nieuwe topic voor de meiden waarbij het niet vanzelf gaat.

hoi elisabeth welkom bij de groep..



helaas is het hier weer mis.. vanaf donderdag avond al weer ongesteld.. dus vandaag mag ik weer beginnen met mijn hormonen..

de laatste iui... daarna door naar IVF..

was of ben er deze ronde echt verdrietig en verward over dat het weer niet is gelukt.. en alle 3 mijn vriendinnen zijn nu zwanger.. terwijl ik als eerst bezig ging pff wat vond ik het moeilijk toen ik woensdag hoorde dat de laatste vriendin ook zwanger was.. nu 10 weken.. ik gun het hun echt super veel maar toch doet het heel erg pijn.. gelukkig weet bijna iedereen van onze "weg" en ze hebben er allemaal begrip voor als ik niet direct happy reageer.. dat vind ik wel erg fijn.. ik zeg ook iedere keer.. ik moet het even verwerken en ben dan super blij voor jullie..

*zucht* nu beginnen met 6 dagen benfola 150 en dan met 75 verder.. de 7e pas weer een echo..
 
Dag Dames,

Bedankt voor de reactie Angell82. Het gaat vandaag gebeuren. Heb inmiddels in Naproxen ingenomen. Ben ontzettend gespannen. Zo'n positief berichtje helpt ook niet echt mee. ;-/ Maar ja, het is de waarheid. Hoop dat het zsm voorbij is.

Wat ontzettend balen voor je dat de rode duivels er weer geweest zijn. Pfff..steeds weer die teleurstelling. Wens je heel veel sterkte toe. Hoop dat er snel wat positief nieuws mag komen.

En de rest natuurlijk ook allemaal veel succes.

Liefs,

Wolkje
 
Hoi iedereen,

@angell82 wat jammer voor jullie maar geef de moet niet op! Ook al wordt de hele wereld om je heen zwanger . Het komt goed.

@wolkje heel veel succes vandaag als je nog niet bent geweest. Bij mij viel het 100% mee. Ik had mijn schoonzus mee om mij naar huis te rijden maar ik heb geen centje pin gehad. Misschien omdat ik al een zwangerschap voldragen heb en het dus allemaal wat losser zit 😉 maar ik hoop voor je dat het allemaal meevalt.

En welkom Elisabeth.

Zelf ben ik vorige week vrijdag naar het ziekenhuis geweest voor een fm meting. Op woensdag was mijn eerste meting en toen was alles oké en waren er twee aan het ontwikkelen op mijn rechter eierstok. Links wel actief maar klein.

Nou vrijdag was het foute boel en had ik twee prachtige rijpe follikels op rechts maar links had een inhaalslag gemaakt en had er vijf!!!!! laten ontwikkelen. Dus poging vier wederom gecanceld 😔

Ik krijg de volgende ronde te horen wat we gaan doen wat op 112 finalisten ontwikkeld er een follikel en op 125 komen er 7 in actie.

Het advies van de gynaecoloog was om niet zonder bescherming te vrijen maar men dat is dan zo dubbel op. We hebben toch stiekem zaterdag een keer zonder bescherming gezellig gehad. Ik weet dat het niet mocht maar de kans dat het lukt is nu zes keer zo groot! Ik kon het gewoon niet laten gaan. Dus nu toch stiekem afwachten. Ik zou pas zondag ovuleren volgens haar dus zo praat ik het toch wat recht voor mezelf.

We gaan weer afwachten en waarschijnlijk poging vier weer opstarten voor de nu vierde keer. Moedeloos word ik er nu wel van. Kan niet eens normaal een IUI traject doorlopen.

Fijne dag meiden en mogen er maar vruchtbare meldingen op dit forum komen deze aankomende maand.
 
Goedenavond,

Als het mag, lees en schrijf ik graag mee. Wat een verhalen allemaal! Ik vind het fijn om mijn verhaal kwijt te kunnen en te kunnen delen met mensen die in een soortgelijke situatie zitten. Ondanks dat ik er redelijk nuchter in sta, merk ik dat ik er wel graag over praat en het meer met me doet dan ik wil toegeven. Misschien ook wel om mezelf te beschermen voor teleurstellingen.

Wij zijn nu ruim twee jaar bezig, maar helaas nog zonder succes. Mijn moeder had ook problemen met de zwangerschap, dus was bang dat ik hier ook last van zou hebben. Na een jaar zijn we naar de huisarts gestapt en werden we eigenlijk direct doorgestuurd. Testen, bloedprikken, echo's. We moesten nog een half jaar proberen. Ik heb aardig wat ovulatie testen er door heen gewerkt, maar steeds maar geen positief resultaat.

Vorige maand hebben we te horen gekregen dat we met hormonen mochten starten. Dit vond ik erg eng, maar gelukkig viel het mee. Ik voelde me een beetje gek en was wat somber. Bij de echo bleek dat er twee eicellen flink waren gegroeid. Mijn buik is gevoeliger dan normaal, maar dat zal waarschijnlijk door de hormonen enzo komen? Vandaag de eerste IUI behandeling gehad en nu wachten....

