Na de bevalling denken jullie daar al aan??

Hoi lonsj,
 
Ik erger me er ook rot aan dat er meteen gereageert wordt met (Is she back???)
Maar als je kijkt wie dat meestal vraagd dan is dat ook altijd de zelfde...
 
Hey hey,

Ook ik blijf lekker thuis bij de kleine als ik bevallen ben.
Daar kiezen wij   bewust voor, mijn vriend heeft een eigen schilders/straal bedrijf en werkt (bijna) altijd in de nacht.

Daar komt ook bij dat ik   eigenlijk niet hoef te werken.
Zodra de kleine naar school ga ga ik ook weer lekker aan het werk.
Want vind werken ook heel leuk, maar wil de eerste jaren lekker zelf bij mijn kleine zijn, en alle eerste keren zelf mee maken.
En aangezien mijn vriend 's nachts werkt en overdags vrij vroeg uit zijn bed komt kan hij ook nog een hele hoop met de kleine doen.

Groetjes Pam....





 
quote: wiepwiep reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('13-04-2006 16:34:54'));

Er zijn hier nogal wat dames die het maar over 'moeten' werken hebben... Zijn jllie echt zo vies van werken? Of hebben jullie gewoon nog nooit een echt leuke baan gehad? Vinden jullie het dan helemaal geen probleem dat je dan financiëel afhankelijk bent van je partner of de bijstand? Ik ben opgevoed met het idee dat je jezelf moet kunnen onderhouden en dat zoveel vader als moeder thuis horen te zijn voor de kinderen. Ik heb ook geleerd dat werken en studeren en school leuk zijn. En ik zou echt op mijn hoofd worden geslagen door mijn ouders als ik zou zeggen dat ik mijn financiële onafhankelijkheid zou willen opgeven omdat ik een kind krijg.
Dat kind is net zozeer van mij als van mijn partner. Ik vind het meer dan redelijk dat hij net als ik een dag minder gaat werken straks. (Hij had zelfs nooit met mij een kind gekregen als hij dat niet had gewild.) Je krijgt samen een kind daar hoor je in mijn ogen samen voor te zorgen en financieel aan bij te dragen.
Misschien komt mijn opvatting door een sterke geemancipeerde moeder en vader, maar ik blijf me er toch telkens weer over verwonderen dat zoveel vouwen minder willen gaan werken, ze hoeft immers niet meer want manlief verdient voldoende, en hun partners altijd maar weer met dezelfde rotsmoezen komen dat het in hun werk niet kan. Als het bij ons vrouwen kan, dan kan het ook bij de mannen? Ze moeten er maar eens wat harder hun best voor doen! En mannen kunnen net zo goed voor de kinderen zorgen als vrouwen, maar om een of andere reden praat men daar vrijwel nooit over. Een vreemde vanzelfsprekendheid in mijn ogen...

groetjes,
Wietske

(Die straks 32 uur gaat werken haar kind 3 dagen bij de oppas brengt en wiens vriend hetzelfde doet)

Ik lees deze interessante discussie toevallig mee en kan het net als zovelen niet laten om te reageren.
Ik vind het jammer dat er snel conclusies worden getrokken en er soms weinig begrip is voor andere meningen. Zo  vindt Wietske dat zowel man en vrouw financiele- en zorgtaken op zich zouden moeten nemen. Tuurlijk, maar toch alleen als zowel man als vrouw dat ook willen? Als partners een andere keuze maken dan wil dat niet meteen zeggen dat de vrouw min of meer gedwongen wordt om 'thuis te zitten met de kids' en dat manlief 'met rotsmoezen thuiskomt dat minder werken etc. niet kan'. Ik vind het persoonlijk erg mooi dat allerlei variaties mogelijk zijn en dat je zo goed als vrij bent om te kiezen (uitzonderingen daargelaten).  Ik lees hier namelijk genoeg over moeders die er ZELF voor kiezen om (tijdelijk) niet/minder te werken om bij hun kind te zijn. Nou, prachtig toch als dat kan? Ikzelf heb een dochter van 9 maanden en vond het heerlijk om de eerste maanden veel bij haar te zijn. Ik werk als invalkracht in het onderwijs en werk max. 2 dagen per week. Mijn vriend werkt 4. Dat hebben we SAMEN besloten (wel zo geemancipeerd...)
Verder denk ik dat er juíst wel steeds meer gesproken wordt over de zorgtaken die mannen op zich nemen!! Dus begrijp je opmerking dat daar vrijwel nooit over wordt gesproken niet helemaal .
Een ieder moet doen waar hij/zij zich goed bij voelt! Een gelukkige ouder, daar is een kind het meest bij gebaat en ik denk dat je als vader/moeder heel goed zelf weet waar je gelukkig van wordt!
Geniet allemaal van je gezin en de tijd met elkaar !!

Liefs, Miriam
Mama van Sterre, 8,5 maand


 
Gerdientje: ja, de meeste echtparen/stellen MOETEN allebei werken. En heus niet allemaal voor de dure vakanties, merkkleding en andere luxe dingen. want dat kunnen we nu ook niet betalen. We hebben het niet breed, maar goed genoeg zo. We kunnen een beetje leuk leven. Als ik niet zou werken dan zouden we naar een piepklein huurhuis moeten, zelfs dan kunnen we amper rond komen. Nu hebben we een normale tweeondereenkap-huis, dus niks duurs of groots. Ook geen dure auto of andere dure dingen.
Mijn man heeft een jaar lang 4 dagen gewerkt, hij wilde dit dolgraag (wiepwiep) het liefst wil hij nog minder of zelfs huisman worden. Hij vond het prachtig om voor ons zoontje te zorgen. Helaas konden we het financieel niet redden: hij 4 dagen en ik 3 dagen.
Ik ben onderwijzeres op een basisschool en het zit er voor mij niet in om meer te gaan werken (er is gewoon niet meer werk de komende twee jaar) dus moest hij weer fulltime gaan werken. Dit vond hij heel erg, hij voelde zich erg schuldig tegenover ons zoontje. Toen ons zoontje laatst een weekje niet helemaal in z'n hum was, en veel moest huilen, dacht mijn man dat dat wel eens zou kunnen komen omdat hij die ene dag niet meer voor hem zorgt....Ik moest dat dus echt uit zijn hoofd praten.
Nu, zijn we er allebei nuchter onder: het kon niet anders en daarmee uit.
En wiepwiep, ik ben het helemaal met je eens! Er zijn te veel mannen die het niet eens proberen, die zich er niet eens in verdiepen maar al bij voorbaat roepen dat dat niet kan.
Ik weet niet of je het in de krant hebt gelezen, maar de voorzitter van de stichting (of vereniging?) Huismannen deed zelfs deze uitspraak (wat maar weer getuigd van een echt mannenmacho-uitspraak): ' natuurlijk moet elke man wel even slikken als zijn vrouw de hoofdkostwinner is'....nou, dan vraag ik je, die man kan beter stoppen met z'n stichting als hij, ondanks dat hij huisman is, toch zulke uitspraken doet.
Het bewijst maar weer een de meeste mannen inelkaar zitten......daarom kunnen het natuurlijk nog wel schatten zijn verder.
Maar het is inderdaad nog zó'n rollenpatroon: de man de hoofdkostwinner, de vrouw werkt parttime of niet. Even losstaand van het feit dat je het als vrouw gewoon echt bewust zelf wilt. Veel vrouwen doen het ook automatisch heb ik het idee (niet álle vrouwen, voordat ik weer allerlei over me heen krijg) Het zit ook in de vrouw: het verzorgende en je al snel verantwoordelijk voelen....is ook niks mis mee tot op zekere hoogte. En ach, als je je er goed bij voelt, dan is er dus ook niks aan de hand!
Ik ben zo wel tevreden! Heb een schat van een man, die zich erg verantwoordelijk voelt voor de zorg van ons zoontje, en ook nog voor het huishouden!
 
K moet zeggen dames, ik vind dat hier voor het eerst sinds tijden weer een echt interessante discussie platsvind zonder at er met modder wordt gesmeten!
De redn waarom ik de zaken hiervor zo formuleerde was omdat ik graag wilde weten hoe men er echt over denkt.
Want het is en blijft opvallend dat men het toch vanzelfsprekender vind dat de vrouw thuisblijft en minder gaatwerken en de man niet. Nog niet zo lang geleden was er op Netwerk een erg interessate documentaire waarin verschillende vaders, en wetenscahppers werden geinterviewd.
Wat erg belangrijk schijnt te zijn om een man zorgtaken op zich te laten nemen is als ze een voorbeeldfunctie hebben gehad als kind. En helaas is de moeder daarvoor niet de ideale keuze, maar juist de vader. Het is dus een heel lagzaam proces om mannen zover te krijgen.
Een groot gedeelte van de mannen wil ook best wel. Het schijnt dat een procent of 15 absoluut niet thuis wil zitten met de kinderen en iets van 35 heeft een zorgdag of meer en de overige 50% zou wel willen maar wordt om een of andere reden tegengewerkt. Dat tegenwerken begint inderdaad op de werkvloer. "Nee, u kunt niet minder gaan werken." "Ok" zegt de man... Terwijl zijn 2 vrouwelijke collega's zeggen, "Ik ben zwanger en wil na de bevalling 8 uur minder gaan werken" "Prima" zegt de werkgever. Wat die man in dat geval zou moeten doen is zeggen dat er sprake is van discriminatie, want de twee dames krijgen het zonder meer voor elkaar,   maar hij niet.
Wij vrouwen schijnen ook een deel van schuld te hebben. Bedenk wel wij krijgen 3 maanden verlof. Heerlijk aanmodderen met je kindje, je kent het vrijwel door en door aan het eind van je verlof. Je partner echter moet weer aan het werk. Zelfs al krijgt hij dat exta dagje vrij. Als hij die extra dag thuis is zijn wij er ook. En dan begint de ellende. Hij pakt het kindje net iets aders aan dan jij. Hij doet iets langer over het verschonen, het flesje geven etc. etc. En al gauw zeg je. "Kom maar hier, ik doe het wel..." Fout, volgens de psycholoog. Laat hem aanmodderen, en als hij iets vraagt, geef dan niet dirct antwoord maar laat hem het zelf even bedenken. Aanmoedigen schijnt enorm te helpen. Mannen zijn ook enorm onzeker in het begin en als je een goede stap al in de kiem smoort is het voor de man ook niet meer zo moeilijk om op z'n werk wat minder hard z'n best te doen voor die extra zorgdag. Hij vindt het namelijk best wel eng. Hij heeft er geen pap van gegeten! Ook schoomoeders en moeders kunnen funest zijn in het proces, evenals vrouwen op straat. Want oh wat kunnen wij ons bemoeien met mannen met een kind op de arm...
Maar goed als een man niet wil zorgen is er niet veel aan te doen, en ook als de vrouw alleen wil zorgen kan je hoog of laag springen. Natuurlijk is het zo dat beide partners er mee akkoord moeten gaan. Maar er zijn een hoop relaties waarin de vrouw werkt, voor de kinderen zorgt en het huishouden doet en de man eigenlijk alleen werkt... Tja... daar zit wat scheef denk ik dan. Maar je kan dat niet in een keer veranderen. De emancipatie van vrouwen heeft ook lang geduurd, en toen er werd gevochten voor ons kiesrecht waren er een hoop vrouwen die het onzin vonden om kiesrecht te krijgen.
Wat ik uit eigen ervaring kan zeggen, natuurlijk zijn er situaties waar het anders is gegaan: ik heb een betere relatie met mijn vader dan al mijn vriendinnen die alleen hun moeder thuis hebben gehad. Min vader kent me door en door, minstens zo goed als mijn moeder. En zij hebben dit ook meerdere malen tegen mij gezegd, dat ze het zo leuk vinden dat ik met mijn   vader weekendjes wegga, ga winkelen enzo. En met mijn broer is het net zo.

groetjes,
Wietske
 
Het is inderdaad een interessante discussie! Ik ben in de ruime positie dat ik kan kiezen of ik blijf werken of niet. Vriendlief en ikzelf hebben beide gestudeerd en hebben een goede en vooral leuke baan, die ik eigenlijk niet zou willen missen. Je wordt dagelijks uitgedaagd tot nadenken en het contact met collega's vind ik ook onbetaalbaar.
Aangezien vriendlief toch nog 1 1/2 keer meer verdiend dan ik ga ik 3 dagen werken en hij 4 1/2. Is financieel wel zo aantrekkelijk. Ons kindje zal 2 1/2 dag naar de opvang gaan wat ik persoonlijk erg goed vind. Leert hij/zij goed met andere kindjes omgaan en het schijnt dat de eenkennigheid bij kindjes die naar de creche gaan ook veel minder is. Ik heb het volste vertrouwen in die meiden van de opvang en ik laat mijn kind tzt met gerust bij hen achter.
Om nog even terug te komen op de allereerst vraag; je kunt op www.szw.nl (site van het ministerie van sociale zaken) precies zien hoeveel procent je van je kinderopvang terugkrijgt. Er is daar een tabel waarin je met je gezamenlijk inkomen kan kijken wat je terugkrijgt. Verder betalen, zoals al eerder genoemd werd, de meeste werkgevers beide 1/6.
Succes iedereen en geniet vooral van je zwangerschap!!!
liefs Marre
 
hallo Allemaal !

Mijn vriend die werkt volledig van half 8 tot 4. Als hij dan thuis komt
dan ga ik naar mijn werk. Ik heb mijn volledige baan opgezegd en heb
bewust gekozen voor een schoonmaakbaantje. We hebben wel wat in
moeten leveren, maar ik wou toch graag  bij mijn kleine meid zijn, dus ik had het
er wel voor over. Ik wou haar niet van maandag t/m vrijdag van 8 tot 5 naar
een kinderopvang laten gaan, wat ik sommige gezinnen zie doen. Daarvoor
heb je geen kinderen vind ik  Maarja, sommige mensen hebben niet die keus misschien, dus het is niet mijn bedoeling om over ze te oordelen, maar dat is wel een beetje hoe ik er over denk.

Groetjes Monique
 
Hoi!
Ik blijf wel werken, voor 28uur. Dat is 7 dagen op 2 weken. Ik ga dan in de week dat mijn man thuis is 4 dagen werken, zodat hij kan oppassen. En in de week dat hij is gaan werken, werk ik 3 dagen. Dan gaat de kleine naar mijn moeder. Die werkt voor het gastouderbureau, dus daar komen nog meer kindjes. Mijn man werkt op een schip en is altijd een week thuis of een week van huis. Dus wij hebben maar 3 dagen op 2 weken oppas nodig.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan