Hoi meiden,
Als jullie het goed vinden, zou ik hier graag mee willen praten. Al is de reden dat ik mee wil praten iets minder... Misschien dat sommige van jullie mij wel kennen van andere topics.
Januari 2013 heb ik mijn eerste mk gehad. Natuurlijk een vervelende ervaring, maar ik was gelukkig snel zwanger en heb toen een zoon gekregen. Na een jaar ging het bij ons toch weer kriebelen. In december 2014 bleek ik weer zwanger te zijn. Ons geluk kon niet op. De eerste echo's waren allemaal goed. Op naar een pretecho!! En daar werd onze grootste nachtmerrie werkelijkheid... Ons zoontje was overleden. De artsen zeiden tegen me dat het hoogstwaarschijnlijk een pech geval was geweest. Het chromosoom onderzoek bij mij en mijn man waren in orde. De artsen gaven ons groen licht om verder te gaan. We konden niet wachten en hadden weer hoop! Eind april deed ik een test en deze was weer positief! Heel blij natuurlijk, maar het was geen roze wolk waar we op zaten. Met 9 weken zwangerschap heb ik een flinke bloeding gehad, maar wonder boven wonder bleef alles goed gaan. Termijn echo, combinatietest en 16 weken echo waren allemaal goed. We zouden een zoon krijgen. Totdat ik 20 weken zwanger was en paar dagen geen leven meer voelde. We kregen de verschrikkelijke waarheid te horen dat wij weer een kindje waren verloren. Het is nog steeds onwerkelijk wat er is gebeurd. En de hoop om nog een kindje te krijgen wordt steeds onzekerder.
We gaan nu de molen in van allerlei onderzoeken. Aanstaande donderdag de eerste afspraak met de gynaecoloogz We wachten nog wel even op alle uitslagen totdat we beslissen wat we gaan doen. Maar ik hoop dat ik hier mijn onzekerheid en angsten met jullie kan delen...
Als jullie het goed vinden, zou ik hier graag mee willen praten. Al is de reden dat ik mee wil praten iets minder... Misschien dat sommige van jullie mij wel kennen van andere topics.
Januari 2013 heb ik mijn eerste mk gehad. Natuurlijk een vervelende ervaring, maar ik was gelukkig snel zwanger en heb toen een zoon gekregen. Na een jaar ging het bij ons toch weer kriebelen. In december 2014 bleek ik weer zwanger te zijn. Ons geluk kon niet op. De eerste echo's waren allemaal goed. Op naar een pretecho!! En daar werd onze grootste nachtmerrie werkelijkheid... Ons zoontje was overleden. De artsen zeiden tegen me dat het hoogstwaarschijnlijk een pech geval was geweest. Het chromosoom onderzoek bij mij en mijn man waren in orde. De artsen gaven ons groen licht om verder te gaan. We konden niet wachten en hadden weer hoop! Eind april deed ik een test en deze was weer positief! Heel blij natuurlijk, maar het was geen roze wolk waar we op zaten. Met 9 weken zwangerschap heb ik een flinke bloeding gehad, maar wonder boven wonder bleef alles goed gaan. Termijn echo, combinatietest en 16 weken echo waren allemaal goed. We zouden een zoon krijgen. Totdat ik 20 weken zwanger was en paar dagen geen leven meer voelde. We kregen de verschrikkelijke waarheid te horen dat wij weer een kindje waren verloren. Het is nog steeds onwerkelijk wat er is gebeurd. En de hoop om nog een kindje te krijgen wordt steeds onzekerder.
We gaan nu de molen in van allerlei onderzoeken. Aanstaande donderdag de eerste afspraak met de gynaecoloogz We wachten nog wel even op alle uitslagen totdat we beslissen wat we gaan doen. Maar ik hoop dat ik hier mijn onzekerheid en angsten met jullie kan delen...