Liefs Iris
 
hoi Dames,

Zo de HSG is gelukkig achter de rug. Vond het een naar onderzoek. Ze kregen het slangetje eerst niet goed in mn baarmoedermond. En toen ze het ballonnetje gingen opblazen, kreeg ik hevige kramp. Schrok me rot. Bij het vloeistof inspuiten voelde ik eigenlijk niks. Zoals het er nu uitziet is het goed. Moet vanavond nog een foto laten maken van mn buik. Dan is het afwachten geblazen.

Bedankt voor de reacties. Zo zie je maar dat het bij iedereen anders is.

Succes allemaal

Groetjes,

Wolkje
 
Hallo allemaal,



Wij zijn gisteravond bij de gynaecoloog geweest voor de uitslag van de hsg. Deze was helemaal goed.

We zijn naar huis gegaan en hoeven niet meer terug te komen . We zijn gezond verklaard, maar mocht het niet lukken mogen we volgend jaar zomer terugkomen.

op zich fijn  om te weten dat er niks lichaamlijks is.

 
<p style="text-align: left;">Hoi dames,</p>
<p style="text-align: left;">Wat een toestanden he al die ziekenhuizen...wij starten 15 oktober ook weer...</p>
<p style="text-align: left;">Dani is inmiddels ruim 7 maanden en tot nu toe nog niets gebeurd. Ook al is het relatief kort na mijn bevalling toch baal ik er stiekem van! Waarschijnlijk starten we San zo snel mogelijk met iui en gonal-f injecties...</p>
<p style="text-align: left;">Verder zit ik momenteel niet fanrastisch in mijn vel ik ben al even bezig met opletten op mijn voeding en meer bewegen alleen stagneer ik steeds!! Bah ik had gehoopt een kilootje of 7 af te vallen voor ik naar het ziekenhuis zou gaan dat gaat me niet meer lukken...</p>
<p style="text-align: left;">Ik was dit forum aan het zoeken en gelukkig heb ik het gevonden ik wens jullie enorm veel succes de komende tijd en ik hou het in de gaten 😊</p>
<p style="text-align: left;">Liefs Annemarie</p>
 
Hallo allemaal,

Ik ben Margje en ik ben 33 jaar omdat ik met bijna niemand mijn verhaal wil maar ook niet kan delen doe ik het op deze manier.

Ik dacht altijd we kunnen nog wel even wachten het komt allemaal wel. Maar nu twee jaar en een maand later ben ik nog steeds niet zwanger. Hoewel dit natuurlijk veel vaker voorkomt. Had ik dit nooit zien aankomen. Na een jaar toen ik nog niet zwanger was, zijn we naar de huisarts gegaan. Hij was niet zo ongerust en zei dat dit normaal was en dat het soms wat langer kan duren. Maar na aandringen ben ik toch naar het ziekenhuis doorverwezen. Het sperma en eisprong onderzoek waren beide heel goed. Dus moesten we het nog maar een jaar proberen. Dit was een moeilijk jaar met veel spanningen tussen mij en mijn man. De geboorte kaartjes stroomden binnen van tante zeggers (auw) en collega`s en vriendinnen. Vooral de geboorte kaartjes van mensen die ongeveer 9 maanden geleden getrouwd waren deden/doen het meeste pijn.

Vorige week voor het eerst na een jaar weer naar het ziekenhuis geweest. We  gaan nu gelijk beginnen met IUI. Dit zonder hormonen maar wel met een Pregnyl injectie om de eisprong te stimuleren. Vandaag om 18:00 mag ik hem injecteren en woensdag om acht uur mag mijn man zijn deel doen en twee uur later krijg ik mijn eerste IUI. Heel spannend allemaal.

Het komt nu allemaal heel goed uit met mijn werk en hoef geen vrij te nemen. Maar mocht het nu niet lukken word het volgende maand een heel ander verhaal. Ik wil niets op mijn werk melden (te lang verhaal). Maar dit gaat dan wel heel moeilijk worden. Mijn vraag is hoe doen jullie dit? En dan heb ik nog een vraag. Heeft iedereen een HSG onderzoek gehad? Ik namelijk niet. Is dat standaard?

Sorry, voor het lange verhaal. Maar deze ochtend moest ik even naar het ziekenhuis om de eicel op te meten. Het het heeft me gewoon allemaal even overweldigd. Wat er dan allemaal routine matig aan je gemeld word en wat er vervolgens allemaal verwacht word. Om vervolgens alleen thuis te komen waar je alleen nog maar kan huilen. Ik hoop dat ik met dit forum er een beetje doorheen kom en dat ik hier wat steun kan uithalen en natuurlijk kan geven.

Liefs en sterkte aan iedereen die in ditzelfde onzekere schuitje zit.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan