mei stopper?? deel 2

Oh ja, vakantie, wij vertrekken zaterdag of zondag naar de Vogezen, Frankrijk, voor 2 weken, dus jullie moeten me zo even missen, ha ha! Ik krijg het dan in ieder geval niet meer bijgelezen...
 
@Karin: lekker jullie gaan dus ook al snel weg? lekker hoor..t zal een extra bijzondere zijn dan...Als ik je niet meer spreek hier voor die tijd, hele fijne vakanie en geniet er lekker van..
 
He Tijgetje, ik snap wel dat je een stapje terugdoet, en dat het voor je gevoel gewoon spontaan moet blijven. Ik moet zeggen dat ik als ik werk er uberhaupt niet aan denk, alleen nu omdat ik denk, wordt ik ongi of niet, en dat leidt af. Ik ben er sowieso niet heel erg mee bezig maar heb dat nooit gehad. Sommigen weten op hun 14e al dat ze moeder willen worden, bij mij was dat ietsje later! Ik vind het alleen wel fijn af en toe mijn verhaal kwijt te kunnen en ook gezellig hier!

Karin, lekker naar de Vogezen. Hoe moet dat nou zonder jou hier op het forum? Dat zal wel verrassing zijn dan wie je nog meer vergezellen met het zwanger zijn. Naar op die manier met je ouders moeten omgaan, hier in het kader van mijn broertje ook niet altijd makkelijk, en ik ken het nare gevoel dat je gewoon helemaal bekruipt en vasthoudt, duurt bij mij dagen voor zoiets weer weg is. Ik moet leren dat een ander zelf soms iets moet oplossen maar het liefst tover ik de hele wereld gelukkig! (en ik maar regelen en organiseren).

Nou dames, spannend allemaal, ik ga slapen. vriendlief zei al: ben je nog wakker (was eengezingswoningen naar hem aan het mailen) je bent zeker vrij morgen, euh jaa!! Normaal ga ik dan nog werken maar morgen lekker niet!
 
hey mooie dromen...ik had dat ook niet hoor, vanaf m'n 15e al die droom van mama worden. Door m'n beroep paste dat ook niet echt in m'n leven met al die rottigheid en later pas ontmoette ik m'n wederhelft die al 2 kids had....toen begon t in ene bij mij te kriebelen, gek he!? En ik bedoelde ook absoluut niet dat je hier niet zou moeten lezen en schrijven, integendeel. Maar merkte gewoon aan mezelf dat ik ff een pauze in moest lassen...ik wil te graag...en dan ben ik bang dat t dan juist niet lukt. In m'n omgeving zie ik dat ook en vooral al t verdriet dat daar bij komt...
Vandaar dat ik t schreef...en merk dat ik nu alweer hier ben...hihihi
 

Daan:

Had gister ook echt zo n chagerijnige bui. Zou t m in het weer zitten? Om de kleinste dingetjes flipte ik. Maar inderdaad een knuffel kan weer veel goedmaken.

Mooiedromen:
Dan zal ik me maar even voorstellen. Ik woon in Friesland, ben 22 jaar en ik heb nu bijna 4 jaar een relatie met mijn vriend. We wonen nu 2 jaar samen en we gaan (zoals zoveel) 8 augustus a.s. in het huwelijksbootje stappen. Dit is dus waar we op het moment onderandere mee bezig zijn.
Samen willen we dus nu ook graag een kindje.
Dus we hopen dat het allemaal gaat lukken.

Heb er ook wel eens overnagedacht waar ik zou willen bevallen als t moment daar is maar ik ben er nog niet helemaal uit. In het ziekenhuis vind ik het wel veiliger, omdat ze sneller in kunnen grijpen als er wat is. Maar aan de andere kant lijkt me niks fijner dan gewoon lekker thuis bevallen in een vertrouwde omgeving. Mmm naja we hebben nog genoeg tijd om erover na te denken haha eerst maar zwanger worden. Maar ja soms wil je wel is even vooruit denken he.

Missdreamer:
En hoe is het vandaag gegaan? weet je al meer? Ik hoop echt zo voor je dat je zwanger bent.

Karin7926:
Ik heb zelf een slecht/geen contact met mijn ouders en ik weet hoe erg je van streek kan zijn als ze je een vervelend berichtje sturen. Hou je kop erbij meid en blijf bij jezelf.
 
Goedemorgen allemaal,
Ik was jullie even 'kwijt'... haha... er wordt zoveel verteld .. leuk hoor.
Merk bij mezelf dat ik bijna niet meer kan wachten op mijn eerste NOD. Ik weet dat het zeer onwaarschijnlijk is dat het direct raak is, maar goed. Ik ben zeer hoopvol gestemd... wishfull thinking zeggen ze dan toch?

JVM20 kun je mij ook op de lijst zetten? mamavanmarijn, 35 jaar, 3e kindje,  1e ronde en NOD 25/26 mei.

Ik lees een aantal keren over de biologische klok. Ik hoor ook van mijn vriendinnen heel uiteenlopende verhalen. Bij de één is 35 de absolute grens. Een andere vriendin heeft met 40 jaar haar eerste dochter gekregen.
Het is bij mij niet een harde grens, maar ik wil ook echt geen 40 zijn als ik ga bevallen van de derde. ( als het allemaal gaat lukken) De risico's worden ook steeds groter dat er iets mis is/gaat met mama en baby.
Hoe staan jullie daarin? Misschien wel voorbarig, maar hebben jullie nagedacht over prenataal onderzoek? Nekplooimeting of vruchtwaterpunctie?

Wat een heftig verhaal Rian van je zus en wat fantastisch dat je zo voor haar klaar staat. Lijkt me heel bijzonder om dat voor je zusje te kunnen doen.

Nou, ik ga snel aan het werk. Ben freelance redacteur dus ik moet mezelf aan het werk zetten zeg maar !! Maar ik heb een paar mooie onderwerpen liggen, dus ik hoop dat de inspiratie vanzelf komt ..;.

fijne dag allemaal en tot snel schrijfs
mama van Marijn
 
ik dacht 'vroeger' dat boven de 30 te oud was. tot dat ik 30 was en me helemaal niet oud voelde...nu ben ik 35 en ga voor de 1e. De HA heeft heel duidelijk gezegd dat leeftijd idd een isue is. ik heb ook overgewicht en hoge bloeddruk waarbij ik angst had dat dat meer een probleem zou zijn. Volgens hem was dat eigenlijk niet zo'n probleem maar m'n leeftijd wel. Men zegt dat 35 de grens is...tja....ik kan t ook niet terugdraaien, toen ik 30 was was ik single dus....volgens mij ligt er ook wel aan of je verder gezond bent of niet...ik ben heel benieuwd.

 
ow ja, las dat je NOD op 25/26 mei was? Je bent of al heel wat dagen overtijd of je bedoelt juni?
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan