A
Anoniem
Guest
Nou, dat was me een druk weekend. Zaterdag hele dag gezorgd voor Christian en de klussende mannen (babykamer is nu al een stukje opgeschoten), zondag jaardienst van mijn mans opa en oma, daarna hele middag bezoek. Ik heb zelf niet kunnen slapen, dus ik had me verheugd op een dagje rust vandaag, want ik zag de bui al hangen... Wat denk je, is mijn oppas vandaag ziek... Vervelend voor haar en ook een beetje voor mij, want dan is het automatisch een hele dag alleen met Christian. Ben erg moe en misselijk, maar toch reden tot enige positiviteit, want ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik ben nu al 2 weken (! jippie!) spuugvrij! Zelfs vandaag heb ik niet hoeven spugen. En Christian is gelukkig in een uitstekend humeur, dat scheelt ook enorm.
Heb wel de laatste nachten ook enorm slecht geslapen, idd 4 keer eruit om te moeten plassen, het duurt 1-2 uur voordat ik in slaap val (mede ook door maagzuur, opgeblazen gevoel en rugpijn, ik lig gewoon niet lekker, kan mijn draai niet vinden) en ik heb echt enorm veel moeite om na het plassen weer in slaap te vallen. In het weekend heb ik zelfs van 3:00 uur tot 5:30 uur wakker gelegen, ik kon gewoon NIET slapen, grrrrr! Zal wel weer hormonaal zijn, ik hoop dat het snel weer wat beter wordt.
Mijn buik begint nu trouwens wel echt in de weg te gaan zitten. Schoenen en sokken vergen wat kunst en vliegwerk, gehijg en gesteun. Maar vooral met verzorging van Christian en koken, mijn buik stoot tegen de commode, het aanrecht, de zijkant van het ledikantje, de tafel... Noodgedwongen moet ik er dus verder af gaan staan, maar dat is supervermoeiend voor mijn rug en schouders, wat mijn rugpijn weer niet ten goede komt. Zucht. En omdraaien in bed, ik voel me kolossaal, zucht, steun en kreun, ha ha...
Nu dus 31 weken. Klinkt wel ver, maar ik vind het bij mezelf ook niet echt opschieten. Het lijkt eeuwen geleden dat het mei was! Hopelijk schiet het bij jullie allemaal wel op, ha ha! Vooral ook voor degene die aan het klussen zijn!! Dat het maar snel NOD mag zijn MET een positieve test!
Heb wel de laatste nachten ook enorm slecht geslapen, idd 4 keer eruit om te moeten plassen, het duurt 1-2 uur voordat ik in slaap val (mede ook door maagzuur, opgeblazen gevoel en rugpijn, ik lig gewoon niet lekker, kan mijn draai niet vinden) en ik heb echt enorm veel moeite om na het plassen weer in slaap te vallen. In het weekend heb ik zelfs van 3:00 uur tot 5:30 uur wakker gelegen, ik kon gewoon NIET slapen, grrrrr! Zal wel weer hormonaal zijn, ik hoop dat het snel weer wat beter wordt.
Mijn buik begint nu trouwens wel echt in de weg te gaan zitten. Schoenen en sokken vergen wat kunst en vliegwerk, gehijg en gesteun. Maar vooral met verzorging van Christian en koken, mijn buik stoot tegen de commode, het aanrecht, de zijkant van het ledikantje, de tafel... Noodgedwongen moet ik er dus verder af gaan staan, maar dat is supervermoeiend voor mijn rug en schouders, wat mijn rugpijn weer niet ten goede komt. Zucht. En omdraaien in bed, ik voel me kolossaal, zucht, steun en kreun, ha ha...
Nu dus 31 weken. Klinkt wel ver, maar ik vind het bij mezelf ook niet echt opschieten. Het lijkt eeuwen geleden dat het mei was! Hopelijk schiet het bij jullie allemaal wel op, ha ha! Vooral ook voor degene die aan het klussen zijn!! Dat het maar snel NOD mag zijn MET een positieve test!