Kinderwens maar nog moeten wachten
- Onderwerp starter Foodforthought
- Startdatum
@Anne-VA bedankt! Lucht inderdaad eventjes op 
. Bij mijn vriend is het niet zozeer het financiële plaatje dat speelt, we zouden het best kunnen redden met mijn loon en een werkloosheidsuitkering. Maar hij wil die werkzekerheid hebben, er heerst nu dagelijks een spanning in huis. Hij werkt in de reissector en hier in België is er maar 1 werkgever waarbij hij wil en kan werken. Dus dat is helaas gewoon afwachten en hopen dat alles goed komt. Ik ben zelf heel vatbaar voor stress dus het is nu toch geen ideale situatie. Maar wachten, daar ben ik niet zo goed in.
Ik hou me wel bezig, ik werk nog voltijds van thuis uit, na de uren werken we verder aan de tuin. Haha dat van die buikspieroefeningen ken ik, dat was mijn goal, 1 keer in mijn leven een klein sixpackje te hebben. Verder lees en schrijf ik, hier en daar wat yoga en meditatie en vooral heel veel knuffelen en wandelen met mijn hond.
In de laatste maanden zijn er in onze kring 4 babies geboren, de foto's op IG en FB, en de verhalen via Whatsapp doen me dan direct weer wegdromen en mijmeren. Mijn schoonouders halen het onderwerp ook elke keer aan als we hen spreken. Het is voor vele uit de oudere generatie een evidentie, we zijn bijna 6 jaar samen en ik word er straks 31. Het is voor hen een gevoelig onderwerp, ik merk dat mijn schoonouders al dik 5 jaar in de situatie zitten waarin ik mij nu bevind. Ze willen al zo lang een kleinkind, ik heb die druk altijd heel goed kunnen loslaten en het niet in mijn hoofd gestoken. Maar sinds die kinderwens er bij mij zelf actief aanwezig is, zijn die gesprekken heel pijnlijk. Want ik wil wel, maar ... .
@-Linda- thanks! Ja gelukkig kan ik er met hem heel open over praten. Maar hij snapt het gevoel bij mij niet zo goed. Hij vindt het wel jammer dat we het moeten uitstellen maar eerder in die zin dat het tegen de 'plannen' in gaat. Bij mij is er eerder een heel sterk gevoel waar geen aan en uitknop voor is. Het is moeilijk hé, mannen kijken er altijd wat rationeleren tegenaan. Als ik rationeel kijk dan weet ik dat wachten het beste is. Maar mijn hart en hoofd zitten niet op dezelfde lijn.
Ik focus me nu dan maar op een ander projectje, ik wil zoveel mogelijk rommel uit huis hebben. Verder was ik al een tijd aan het sparen voor een nieuwe auto die kindvriendelijk is (ik heb nu een driedeurs met heel kleine kofferbak) en een spaarpotje voor de uitzet. Ik zie deze extra tijd dus als extra kans om meer te sparen. Dat motiveert ook weer.
. Bij mijn vriend is het niet zozeer het financiële plaatje dat speelt, we zouden het best kunnen redden met mijn loon en een werkloosheidsuitkering. Maar hij wil die werkzekerheid hebben, er heerst nu dagelijks een spanning in huis. Hij werkt in de reissector en hier in België is er maar 1 werkgever waarbij hij wil en kan werken. Dus dat is helaas gewoon afwachten en hopen dat alles goed komt. Ik ben zelf heel vatbaar voor stress dus het is nu toch geen ideale situatie. Maar wachten, daar ben ik niet zo goed in. Ik hou me wel bezig, ik werk nog voltijds van thuis uit, na de uren werken we verder aan de tuin. Haha dat van die buikspieroefeningen ken ik, dat was mijn goal, 1 keer in mijn leven een klein sixpackje te hebben
. Verder lees en schrijf ik, hier en daar wat yoga en meditatie en vooral heel veel knuffelen en wandelen met mijn hond. In de laatste maanden zijn er in onze kring 4 babies geboren, de foto's op IG en FB, en de verhalen via Whatsapp doen me dan direct weer wegdromen en mijmeren. Mijn schoonouders halen het onderwerp ook elke keer aan als we hen spreken. Het is voor vele uit de oudere generatie een evidentie, we zijn bijna 6 jaar samen en ik word er straks 31. Het is voor hen een gevoelig onderwerp, ik merk dat mijn schoonouders al dik 5 jaar in de situatie zitten waarin ik mij nu bevind. Ze willen al zo lang een kleinkind, ik heb die druk altijd heel goed kunnen loslaten en het niet in mijn hoofd gestoken. Maar sinds die kinderwens er bij mij zelf actief aanwezig is, zijn die gesprekken heel pijnlijk. Want ik wil wel, maar ... .
@-Linda- thanks! Ja gelukkig kan ik er met hem heel open over praten. Maar hij snapt het gevoel bij mij niet zo goed. Hij vindt het wel jammer dat we het moeten uitstellen maar eerder in die zin dat het tegen de 'plannen' in gaat. Bij mij is er eerder een heel sterk gevoel waar geen aan en uitknop voor is. Het is moeilijk hé, mannen kijken er altijd wat rationeleren tegenaan. Als ik rationeel kijk dan weet ik dat wachten het beste is. Maar mijn hart en hoofd zitten niet op dezelfde lijn.
Ik focus me nu dan maar op een ander projectje, ik wil zoveel mogelijk rommel uit huis hebben. Verder was ik al een tijd aan het sparen voor een nieuwe auto die kindvriendelijk is (ik heb nu een driedeurs met heel kleine kofferbak) en een spaarpotje voor de uitzet. Ik zie deze extra tijd dus als extra kans om meer te sparen. Dat motiveert ook weer
. Ja mannen zijn inderdaad echt veel rationeler, die van mij ook. Hij weet ook echt zeker dat die kinderen wilt en dat die dat nu wel anytime soon wil, maar als we daar over een half jaar aan beginnen dan is dat ook snel, terwijl ik het liefst nu meteen de spiraal eruit haal en ga proberen. Ik herken volledig wat je zegt maar mijn hoofd en mijn hart zitten niet op dezelfde lijn, ik heb hier precies hetzelfde.
Ik heb zonet toch maar alvast de davitamom mama compleet gehaald om mee te gaan beginnen. In eerste instantie was mijn plan om daarmee te gaan beginnen zodra mijn spiraal eruit was maar mijn vriend gaat nu mijn multivitaminen opmaken die ik nu al elke dag slikte en dus vond ik dat ik dan die foliumzuur e.d al mocht halen haha. Dus daar ga ik vanaf morgenochtend mee beginnen. Ik heb die met visolie gedaan want wij eten nooit vis (buiten de heel soms kibbeling om) dus ik ben benieuwd hoe dat proeft haha.
Ik heb zonet toch maar alvast de davitamom mama compleet gehaald om mee te gaan beginnen. In eerste instantie was mijn plan om daarmee te gaan beginnen zodra mijn spiraal eruit was maar mijn vriend gaat nu mijn multivitaminen opmaken die ik nu al elke dag slikte en dus vond ik dat ik dan die foliumzuur e.d al mocht halen haha. Dus daar ga ik vanaf morgenochtend mee beginnen. Ik heb die met visolie gedaan want wij eten nooit vis (buiten de heel soms kibbeling om) dus ik ben benieuwd hoe dat proeft haha.
