Succes morgen supertje!
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
nieuwe topic voor de meiden waarbij het niet vanzelf gaat.
- Onderwerp starter supertje
- Startdatum
Jeetje sterke wolkje!
RJAMM heel herkenbaar die huil buien! Sterke en ik snap heel goed dat het soms moeilijk is te reageren op het forum.
Wat spannend vandaag Supertje! Ik zit heel hard te dingen voor je!
Liefs Mutsie88
RJAMM heel herkenbaar die huil buien! Sterke en ik snap heel goed dat het soms moeilijk is te reageren op het forum.
Wat spannend vandaag Supertje! Ik zit heel hard te dingen voor je!
Liefs Mutsie88
Wat naar Supertje! heel veel sterkte en succes! Mn duimen draaien overuren.
Helaas het hartje klopt nog, maar het ontwikkelt niet goed. We wachten tot maandag af of het spontaan verder af komt en anders maandag curretage. Hebben het gelijk over de IUI gehad. Na de miskraam (volledige) 1 menstruatie afwachten en dan gelijk IUI. Ben dus weer terug meiden. Allemaal schoudertjes er weer onder en door. Flink uithuilen, schelden enz. Daarna met frisse tegenzin weer aan de gang.
Hoi meiden,
Na het lezen van het forum over een kinderwens hebben als je al wat ouder bent, ben ik toch hier bij jullie terecht gekomen. Ik weet niet zeker of ik hier op de juiste plek ben, maar gezien mijn geschiedenis en verhaal denk ik wel dat ik hier goed zit. Ik zal in het kort even mijn verhaal vertellen. Ik, inmiddels 39 jaar. Nooit kinderen gewild, echt nooit. En ineens, een paar maanden geleden voelde ik het. Ik wil een kind.. Sindsdien weet ik hoe klapperende eierstokken voelen. Goh, en toen.. een paar maanden heb ik dit voor mezelf gehouden met het idee het gaat wel over. Alleen het ging niet over. Uiteindelijk heb ik het toch ook aan mijn man verteld. Nadat die bijgekomen was van de schrik, hebben we besloten om het toch te proberen. Echter ik moet er wel bijvertellen dat ik in 2005 geopereerd ben. Dit omdat ik Endometriose heb. In 2005 hebben ze een cyste en mijn rechtereierstok weggehaald en sindsdien ben ik in eerste instantie door spuiten (Lucrin) en later door het doorslikken van de pil nooit meer ongesteld geweest. Echter om zwanger te worden zal dat toch moeten. Eind april werd ik na het stoppen met de pil voor het eerst sinds lange tijd weer ongesteld en nu wacht ik op de eerste echte ongesteldheid na het stoppen. Ik hoop dat deze vrij snel regelmatig zal zijn en hoop ook dat ik dan snel zwanger mag zijn. Hoe langer het namelijk gaat duren, hoe meer kans ik weer heb dat de endometriose weer op gaat spelen. Begin juni heb ik een afspraak bij de gynaecoloog om door te spreken wat mijn kansen en wensen zijn. Ik weet op dit moment helemaal nog niet zo goed waar ik sta en hoe de toekomst verloopt. Vooral gezien mijn leeftijd en endometriose geschiedenis ben ik bang dat het een lang proces gaat worden. Maar uiteraard hoop ik dat het snel raak mag zijn.
Aangezien ik altijd gezegd heb geen kinderen te willen kan ik er op het moment ook met niemand (behalve mijn man) over praten en het voelt goed om mijn hart ook eens bij anderen te kunnen luchten. Ik hoop dat jullie mijn verhaal snappen, soms kan ik nogal hak op de takkerig zijn..
Na het lezen van het forum over een kinderwens hebben als je al wat ouder bent, ben ik toch hier bij jullie terecht gekomen. Ik weet niet zeker of ik hier op de juiste plek ben, maar gezien mijn geschiedenis en verhaal denk ik wel dat ik hier goed zit. Ik zal in het kort even mijn verhaal vertellen. Ik, inmiddels 39 jaar. Nooit kinderen gewild, echt nooit. En ineens, een paar maanden geleden voelde ik het. Ik wil een kind.. Sindsdien weet ik hoe klapperende eierstokken voelen. Goh, en toen.. een paar maanden heb ik dit voor mezelf gehouden met het idee het gaat wel over. Alleen het ging niet over. Uiteindelijk heb ik het toch ook aan mijn man verteld. Nadat die bijgekomen was van de schrik, hebben we besloten om het toch te proberen. Echter ik moet er wel bijvertellen dat ik in 2005 geopereerd ben. Dit omdat ik Endometriose heb. In 2005 hebben ze een cyste en mijn rechtereierstok weggehaald en sindsdien ben ik in eerste instantie door spuiten (Lucrin) en later door het doorslikken van de pil nooit meer ongesteld geweest. Echter om zwanger te worden zal dat toch moeten. Eind april werd ik na het stoppen met de pil voor het eerst sinds lange tijd weer ongesteld en nu wacht ik op de eerste echte ongesteldheid na het stoppen. Ik hoop dat deze vrij snel regelmatig zal zijn en hoop ook dat ik dan snel zwanger mag zijn. Hoe langer het namelijk gaat duren, hoe meer kans ik weer heb dat de endometriose weer op gaat spelen. Begin juni heb ik een afspraak bij de gynaecoloog om door te spreken wat mijn kansen en wensen zijn. Ik weet op dit moment helemaal nog niet zo goed waar ik sta en hoe de toekomst verloopt. Vooral gezien mijn leeftijd en endometriose geschiedenis ben ik bang dat het een lang proces gaat worden. Maar uiteraard hoop ik dat het snel raak mag zijn.
Aangezien ik altijd gezegd heb geen kinderen te willen kan ik er op het moment ook met niemand (behalve mijn man) over praten en het voelt goed om mijn hart ook eens bij anderen te kunnen luchten. Ik hoop dat jullie mijn verhaal snappen, soms kan ik nogal hak op de takkerig zijn..