keuze voor fv bij eerste kindje, waarom krijgt bv niet eens de kans? ben benieuwd

wooow, wat een reacties!!! Alle moeders gelijk in de verdediging!!
 

Ieder mag haar eigen keuze maken hoor, maar ik hoor heel vaak: Ik had geen voeding meer of het was ineens helmaal op!! Dat is echt heel jammer, want dat gebeurt echt maar heel sporadisch. Je voeding is altijd goed, waar het vaak misgaat is dat er niet vaak genoeg word aangelegd. Om het uur is heel normaal de eerste dagen.
In het ziekenhuis word vaak het advies gegeven om de 3 uur voeden, maar dan gaat het vaak al mis. Kindjes worden onrustig en krijgen kv bij gegeven, omdat ze zo onrustig zijn. Leg die kindjes elke keer aan als het onrustig is en het gaat al heel snel goed met de productie van je voeding!!
Je kan niet zien hoeveel je kindje binnen krijgt, maar als het tevreden is en goed groeit, goeie plas en poepluiers heeft, kan je ervan uitgaan dat het genoeg binnen krijgt.

Deze discusie kan eindeloos doorgaan volgens mij, want iedereen springt in de verdediging.

Maar ik kies voor bv, waarom?? Omdat er bij ons allergiën voorkomen en om de kans te verkleinen dat mijn kinderen ze ook krijgen, kies ik voor bv.
Ik vind het makkelijk, geen gedoe met flesjes, altijd bij de hand en altijd op temperatuur. Ik kan genieten van de voeding zo met mijn jongste, met een groot gezin is het altijd druk druk druk, en de voeding is even ons moment.
En het is gratis en voor niks, ook mooi meegenomen.

Iedereen denkt er op zijn/haar eigen manier over en dat is ook prima, maar laten we elkaar in onze waarde laten. We willen toch allemaal het beste voor ons kindje??
Voor mij is dat bv, voor een ander kv.

Lieve moeders, geniet van jullie kleine!!!

Groetjes Gonda, trotse mama van Stefan (25-4-2000), Thijmen (13-7-2002),
Sharon (18-4-2004) en Matthias (2-4-2006)





 
Kikkertoto,

Sorry dat ik het zeg hoor, maar ik moet het ff kwijt,maar als je zo'n discussie opent, heb je toch al vooroordelen over vrouwen die kiezen voor flesvoeding?
Je zegt wel van niet, maar anders vraag je er toch niet naar?
Naar mijn mening wil je dan gewoon even opscheppen over het feit dat jij wel borstvoeding hebt gegeven.
Wat kan jou het anders interesseren wat een ander doet?
 
Het is ieders eigen keuze maar ik wil per se geen borsvoeding geven. Ik vind het lastig, onhandig in het openbaar en ik wil ook wel eens weg zonder mijn baby en aan afkolven moet ik al helemaal niet denken. Flesvoeding is prima, borstvoeding is trouwens alleen maar beter als de moeder een gezond leven leidt en dus ook altijd gezond eet. Nee hoor, aan mij niet besteed. Ik ben zelf groot en gezond geworden met flesvoeding uit de jaren zeventig en de flesvoeding van nu is inmiddels weer verbeterd dus... ideaal wat mij betreft!
 
quote: Ivy reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('28-01-2007 20:35:19'));

Maargoed, mijn vraag is dus, hoe kan het dan dat mijn borsten vol ontstekingen zaten (zonder overigens een dag koorts te hebben gehad, lees eerder geschreven stukje over de inkapselingen). En nu kom ik dus bij wat me stoort, dat bv-organisaties er zo prat op gaan dat iedereen het kan, dat er geen ruimte is voor moeders waarbij het dus echt niet gaat.

Hoi Ivy,

Ik kan me voorstellen dat dit enorm frustrerend voor je is. Je wilde graag borstvoeding geven, maar je had behoorlijke pijnklachten en met geen van de zorgverleners heb je een (vermoedelijke) oorzaak boven tafel kunnen krijgen. Ik zou graag je vraag in één klap goed beantwoorden, maar ik was er niet bij; er kunnen meerdere oorzaken zijn.

