Ik kom hier ook nog even terug, na het lezen van alle reacties over fles en borst. Het maakt een hoop los. Wat ik me afvraag is waarom Kikkertoto deze vraag hier heeft gesteld. Als je het aan moeders vraagt krijg je vaak reacties van vrouwen die teleurgesteld zijn of al een bewuste keuze gemaakt hebben en vinden dat die gerespecteerd moet worden. Wiedes dat je de halve wereld over je heen krijgt.
Ik kan er niks aan doen Kikkertoto, ik krijg de indruk dat jij en nog een aantal dames hier, proberen flesmoeders ervan te overtuigen dat ze beter borst hadden kunnen geven. Helaas pindakaas, daar valt nu niks meer aan te doen. Als je wil dat meer vrouwen bewust voor de borst gaan kiezen kun je zo'n topic beter op het zwanger (zijn of worden) forum plaatsen en daar dames informeren over hoe geweldig het is om borstvoeding te geven.
Het lijkt me hartstikke goed dat allerlei instellingen de borstvoeding promoten als uit onderzoek blijkt dat dat de beste voeding is die je kan geven. Maar doordat het nu zo'n hype lijkt te zijn, voel je je als moeder de eerste weken al direct mislukt als het je niet lukt. En als het je dan weken later hier nog eens gevraagd wordt, dan voel je je direct aangesproken.
Yvonne om even in te gaan op kritiek op bvinstellingen. Ik heb een informatieavond gevolgd van jouw vereniging. Na mijn borstverkleining ging ik er altijd vanuit dat ik geen borstvoeding zou kunnen geven. Toen in week 20 al mijn borsten gingen lekken ben ik toch maar eens naar zo'n info avond gegaan. Er werd me een stapeltje folders aangesmeerd en gezegd dat het me vast ging lukken. Er was 1 dame die zei: nou het zal haar wel veel moeite gaan kosten toch? Maar daar werd niet op ingegaan en mijn verwachtingen dat het zou gaan lukken waren hoog.
De verloskundige, huisarts, consultatiebureau, iedereen zei: doen meid, dat kan je! Tot dat mijn kleine ukkie te ver onder haar geboortegewicht kwam en ik me gek kolfde en voedde. Als ik haar niet aan de borst had was ik wel aan het kolven. Ik werd echt radeloos. Ik wilde het zoooo graag zelf doen. Toen ik het uiteindelijk zelf heb opgegeven en alleen nog ben gaan kolven en de rest bijvoeding heb gegeven (ik spaarde met 8x kolven op een dag maar 1 flesje voor mijn kleine) werd ik ineens met de nek aangekeken door alle mensen die me bijgestaan hadden toen ik bv wilde geven. Er was welgeteld 1 verloskundige die me zei dat ik gelijk had en dat het lang niet altijd lukt na een borstverkleining.
En elke keer als ik bij het cb kwam vroegen ze wat ik gaf: borst of fles? Ik was echt in staat met koeieletters op het dossier te schrijven hoe het zat. Ik was er zelf zo verdrietig over, dat heeft me echt een paar maanden gekost om er vrede mee te hebben.
Toen ik zwanger was van de tweede had ik besloten het toch weer te proberen. In ieder geval te gaan kolven zodat er toch wat naar binnen zou gaan. Helaas verloor ik veel bloed met de bevalling en was mijn manneke 9,5 pond. In het ziekenhuis zeiden ze: als je bv kiest, moet je bijvoeden. Gezien mijn conditie en dat hij dan al direct een flesje ernaast kreeg zag ik het niet meer zitten en heb meteen tot de fles besloten. En dit keer was ineens iedereen het met me eens (?????). Ik heb hem 3 keer aangelegd, in het ziekenhuis meteen na de bevalling, dat intieme moment pakt niemand me af. En daarna toen ik na 3 dagen vreselijke stuwing had, toen heb ik het hem weg laten drinken. En nog eens toen hij een paar weken was, omdat hij ontroostbaar huilde. Het voelde raar want je geeft geen voeding, maar troost.
Nu hoor ik geen enkele instantie over waarom ik fles heb gekozen. Misschien dat er in deze regio (Almere) in de tussentijd dan toch een en ander veranderd is. Maar ik vind het erg triest te lezen dat nieuwe moeders zoooo onzeker gemaakt worden als hun bv niet van een leien dakje loopt en ze voor fles kiezen.