@Linda, wees voorbereid op dat je vis smaakt als je een boertje laat hahaha
@ Kat en Linda, kan me best wel voorstellen dat het heel lastig is als je er in je hoofd al zo mee bezig bent en toch nog moet wachten. Knap te zien dat jullie allebei toch ook heel positieve dames zijn en blijven. Denk dat dat voor jullie spreekt, de komende tijd. En de kleine stapjes die je kunt zetten zijn maar vast een mooie start. Ik heb zelf niet zoveel last van het gevoel dat ik nu moet wachten. Misschien zit daarin het verschil dat ik zelf kies om nog even te wachten tot ik verder in mijn studie ben. Mijn partner en ik liggen best wel goed op één lijn daarin. Soms denk ik ook wel eens: hoe bedenk ik het ook weer om het zo te timen? Tegelijkertijd haal ik ook veel energie en rust uit de overtuiging dat het leven niet te plannen is. En er al helemaal geen perfect moment is. Alles komt uiteindelijk altijd wel goed en de fundering is behoorlijk stevig.. Ik heb eerder last van het idee: wat als het nou niet lukt en ik wacht te lang? Maar dat is direct de reden waarom we niet wachten tot ik klaar ben, maar totdat ik iets meer overzicht heb. Dan maken die paar maanden in the end voor mij niet zoveel verschil denk ik. En Linda, ik zal voor je duimen dat je snel met je nieuwe baan kunt starten!
@ alle dames, wonen jullie in Nederland of België? Niet dat het uitmaakt, maar gewoon pure nieuwsgierigheid, haha. Ik volg het nieuws niet echt op de voet (weet natuurlijk wat ik moet weten) en heb dus ook weinig idee of er op dit moment veel verschil is in maatregelen e.d. tussen Nederland en België. Ik kijk bewust het nieuws heel weinig, want die bak negativiteit die er uit voortkomt trek ik niet zo goed. Ik ben zelf een Nederlandse..
Ik heb eerder last van het idee: wat als het nou niet lukt en ik wacht te lang? Maar dat is direct de reden waarom we niet wachten tot ik klaar ben, maar totdat ik iets meer overzicht heb. Dan maken die paar maanden in the end voor mij niet zoveel verschil denk ik. En Linda, ik zal voor je duimen dat je snel met je nieuwe baan kunt starten! @ alle dames, wonen jullie in Nederland of België? Niet dat het uitmaakt, maar gewoon pure nieuwsgierigheid, haha. Ik volg het nieuws niet echt op de voet (weet natuurlijk wat ik moet weten) en heb dus ook weinig idee of er op dit moment veel verschil is in maatregelen e.d. tussen Nederland en België. Ik kijk bewust het nieuws heel weinig, want die bak negativiteit die er uit voortkomt trek ik niet zo goed. Ik ben zelf een Nederlandse..
Ik ben ook Nederlandse! Ik volg het nieuws wat strakker (dat moet ook voor mijn werk) en er is volgens mij wel flink verschil tussen NL en België, daar zijn de winkels verder gesloten dan hier (waar bijvoorbeeld kledingwinkels nog open zijn met privé afspraken, of Action, etc.).
Snap heel goed dat je om wille van de negativiteit niet al te vaak meer nieuws kijkt of leest. Op dit moment is er ook weinig invloed die je er op kunt uit oefenen...
Snap heel goed dat je om wille van de negativiteit niet al te vaak meer nieuws kijkt of leest. Op dit moment is er ook weinig invloed die je er op kunt uit oefenen...
Ik woon in Nederland. Ik heb net mijn leidinggevende gebeld maar het is denk ik zijn vrije dag want hij nam niet op. En verder is het natuurlijk een lang weekend met ook maandag vrij dus ik hoor dan pas dinsdag wat vrees ik. Daarom hem net weer maar vast een berichtje gestuurd zodat die het meteen leest en dan hopelijk mij belt. Ik hoop echt dat het snel toch nog geregeld wordt en dat de menstruatie die ik nu heb de laatste is met spiraal. Maar voor nu kan ik enkel nog maar wachten dus. De eerste foliumzuur pil is in ieder geval wel al genomen, dus die stap is gezet.