Je geeft aan, dat je geen koorts hebt gehad ten tijde van de borstontsteking. Dit hoeft ook niet per se, bijvoorbeeld als er sprake is van een steriele borstontsteking. Dit is een ontsteking, zonder dat je wondjes/kloofjes hebt en wordt over het algemeen veroorzaakt doordat de melkkliertjes overvol zitten. De meest voorkomende oorzaak daarvan is inderdaad dat de borst niet goed wordt geleegd (vaak door niet goed, niet lang genoeg of niet vaak genoeg aanleggen), maar het kan  ook zijn dat de moeder een overmatige melkproductie (wordt ook wel  hyperlactatie genoemd)  heeft en dat kan komen door een verkeerd borstvoedingsbeleid, maar het kan ook hormonaal zijn (de hypofyse maakt dan een teveel van het hormoon prolactine, wat voor de aanmaak van de melk zorgt, aan). De melk moet toch ergens heen en perst zich door de wandjes van de melkkliertjes, waardoor het in het omliggende borstweefsel terechtkomt. Het lichaam reageert hierop als ware het een borstontsteking. Ook afknelling van de borst,  bijvoorbeeld door knellende kleding/slecht passende bh, een babydrager of het indrukken van de borst om het neusje vrij te houden,  kan een verstopping veroorzaken. Wanneer je iets dergelijks niet herkent als een borstontsteking, zal het waarschijnlijk ook niet als een borstontsteking worden behandeld. Daardoor kunnen er uiteindelijk  abcessen in de borst ontstaan. Jij hebt het over ingekapseld, bedoel je dan inderdaad  abcessen? Abcessen moeten echt direct medisch worden behandeld d.m.v. een operatie of het wegzuigen van pus met een fijne naald, gecombineerd met antibiotica en rust.
De kans op abcessen is groter, wanneer er door bijvoorbeeld een operatie aan het borstweefsel of door een ongeluk schade is ontstaan aan het borstweefsel. Meer informatie over dit onderwerp kun je vinden op Nanny Gortzak-borstabces.

Er zou sprake geweest  kunnen zijn van een schimmelinfectie, wat ook wel spruw wordt genoemd. Deze schimmelinfectie wordt veroorzaakt door het schimmeltje Candida Albicans, die we allemaal in rustende vorm bij ons dragen en die bij een verminderde weerstand actief kan worden.  Spruw kan hele vage klachten geven, het kan best zijn dat je de meest voorkomende symptomen (jeukende/branderige/rode tepels, witte puntjes op de tepels, een parelmoerachtige glans op de tepels, steken in de borst, tepelkloven die ondanks goed aanleggen niet verdwijnen, vaginale schimmelinfectie) niet eens hebt. Maar deze schimmelinfectie kan wel een regelmatig terugkerende borstontsteking veroorzaken. Overigens is van het gebruik van antibiotica bekend, dat het spruw in de hand kan werken. Antibiotica pakt immers niet alleen de slechte bacteriën aan, maar ook de goede bacteriën die voor je weerstand zorgen hebben eronder te lijden.
Bij spruw moeten zowel moeder als kind tegelijkertijd worden behandeld met medicijnen om herbesmetting over en weer te voorkomen. De behandeling slaat het beste aan wanneer de medicijnen elke keer na het voeden worden toegepast, dus niet 3 of 4 keer per dag zoals in de bijsluiter zal staan. Het is verstandig om de behandeling in elk geval 10 tot 14 dagen na het verdwijnen van de klachten voort te zetten. En verder is een strikte hygiëne ontzettend belangrijk.

Het kan ook zijn, dat je gewoon heel erg gevoelig bent voor borstontstekingen; de oorzaak is vaak niet bekend.

Uit je bericht maak ik op, dat je geen prettig gevoel hebt bij de borstvoedingorganisaties. Kun je aangeven hoe dat is gekomen? Heb je contact gehad met één van de organisaties?

Groetjes van Yvonne, contactpersoon Vereniging Borstvoeding Natuurlijk
 
Hallo alle dames, moeders.

Ten eerste erg grappig om te zien wat een reacties hier op af komen.
Ik zelf wou in eerste instanties geen bv geven, te veel gedoe dat gelurk aan mijn borsten, zo dacht ik er eerst over. In mijn 5e maand van de zwangerschap kreeg ik al lasten van "lekkende borstën". JA erg fijn en niet te zuinig.
Ik dacht oke, ik ga borstvoeding geven, toch proberen. Ik had er z'on last van dat ik dacht ik heb genoeg melk.

Óns ventje is geboren gelijk aan het borst, dat wou niet i.v.m. vlakke tepels.
Tepelhoedje , gekolft en gelijk alles geprobeerd. Nou daar zit je niet op te wachten na de bevalling, maar alles voor het goede doel.   Onze zoon wou niet, de volgende dag weer geprobeerd. Na vier dagen aanmodderen en pijnlijke boprsten ging het dan uiteindelijk een beetje en mijn zoon groeide wel goed.
Na 3 weken zo aanmodderen,kreeg ik z'on last van mijn borsten wat niet meer leuk was. Ik kon ze niet eens aanraken, laat staan voeden. Dat deed echt pijn. Was de bevalling nog niks bij.
Ik wou afbouwen, daar kon ik niets, maar ook niets over vinden. Bv wordt zo aangeprezen, dat ik er eigenlijk niet eens over durfde te beginnen dat ik wou afbouwen, dus naar mijn mening is bv echt wel in de picture op dit moment. uiteindelijk mijn wvp, gebeld en die zou me helpen af te bouwen. Ik was er met een kleine week van af , gelukkig. Mijn zoon dronk mijn borsten niet leeg m.a.g veel melk in mijn borsten wat tot veel stuwing leidde, niet pettig dus.

Ik heb 4/5 weken ellende gehad en pijn, hierdoor een enorme afkeer voor bv gekregen, bij mezelf dan . ALs ik een ander zie heb ik daar enorm respect voor en mooi dat het allemaal zo kan.
Mijn zoon ging aan de fles en dat ging super.
Voor mij niet weer. Wat mij tegenviel is dat bijna niemand mij kan helpen om de bv fantsoenlijk af te bouwen. Wat mij wel speet. Bv wordt zo aangeprezen, werd er niet goed van .

Het is mooi en GOEDKOOP natuurlijk kdat het kan en lukt, maar bij sommige loopt het gewoon wat anders.en dta moet ook gerespecteerd worden. en inderdaad veroeger hadden ze ook geen fv, maar ook geen medicijnen voor bepaalde ziektes die er nu wel zij, dus ja de ontwikkelingen van alles helpt hier ook in mee.


Veel succes ermee!!!

Groetjes
 
Hoi Yvonne,
Je hebt het inderdaad helemaal juist, dat ik geen prettig gevoel heb bij bv-organisaties. Ik heb contact gehad met meerdere lac.des. en bij welke organisaties die allemaal hoorden weet ik niet, in ieder geval ook eentje van La Leche of zoiets.

Wat me tegen staat, is dat bv zo ontzettend de hemel ingeprezen wordt terwijl de problemen rondom bv (pijn, uitputting etc.) een beetje verdoezeld worden. Onder het mom van:je moet even doorzetten en dan wordt het geweldig, het zijn opstartprobleempjes, bijna alle vrouwen kunnen het geven. Heb altijd het idee dat de negatieve aspecten van bv, die er soms wel degelijk zijn, onder het tapijt worden geveegd. Dat irriteert me, omdat ik naar mijn gevoel geen zin heb in een reclamespotje, maar aan duidelijke en vooral eerlijke info die alle kanten belicht en niet enkel de positieve.
Begrijp me niet verkeerd, ik denk dat bv voor veel vrouwen een prachtige ervaring is, maar waarom worden die vrouwen waarbij dat niet het geval is, niet juist ingelicht? Die schrikken zich over het allemeen een hoedje als ze er achter komen hoe verschikkelijk bv ook kan zijn. Ik ben me in ieder geval wel rotgeschrokken.
Zoals al eerder is geschreven, bij de bevalling heb ik geen kik gegeven of traan gelaten, tijdens de bv zat ik letterlijk zo hard te gillen, dat mijn baby's het ook op een brullen zetten.

Wat me daarnaast nog dwars zit aan (sommige) lac.des. is dat ze niet luisteren naar je voorgaande ervaringen en dus altijd met zo'n zelfverzekerde air binnenkomen van: ik heb de oplossing! Vervolgens beginnen ze hetzelfde verhaal te houden wat je na drie kids echt al honderd keer gehoord hebt.

Ik vind dat ze de ruimte die ze laten voor vrouwen waar het dus echt niet bij gaat, minimaal is. Ze gaan er altijd zonder meer vanuit dat jij niet bij die groep hoort. Daardoor moet je keer op keer uitleggen dat je dus wel tot die groep behoort. En dan nog, geloven ze je niet en moet jij hun daarvan gaan overtuigen. Kun je begrijpen als je dat na drie bevallingen maanden moet doen, dat je een beetje genoeg krijgt van lac.des. of zal ik zeggen de lopende reclamespotjes voor bv. Klinkt wat grof weet ik.

Weet je wat het is, ik heb een tijd in PR/voorlichting gezeten en daar leerden wij de positieve aspecten zo goed mogelijk naar voren te halen en de negatieve aspecten wel te noemen, maar niet op te laten vallen (in teksten dus) en dat herken ik in de info over bv. en dat is mijn inziens fout. Hierdoor worden veel moeders onnoddig onzeker gemaakt.

Goed, ik hoop dat je me een beetje begrijpt. Klinkt misschien verbitterder dan ik het voel hoor en dit verhaal is ook niet naar jou persoonlijk gericht. Maar je vroeg het, vandaar.
Ivy
 
Wat een boel reacties zeg op je vraag!
Ik heb me net door alle 52 heengeworsteld en wil toch ook wel wat toevoegen.
Ben zelf een echte BV moeder. Ik heb 4 kinderen en de oudste 3 heb ik ruim een jaar zelf gevoed. Mijn jongste is nu bijna 15 mnd en voed ik nog steeds zelf.

Ik heb bij de oudste nooit echt bewust voor borstvoeding gekozen,(  ik dacht heel simpel; baby krijgt fles melk, klaar)  maar kreeg mijn dochter na de geboorte in het ziekenhuis aan de borst van de dienstdoende verpleegster en dat was dat. Pas later ben ik mij gaan verdiepen in wat borstvoeding nu eigenlijk inhield en dat gaf de doorslag om het te blijven geven.

Ook ik heb de onzekerheid wel eens gehad van 'krijgt zij/hij wel genoeg",ook bij mij kwam het moeizaam op gang (heb ze nl. allemaal dmv keizersnee gekregen),  ik heb bij allemaal in het begin tepelkloven gehad, tot bloedens toe!, ik was wat beperkter in mijn doen en laten omdat je, je niet overal op je gemak voelt om te voeden, (zeker niet met een groter kind), ik heb 2 keer te maken gehad met fikse spruw (auw!), met doorkomende tandjes (nog meer auw!) maar geen moment spijt gehad van mijn keus!
Hiermee wil ik aangeven dat ik mij er terdege van bewust ben dat het heus niet altijd glorie, glorie is. (En nee ik draag geen geitewollen sokken)

DE 'flessenmoeders"'  voelen zich aangevallen door de moeders die borstvoeding geven. Maar andersom is het precies zo, kan ik je vertellen. Tot 6 weken vind iedereen het nog schattig maar dan wachten ze allemaal op die fles!
En dat gaat soms best grof, pervers heb ik hier al gelezen, en ga zo maar door.
(hangt-ie nog an de tiet, die ken ik ook!).

Iedereen heeft haar keus weldoordacht gemaakt, en geeft haar kind het beste.
respecteer elkaars keus, dat je er zelf dan anders overdenkt moge duidelijk zijn anders had je hetzelfde gedaan.

Niet echt een antwoord op je vraag maar al die reacties maken dat je zelf ook wat wilt toevoegen.

Groeten, Marieke
 
Hoi Yvonne, ik heb heb me ook vaak afgevraagd waarom er alleen maar glorie-verhalen over bv rondgedeeld worden bij bv-organisaties. Ik was tijdens mijn zwangerschap geheel overtuigd, Iederen kan het, altijd genoeg, blabla. Maar helaas was dat niet zo. En ik hoor ook van veel moeders om mij heen dat het niet zo ging. Ik heb geen moment spijt van de bv die ik geef en sta 100% achter de stelling dat bv het beste is voor mijn kind, maar misschien kun jij als contactpersoon eens in de organisatie prikken dat het wel van een koude kermis thuiskomen is als je vol enthousiasme begint en het gaat niet vanzelf.
Liefs Phira
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan