Hallo allemaal,
ik lees hele herkenbare dingen. Wij hadden van tevoren wel wat nagedacht over het kraambezoek en hoe we het zouden regelen, maar dit hadden we niet verwacht. Ik denk dat we bij de volgende toch iets van een kraamfeest zullen gaan doen.
Bij thuiskomst (ik moest in het ziekenhuis bevallen), waren de ouders er al van ons beide. Dit was niet erg natuurlijk, maar de telefoon ging ook al meteen non-stop. Ik was net een paar uur daarvoor bevallen, en mocht direct naar huis, maar dat betekende niet dat ik niet moe, uitgeput, futloos was.
De dag erna wilden er al mensen op visite komen, die normaal ook de deur niet plat lopen bij ons. Om beleefd te zijn, en trots over onze aanwinst, lieten we ze komen. Na die dag was ik zo moe, mijn man ook, het was ineens de hele dag in en uitlopen van mensen. Nog 1 dag zo gehad, en daarna op advies van onze geweldige kraamhulp, hebben we de mensen die belden gevraagd of ze na een week wilden terugbellen of een afspraak voor dan te maken. Maar de negatieve en teleurgestelde telefoontjes die volgden, sms-jes, voicemail... we werden er niet goed van. Op een gegeven moment besloten we dat ze maar gewoon moesten wachten tot WIJ het wilden, we hadden echt onze rust nodig. De rest van de kraamweek hebben we lekker kunnen genieten met zijn drieën, en met naaste familie en vrienden die we wel lieten komen.
Uiteindelijk duurden de bezoekjes maar een aantal weken, maar ook bleven vooral stellen zonder kinderen inderdaad erg lang, die hadden niet in de gaten dat we moe waren. Nu weten we dat we gewoon kunnen zeggen dat we moe zijn, maar bij de eerste paar bezoekjes durfden we dat nog niet.
Dus ja, ik denk dat een kraamfeest voor ons een betere oplossing is voor de volgende. Grtjs
