Na de bevalling denken jullie daar al aan??

Hey..

Om even te reageren...Ik MOET niet werken absoluut niet maar ik kan echt niet thuis zitten..o ik heb het geprobeerd de eerste jaartjes van mijn oudste zoon toendertijd maar nee ik moet er echt niet meer aan denken! De muren kwamen op me af en bovendien ik vind het heerlijk om te werken

Ook al hebben we extra centjes, ik vind normen en waarden belangrijk en vind het belangrijk dat de kleine de waarde van het kleine ook in leert zien, dus hij loopt ook gewoon in kleren van de Zeeman en ondergoed etc.

Ik vind merkkleding zoiezo belachelijk duur en totaal niet nodig.
 
Ja, mijn man verdient idd niet veel. Ik heb wel een leuk salaris en moet dus blijven werken. Ik werk 4 dagen, en onze dochter gaat 3 dagen naar het kdv.
Ik denk dat het er ook wel vanaf hangt waar je woont. In de randstad zijn de huizen niet te betalen en werken er idd veel mensen om hun hypotheek te kunnen betalen.
Bij ons is het dus andersom, mijn man zou kunnen stoppen met werken, maar ik niet.

Nina


 
Hoi,

Ik moet er ook zeker wel bij werken jammer genoeg! Mijn vriend verdient 1200 euro netto per maand, en daar kunnen we echt niet alles mee betalen! We hebben het anderhalf jaar geprobeerd om het zo te doen dat hij fulltime werkt en ik 1 dag in de week. Nu moet ik noodgedwongen ook zondags er nog bij werken. Als het goed is redden we het nu wel net.... We hebben tot nu toe echt elke maand een paar honderd euro in het rood gestaan, hopelijk is dat nu voorbij.
Dit jaar geen vakantie dus.. Maar we gaan wel lekker naar de dierentuin, en ons dochtertje krijgt een schommel en glijbaan in de tuin. Vind ze vast prachtig!

En ze heeft overigens geen merkkleding hoor! Koop meestal bij de Hema haar kleren, en wij kopen bijna nooit kleding...

Ondanks dit...zijn we erg gelukkig hoor!
 
Er zijn hier nogal wat dames die het maar over 'moeten' werken hebben... Zijn jllie echt zo vies van werken? Of hebben jullie gewoon nog nooit een echt leuke baan gehad? Vinden jullie het dan helemaal geen probleem dat je dan financiëel afhankelijk bent van je partner of de bijstand? Ik ben opgevoed met het idee dat je jezelf moet kunnen onderhouden en dat zoveel vader als moeder thuis horen te zijn voor de kinderen. Ik heb ook geleerd dat werken en studeren en school leuk zijn. En ik zou echt op mijn hoofd worden geslagen door mijn ouders als ik zou zeggen dat ik mijn financiële onafhankelijkheid zou willen opgeven omdat ik een kind krijg.
Dat kind is net zozeer van mij als van mijn partner. Ik vind het meer dan redelijk dat hij net als ik een dag minder gaat werken straks. (Hij had zelfs nooit met mij een kind gekregen als hij dat niet had gewild.) Je krijgt samen een kind daar hoor je in mijn ogen samen voor te zorgen en financieel aan bij te dragen.
Misschien komt mijn opvatting door een sterke geemancipeerde moeder en vader, maar ik blijf me er toch telkens weer over verwonderen dat zoveel vouwen minder willen gaan werken, ze hoeft immers niet meer want manlief verdient voldoende, en hun partners altijd maar weer met dezelfde rotsmoezen komen dat het in hun werk niet kan. Als het bij ons vrouwen kan, dan kan het ook bij de mannen? Ze moeten er maar eens wat harder hun best voor doen! En mannen kunnen net zo goed voor de kinderen zorgen als vrouwen, maar om een of andere reden praat men daar vrijwel nooit over. Een vreemde vanzelfsprekendheid in mijn ogen...

groetjes,
Wietske

(Die straks 32 uur gaat werken haar kind 3 dagen bij de oppas brengt en wiens vriend hetzelfde doet)

 
Hoi,

Ik reageer nog maar eens, vind het toch wel een leuke discussie.

Sjana1, ik vind het geen brutale vraag hoor, wat ik dan aan uitkering krijg. Ik kan toch gemakkelijk niet reageren... Ik krijg nu ongeveer 250 euro per maand. Met mijn man zijn inkomen en de kinderbijslag erbij komen we zo net rond. Jammer genoeg is dat niet zo als ik zou gaan werken. Want reken dan eens fulltime opvang die dan soms 's morgens vroeg moet beginnen en soms door moet lopen tot 's avonds laat, nooit volgens een vast ritme. Ik weet niet hoe dat bij jullie zit, maar hier bij ons is dat bijna onbetaalbaar. Nu moet ik wel toegeven dat ik in België woon, dus misschien ligt dat hier nog een beetje anders ook.

Gerdientje, je zegt dat je niet werkt en dat dat ook niet mogelijk is met 4 kinderen straks. Werk jij dan om dezelfde financiële redenen niet als dat ik dat doe? Ik wil je hiermee geen woorden in de mond leggen, maar vraag me gewoon af of dat misschien bij meerdere dames zo is. Want je hoort wel vaak dat de vrouw mee MOET gaan werken, maar niet zo heel vaak dat ze om financiële redenen niet mee KAN gaan werken.

En Wietske, wat jij zegt is zeker waar: een kindje is zowel van de man als van de vrouw, en eigenlijk zou het voor mannen even vanzelfsprekend moeten zijn om minder te gaan werken, of er tenminste over te denken. Helaas is het in mijn ervaring niet zo simpel om als man bijvoorbeeld 4/5 te gaan werken. In ieder geval werd het bij mijn man op het werk ronduit geweigerd. Ik denk ook dat de meeste vrouwen werken helemaal niet als iets negatiefs zien, maar eerder bedoelen dat zelfs als dat wél zo zou zijn, ze dan nog niet konden stoppen met werken, gewoon omdat het financieel dan niet meer te doen zou zijn. En nog even over dat 'samen' financieel bijdragen: wij bekijken dat toch wel een beetje anders. Alles wat er hier binnenkomt is van 'ons', waarbij inderdaad mijn man het geld daadwerkelijk binnenbrengt, maar doordat ik thuisblijf zich ook de kosten van een kdv uitspaart. 'Ik' hoef niet zo nodig financieel onafhankelijk te zijn, maar wij als gezin zijn dat wel. Laten we dat solidariteit noemen: iedereen draagt bij in de mate dat hij kan, en alles is van iedereen. En ik geef mijn financiële onafhankelijkheid niet op omdat ik een kind krijg, maar omdat ik het belangrijk vind dat mijn kind niet door een 'buitenstaander' opgevoed wordt (of dat gevoel zou ik dan toch hebben als ik mijn kind elke dag naar de opvang moest brengen).

Ik wil hier niemand mee aanvallen of bekritiseren of zo, maar ik denk dat we nooit echt iemand anders zijn situatie kunnen beoordelen zonder àlle aspecten daarvan mee in overweging te nemen. Ik hoop dus dat niemand me mijn reactie kwalijk neemt?

Groetjes,
Marian

 
Hoi marian,

Als ik je goed begrijp, nee ik werk niet omdat de kinderopvang te duur is.    Ik ben  meer zo'n    iemand  die vind dat  als het kan, de moeder bij de kinderen moet zijn (of vader) en als dat niet kan, dan vind ik dat dus ook niet.   Verder zou ik denk ik wel mee moeten werken als mijn man niet genoeg zou verdienen.     Maar dan zou ik dan in de avond uren doen als mijn man thuis is voor de kinderen.  