Misschien meer dan nodig verteld, maar het is ook wel lekker om een keer mijn verhaal te vertellen.
Groetjes
Wasabi!
Ik kan er niks aan doen Kikkertoto, ik krijg de indruk dat jij en nog een aantal dames hier, proberen flesmoeders ervan te overtuigen dat ze beter borst hadden kunnen geven. Helaas pindakaas, daar valt nu niks meer aan te doen. Als je wil dat meer vrouwen bewust voor de borst gaan kiezen kun je zo'n topic beter op het zwanger (zijn of worden) forum plaatsen en daar dames informeren over hoe geweldig het is om borstvoeding te geven.
Het lijkt me hartstikke goed dat allerlei instellingen de borstvoeding promoten als uit onderzoek blijkt dat dat de beste voeding is die je kan geven. Maar doordat het nu zo'n hype lijkt te zijn, voel je je als moeder de eerste weken al direct mislukt als het je niet lukt. En als het je dan weken later hier nog eens gevraagd wordt, dan voel je je direct aangesproken.
Yvonne om even in te gaan op kritiek op bvinstellingen. Ik heb een informatieavond gevolgd van jouw vereniging. Na mijn borstverkleining ging ik er altijd vanuit dat ik geen borstvoeding zou kunnen geven. Toen in week 20 al mijn borsten gingen lekken ben ik toch maar eens naar zo'n info avond gegaan. Er werd me een stapeltje folders aangesmeerd en gezegd dat het me vast ging lukken. Er was 1 dame die zei: nou het zal haar wel veel moeite gaan kosten toch? Maar daar werd niet op ingegaan en mijn verwachtingen dat het zou gaan lukken waren hoog.
De verloskundige, huisarts, consultatiebureau, iedereen zei: doen meid, dat kan je! Tot dat mijn kleine ukkie te ver onder haar geboortegewicht kwam en ik me gek kolfde en voedde. Als ik haar niet aan de borst had was ik wel aan het kolven. Ik werd echt radeloos. Ik wilde het zoooo graag zelf doen. Toen ik het uiteindelijk zelf heb opgegeven en alleen nog ben gaan kolven en de rest bijvoeding heb gegeven (ik spaarde met 8x kolven op een dag maar 1 flesje voor mijn kleine) werd ik ineens met de nek aangekeken door alle mensen die me bijgestaan hadden toen ik bv wilde geven. Er was welgeteld 1 verloskundige die me zei dat ik gelijk had en dat het lang niet altijd lukt na een borstverkleining.
En elke keer als ik bij het cb kwam vroegen ze wat ik gaf: borst of fles? Ik was echt in staat met koeieletters op het dossier te schrijven hoe het zat. Ik was er zelf zo verdrietig over, dat heeft me echt een paar maanden gekost om er vrede mee te hebben.
Toen ik zwanger was van de tweede had ik besloten het toch weer te proberen. In ieder geval te gaan kolven zodat er toch wat naar binnen zou gaan. Helaas verloor ik veel bloed met de bevalling en was mijn manneke 9,5 pond. In het ziekenhuis zeiden ze: als je bv kiest, moet je bijvoeden. Gezien mijn conditie en dat hij dan al direct een flesje ernaast kreeg zag ik het niet meer zitten en heb meteen tot de fles besloten. En dit keer was ineens iedereen het met me eens (?????). Ik heb hem 3 keer aangelegd, in het ziekenhuis meteen na de bevalling, dat intieme moment pakt niemand me af. En daarna toen ik na 3 dagen vreselijke stuwing had, toen heb ik het hem weg laten drinken. En nog eens toen hij een paar weken was, omdat hij ontroostbaar huilde. Het voelde raar want je geeft geen voeding, maar troost.
Nu hoor ik geen enkele instantie over waarom ik fles heb gekozen. Misschien dat er in deze regio (Almere) in de tussentijd dan toch een en ander veranderd is. Maar ik vind het erg triest te lezen dat nieuwe moeders zoooo onzeker gemaakt worden als hun bv niet van een leien dakje loopt en ze voor fles kiezen.
Misschien meer dan nodig verteld, maar het is ook wel lekker om een keer mijn verhaal te vertellen.
Groetjes
Wasabi!
