Bedankt voor jullie lieve woorden, het helpt me om het even van me af te schrijven. Vandaag gaat weer wat beter, ondanks het feit dat ik (weer) slecht geslapen heb (zo'n pijn in mijn bil, zelfs weer een paracetamol gepakt midden in de nacht) en vanochtend nog gewoon boven de WC-pot hing te kokhalzen... Snappen jullie het nog?? Rare dingen hoor die hormonen, maar ja... Voelde me gisteren gewoon ook emotioneel even helemaal in zak en as, vandaag ben ik ook weer wat positiever. Het is gewoon zo slopend om echt 9 maanden beroerd te zijn. Ik heb de laatste 9 maanden meer gebraakt als in mijn hele leven daarvoor, denk ik! Soms is het dan echt even te veel: en misselijk/braken en moe en pijn en slecht slapen en moeilijk lopen en darmkrampen (van verstopping), en, en... Iets teveel 'normale' kwaaltjes bij elkaar. Nou ja, tanden op elkaar, er komt een einde aan...
Kindje heeft in ieder geval nergens last van, begint nu steeds lomper te worden, ik vind alle bewegingen/schopjes echt onaangenaam worden. Ik weet dat ik spruitje natuurlijk iedere dag moet voelen (en dat moet eigenlijk geruststellend zijn), maar van mij mag-ie ook wel heeeeeeel rustig blijven liggen, pffff... Nee, beter nog, gewoon lekker eruit komen!! ; )
Verder is het dus erg rustig hier, ik voel van alles en heb ook regelmatig buikpijn, maar ik weet 100% zeker dat door alles komt BEHALVE mijn baarmoeder. Die komt niet verder dan wat steken in banden bij bukken (en tillen) en af en toe harde buik bij iets te veel inspanning. Niet echt voortekenen dus. Tja...
@ Vlinder: oh spannend, ben je niet stiekem heel onrustig met al dat 'rommelen'? (ik ken dat niet van Christian's zwangerschap) Ik hoop zo dat jullie gevoel juist is en je kindje snel mag vasthouden!
En al die telefoontjes van familie en bekenden... ha ha, wacht maar tot je overtijd gaat, dan word je pas echt gek ervan. Christian was 10 dagen 'te laat' en ik werd gestoord van al die nieuwsgierige telefoontjes, sms'jes en emailtjes... Heb zelfs een keer (sarcastisch) gezegd: "De baby? Oh maar die is er allang hoor!" Duh!!! Als er iets gebeurd was had ik hen allang gebeld, dus als ik niet bel... betekent dat het kind er nog niet is! Dus, nee, ik zou ook zeker niemand vertellen dat het rommelt! Ik ken zelfs mensen die bij hun 3e kindje er zo geen zin in hadden, dat ze de uitgerekende datum geheim hebben gehouden...
@ Bloemetje: bah, alweer met zo'n kastje moeten rondlopen? Is dat om te zien hoe het met minder/andere medicatie gaat ofzo? Of voorbereiding op bevalling? Lijkt me idd voor geen meter slapen, gelukkig is het maar 1 nachtje. Ik hoop dat je vandaag wat bijgeslapen hebt!
En poeh, je hebt wel heftig last van bekkeninstabiliteit... Vervelend, omdat je toch nog een tijdje moet. Gelukkig gaat het idd wel over na de bevalling, maar dat heeft wel even tijd nodig, verkijk je daar niet op... Ik heb zelf veel bekkenklachten gehad, maar gelukkig is er nooit instabiliteit vastgesteld. Maar zelfs dan heeft het zeker 4-6 maanden geduurd voordat ik na bevalling van Christian geheel pijnvrij was (al was dagelijkse pijn wel snel weg).
@ Leeuwtje: leuk om ook weer eens iets van je te horen! Tja, nog steeds moe... Hoort erbij, he? Ik hoop dat 16 weken idd magisch gaat zijn voor je, maar het gaat niet altijd op. Gewoon goed op jezelf blijven passen! Helaas ook je eerste ervaring met bekken/rug/bandenpijn (kan van alles wat zijn als ik je zo hoor)... Ja, dat hoort er ook echt bij. Geen reden tot zorgen hoor, zo te lezen heb je ook echt veel gedaan. De oplossing is: rustiger aandoen. En dat zul je toch moeten, want hoe langer je zwanger bent, hoe eerder je dit soort overbelasting gaat krijgen. Dat wil niet zeggen dat je ook bekkeninstabiliteit ofzo gaat krijgen, hoor! Het is gewoon een natuurlijke reactie van je lijf op de hormonen. En maar goed ook, want anders zou dat kind er nooit uitkunnen!
Jullie zijn wel lekker op dreef, lees ik, poeh, wat hebben jullie al goed ingeslagen ha ha! Alle grote dingen al uitgekozen, fijn hoor. Wij waren (zelfs bij Christian) al weer bijna te laat, omdat we niet beseft hadden hoe lang de levertijd vaak is, ha ha!
@ mooie dromen: verkouden meid, bah, dat is vervelend... Hoop dat je er snel weer vanaf bent. En ja, ik voelde me idd erg beroerd... Fijn om te lezen dat mijn lange verhalen wel gewaardeerd (en gemist ; )) worden!
Wat betreft spoelfles, ik heb niets van ziekenhuis gekregen en gewoon gebruik gemaakt van sportbidon en zo'n spa-drinkflesje met tuitje. Werkte prima hoor. Het gaat erom dat je wat kunt spuiten. Een andere optie is plassen in de douche (met douchekop erop dus), zeker de eerste paar dagen kan dat ook erg lekker zijn.
@ Mama van Marijn: hoef je niet te verontschuldigen hoor, een dagje chagerijnig is echt geoorloofd, ha ha! Ik heb er zelf meer genoeg gehad... Een brak lijf is nu eenmaal erg vervelend, onder alle omstandigheden, maar vooral als je (hoog)zwanger bent. Maar je flinke sprayen heeft dus wat vruchten afgeworpen? Ik hoop dat je ook niet meer ziek bent tot het einde...
En mijn schoonmoeder oppassen als ik thuis ben, ja al sinds week 26 omdat ik het gewoon niet trek om meerdere dagen in de week alleen voor Christian te zorgen. Mijn man is van 7:00 tot 19:00 uur van huis (door reistijd) dus op zo'n dag moet ik echt alles alleen doen, ook het ochtend en avondspitsuur zeg maar. Iedere keer als ik meer dan een dag zo voor hem moest zorgen, werd ik erg ziek en beroerd (en pijnlijdend door het vele tillen e.d.), omdat het gewoon teveel energie vrat... Is dus maar tijdelijk hoor, om me in deze zwangerschap te ondersteunen. Onder normale omstandigheden zou ze dat ook echt niet doen, hoor!
@ An: meid, wat droevig, je vriendin met 'goede' nieuws, lijkt me erg hard aankomen... Tuurlijk ben je wel blij voor haar, maar pfff, je had het voor jezelf ook zo anders gewenst. Hou je taai. Ik hoop dat je snel weer goed ingesteld bent op de bloedverdunners en je wat beter gaat voelen. (en dat je ook snel weer met die tabletten mag stoppen...)
