Lage Rugpijn

Oh meid meen je dit??.... 
Woorden schieten me nu even echt te kort.. ik wens je enormmm veel sterkte! Hoe kon dit gebeuren weet je dit misschien? Pff lastig... weet even niet zo goed wat ik moet zeggen.. het raakt me zeer om dit te moeten lezen. Maar lieverd, kop omhoog! Je weet dat zwanger worden niet onmogelijk voor je is dus blijf hopen voor jou droom! Natuurlijk zal je even de tijd wss nemen om dit verdriet te verwerken, en ik hoop dat je het een mooie plaats kan geven. Maar geef niet op, is zo makkelijk gezegd ik weet het.. het spijt me echt enorm voor jou en je partner en ik hoop dat jullie hier bijde sterker van uitkomen! Neem alle tijd en rust die je nodig hebt om het te verwerken en hij of zij zal altijd een speciaal plekje krijgen in jullie hart❤️ En ik hoop oprecht dat jullie binnenkort gezegend worden met een nieuw wondertje.. 
Een dikke dikke knuffel en ik ben er voor je !!?❤️
 
Ja, het is heel bizar. Kwam ook zo onverwachts. 
Ik ging echt naar de echo met het idee van: we kunnen die kleine weer zien en hopelijk hebben we een mooie echo, zodat we die aan onze ouders kunnen geven om het te vertellen. Dat het hartje niet meer zou kloppen was nooit bij me opgekomen. Wij zaten juist meer te stressen om de nipt en wilde dat zsm weten zodat we iedereen het goede nieuws konden vertellen. In plaats daarvan is ons de keuze bespaard gebleven en is het al eerder afgelopen...
De verloskundige zei dat in 99% van de gevallen de reden ligt in een fout bij de aanmaak. Meestal chromosomaal. Met andere woorden: het was waarschijnlijk ‘niet goed’. Ze drukte ons op het hart dat wij hier in ieder geval niets aan konden doen. Ze was wel heel lief, maar die woorden van tijdens de echo blijven hangen: “Sorry, maar het is niet goed. Hè, jasses! Wat vervelend dit zeg! Ik ga nog even goed kijken... nee, het is echt niet goed. Er is geen hartactie meer...” Verder was het compleet: hoofdje, twee armpjes en twee beentjes :(
Die avond was een grote shock natuurlijk. Vooral na de eerste goede echo en de intake waarin je wordt aangeraden al na te denken over kraamzorg, welk ziekenhuis enzo, waardoor ook bij hen al werd bevestigd: in maart krijgen jullie ergens een kindje. En natuurlijk omdat ik verder geen symptomen van een naderende miskraam heb. In de nacht ook wakker geworden en het eerste wat er dan in Mn slaperige hoofd speelt is: we krijgen nu geen kindje. Zo naar! Ook gisteren nog flinke porties gehuild. Mijn man is er ook van streek van, maar gelukkig halen we wel veel steun uit elkaar. We hebben gisteren een mooie doos gekocht en daarin gaan we de twee echo’s met een mooie kaart en wat spulletjes bewaren. We hadden het er gisteren nog over hoe bizar het eigenlijk is, hoe in een keer alles veranderd. We waren helemaal happy en konden niet wachten op de echo en om het iedereen te vertellen en het meer concreet te maken. Had het goed geweest dan liepen we heel anders door de winkelstraat..
Dankjewel voor je lieve berichtje. Dat doet goed! Ik hoop dat dit snel een plekje krijgt en we ook weer snel zwanger mogen worden. We hebben aankomende woensdag een afspraak bij de gynecoloog om het op te wekken met medicatie. Al heb ik vandaag wel een beetje milde buikpijn, dus wie weet gaat mijn lichaam het wel zelf doen. Vind het wel erg lastig met werk. Ik werk een dik uur van huis vandaag, dus als het morgen of overmorgen zal zijn, duurt het nog wel even voordat ik thuis ben... Voor woensdag en erna wel mijn baas ‘ingelicht’ zonder te vertellen waar het over gaat. Die was gelukkig wel begripvol. Ben toch wel angstig voor wat komen gaat. Ik was zo blij dat het er zat en nu moet het er incompleet weer uit...
Hoe gaat het met jou verder? Zijn jullie nog in het buitenland of weer terug in België? 
 
Heyy gaat het een beetje? Ik hoop dat alles goed gaat met jullie en jullie het een beetje kunnen plaatsen.. hoe moeilijk het ook is
Maak je ook zeker niet wijs dat het aan jou lag of je daar schuld aan hebt! Ik kan me goed voorstellen dat je je goed verzorgde en alles juist deed. Dus het ligt zeker niet aan jou! En heel mooi dat jij en je partner elkaar zo hard steunen in deze moeilijke situatie. Jullie staan samen sterk en geef de moed niet op. Jullie wondertje komt zeker nog! Ik kan me niet inbeelden hoeveel pijn het doet, ik wil zelf dolgraag ook een kindje. Maar alles zal op zijn tijd komen!
Super mooi idee dat van dat doosje! Ik hoop dat jullie op deze manier tog nog wel wat kunnen verwerken en afscheid konden nemen. Maar hij of zij zal altijd heel dicht bij jullie staan!❤️ 
Ben je al langs de gyne geweest?.. 
 
Het gaat een beetje met ups and downs. De ene keer denk ik er vrede mee te hebben en de andere keer barst ik om een liedje uit in tranen.
Blijft dus wel lastig, maar de tijd zal het vast beter maken. We houden ons nu goed vast aan elkaar en het feit dat het een keertje is gelukt, dus hopen dat we snel een klein wondertje mogen ontvangen. 
De afspraak met de gyne staat voor woensdag. Ik heb nu wel wat lichtbruin en buikpijn. Als het morgen niet doorbreekt dan gaan we dus woensdag op consult en krijgen we de pillen mee om het op te wekken. Dan is het donderdag als het goed is begonnen en afzien. 
Men hoe is het met jou? Heb je nog getest of heb je het volgehouden om tot morgen te wachten? Ben heel benieuwd! 
 
Hey! Sory dat ik weer wat later antwoorde, we zijn weer in belgie sinds een dag en moest hier even alles op orde krijgen.
Vind het echt heel erg voor je, dat meen ik! Maar zoals je zegt blijf eraan denken dat het al gelukt was dus eigenlijk staat er niets in de weg! Je gaat een super mama worden en dat weet ik zeker. En ik hoop dat het snel voorbij is dan zodat je niet moet afzien.. heb hier helemaal geen ervaring mee, maar hoop dat je er snel doorraakt. Moet je achteraf dan naar de dokter of gyne als het voorbij is ter controle?
En dat je soms in tranen barst kan ik best geloven, beter dan als het op te kroppen! Ik hoop oprecht dat je dit snel kan verwerken en met volle moed opnieuw kan beginnen. 
Zoals je al kan raden ben ik ongesteld geworden vandaag... ik begin nu serieus te denken dat er iets mis is.. pff
Morgen maak ik de afspraak voor men man zijn zaad en ik weet niet of ik een nieuwe afspraak voor mezelf moet maken bij de gyne voor verdere controles?
 
Hey welcome back! 
Heb je een fijne reis gehad? 
Ach, Meis, wat vervelend dat je weer ingesteld bent. Snap dat je dan gelijk denkt dat het niet goed zit, maar wellicht heeft het (helaas) wat tijd nodig om een mooi en gezond kindje te ‘maken’. 
Toch begrijp ik helemaal dat je je man ook wil laten testen. Dan hebben jullie wat meer zekerheid. 
Waar heeft de gyne vorige keer bij jou allemaal naar gekeken? Je eileiders en alles zagen er goed uit, maar de ingang zat wat verstopt en hebben ze geopend toch? Lijkt me dat dat het essentieelste is om bij jou te weten dat het goed zit. Maar je zou altijd kunnen vragen of je nog eens onderzocht kan worden, als alles bij je man in orde is?
Hier is nog niets ‘doorgebroken’. Ik was gisteren bij de gyne en ze heeft nog eens naar het mini baby’tje gekeken. Ze zag wat vocht in de nek zitten, dus ze zei dat dat wel duidt op een fout in de aanleg. Geeft ook wel rust om dat nu soort van bevestigd te hebben. 
Gisteren ben ik ook gelijk gestart met de oraal tablet om het op te wekken. Ik moet 36u daarna vaginale tabletten inbrengen en 12u daarna nog eens vaginale tabletten. Tussen de twee toedieningen van die vagina tabletten verwachten ze meestal de miskraam. Zal vrijdag dan zijn. Beetje eng wel, weet totaal niet wat gaat komen, maar mijn man kreeg er vrij voor dus we kunnen er samen doorheen gaan. 
Daarna over twee weken controle of alles schoon is in mijn baarmoeder. Zal ook wel gelijk vragen of ze algemeen nog even de baarmoeder en eileiders kan checken of we weer ready-to-go zijn. 
 
De reis op zich was wel fijn en gaf rust,enkel op die teleurstellingen na. Ik denk ook dat het gewoon nog wat tijd nodig heeft, maar wil voor zekerheid ook men eitjes laten nakijken. Heb van een paar mensen gehoord die dus voor hadden dat hun eitje niet sterk genoeg was en ze chlomid ervoor gekregen hebben. Dat zorgt ervoor dat je eitje niet loslaat en sterk word als die bevrucht raakt. We hebben dinsdag een gesprek voor men man dus ik hoop dat we dan snel zijn zaad kunnen laten nakijken. 
Ik hoop dat het niet te lastig zal worden. Maar gelukkig sta je er niet alleen voor en kan je man je steunen. Ik denk ook indd dat jullie dan weer met een gerust hart kunnen beginnen. Ik zou misschien ook even navragen wanneer ze aanraden om te starten. Ik heb wel veel positieve verhaaltjes gelezen over koppels die snel weer zwanger waren na een miskraam. Maar neem tijd om je lichaam te laten herstellen maar ook voor jezelf mentaal er goed bij te voelen. 
Super veel succes vandaag en ik duim voor je dat alles vlotjes gaat verlopen. Hou je sterk! 
Dikke knuffel 
 
Heey, ik ben zo ongeveer weer terug. Gisteren is het gebeurd. De pillen werkte, heel veel pijn gehad, toen ‘plop’ en heel veel bloed. Heel bizar om mee te maken. We hebben het ‘mini baby’tje’ opgevangen. Zo gek om te zien, het leek al zo compleet met vingertjes en teentjes en al. Nu weer terug proberen te gaan naar het ‘normale’ leven. 
Snap dat je zelf nog wat meer zekerheid wilt. Hebben je ook al afspraken voor jezelf kunnen maken? In ieder geval al spannend dat jullie dinsdag terecht kunnen voor je man! Hoe staat hij erin? 
 
 
 
Terug
Bovenaan