Ik ben dus wel afhankelijk van mijn man en dat lijkt me ook helemaal niet erg.   Hij werkt voor ons inkomen. Ik krijg net als iedere andere niet werkende moeder 150 euro in de maand.   (dat wist ik dus niet voordat ik al had besloten niet meer te gaan werken) Dus leuk meegenomen. En verder zijn wij ook heel blij als de kinderbijslag weer binnen is...

groetjes gerdientje
 
Hoi

Ja Wietske, ik MOET werken. En ja ik ben opgevoed met het feit dat je voor jezelf moet kunnen zorgen en dat het allemaal leuk moet zijn. Helaas heb ik op dit moment totaal geen leuk werk en zomaar ontslag nemen, wat ik wel deed toen we nog in een goedkoper huis zaten en dan maar verder solliciteren en kijken waar je terecht komt, dat gaat nu niet helaas. En natuurlijk gaat hetniet, omdat het financieel niet haalbaar is, als we tenminste willen eten .

Ik heb zelfs al een paar keer geroepen ik verhuis wel naar een goedkoper huis, maar ja we hebben nu een geweldig huis met een supertuin...krijg dat maar eens terug, dus ik ben wat dat betreft echt wel verwend.
Als ik zou mogen kiezen zou ik gewoon 3 dagen op een leuke werkplek willen werken en dan de rest gezellig thuis.
Mijn man werkt 9 uur op een dag zodat hij 1 dag in de week thuis is. Daarnaast doet hij nog een zware studie en kan eventueel ook altijd vrij nemen als iemand ziek is in huis.
Maar ik zou voor geen goud willen ruilen, ik wil zelf 4 dagen bij mijn kinderen zijn en zou er niet aan moeten denken om dat aan mijn man (of iemand anders) over te laten.
Maar dat is mijn keus en mening.

 
hoi dames...

ten eerste wilde ik vragen waarom er gezegt word (is she back???????)ik vind dit toch wel errug snel geconcludeerd en schrok er een beetje van....ik lees al maanden op deze forums mee ,reageer niet zo heel veel maar volg alles ...dus heb ook van daisy en die andere namen mee gekregen ...ben er natuurlijk ook fel tegen en vind het ongeloofelijk welke uitspraken zei doet....maar om nu gelijk zoiets te concluderen vind ik zelf een beetje hard.. maar goed dat is mijn mening, ik vond deze vraag helemaal niet zo raar .pure nieuwschierigheid en ik vond het ook boeiend om te weten wat derrest na de bevalling gaat doen( ook nog meerdere meiden, kijk maar naar de reactie's)....en ik respecteer iedereen zijn mening!!!!

ten tweede,  ik ben absoluut niet VIES van werken ...maar ik heb er bewust voor gekozen om minder te gaan werken omdat ik mijn kind geen 3 a 4 dagen naar de kinderopvang wil brengen!!   DIT IS MIJN MENING !!! we redden het financieel ook gewoon normaal...koop niet wekelijks nieuwe kleren ,maar we redden het goed!!zelf heb ik altijd veel gewerkt 50 60 uur in de week was heel normaal, en als ik niet zoon super leuke baan had (in de gehandicaptenzorg) zou ik misschien wel willen stoppen met werken....mijn vriend heeft een eigen bedrijfje en zou niet eens 2 dagen minder willen werken...ook voel ik me absoluut niet financieel afhankelijk van hem, inderdaad zoals net gezegt werd is het geld wat binnenkomt van ONS samen...ik zorg voor mijn vriend (kwa huishouden koken wassen strijken etc.) en doe dit met veel plezier en mijn vriend vind het allemaal prima verdeeld zo....huishouden is ook een baan opzich!!!...hihi....

ik denk inderdaad dat we gewoon allemaal verschillend zijn ,(en maar goed ook )anders zou iedereen dezelfde baan /ideeen hebben!!

liefs lonneke
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan