik de berichten zo lees, maar misschien ben ik pessimistisch.. hoop dat ik ongelijk heb! ?[/quote]
Jeetje SN  wat heftig, en super onproffesioneel dat soort begeleiding!  Ik had 1 verpledgkundige die heel kil en rot deed, ook allerlei stomme opmerkingen heeft gemaakt. Ga dat ook benoemen.   Dankjewel voor het delen van je verhaal. Ik ga komende periode inderdaad veel erover praten en kijken hoe ik me over een tijdje erbij voel. 
 
Mariekesep gefeliciteerd met jullie zoon Hugo! Leuke naam! Nu heerlijk genieten van deze prachtige periode!  Wat schrijf je positief, leuk om te lezen! 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan