nieuwe topic voor de meiden waarbij het niet vanzelf gaat.

Hey Margje,

Ik heb wel op mijn werk verteld dat ik naar het ziekenhuis moest ze zijn namelijk verplicht je vrij te geven voor zoiets,  dus mijn tip is toch echt niet zwijgen!

Natuurlijk weet ik je reden niet en je zal waarschijnlijk een dusdanige situatie hebben daar waardoor je dit niet kunt melden maar dan zeg ik eerlijk dan weet ik niet hoe je het klaar gaat krijgen!? Of in het ziekenhuis een gesprek aangaan hierover...

Het valt ook enorm tegen die mensen om je heen die binnen een vloek en een zucht zwanger zijn, of mensen waar het verstandiger is dat daar geen kindje komt (zo'n geboortekaartje had ik van de week *zucht*) ik wil je op het hart drukken daar over te praten met of wij hier of 1 iemand die je in vertrouwen neemt, desnoods een wildvreemde objectief persoon??!

Je hebt echt iemand nodig die ook soms dat patroon doorbreekt door je eens streng toe te spreken, tenminste dat hielp bij mij echt!  Ik wilde niet zo'n gemenen nietsgunner worden hihi

Ik heb 5 jaar over Jill gedaan en 4,5 jaar over Dani... er zijn er maar weinig die ongeveer ook zolang erover doen dus dat moet je dan maar op een positieve manier zien!

Uiteindelijk komt alles goed, loslaten vind ik echt het meest stomme antwoord die je kunt bedenken aangezien die follikel metingen er wekelijks zijn,  de pregnyl spuiten maandelijks,  en alle verwarrende symptomen, laten we ook niet het soms vreselijke internet vergeten!

Praat er maar op los ik en ik denk dat ik voor onze mede lotgenoten ook mag spreken ondersteunen je daar waar nodig ...

Succes!  Hopelijk is er geen volgende iui meer nodig...

Liefs,

Annemarie
 
Hoi Margje,

Ik ben ook 33 jaar. En wij zijn nu bijna 4 jaar bezig voor de eerste. Heb 2 miskramen gehad. En het is nu alweer ruim 2 jaar geleden voor het laatst dat ik zwanger was. Erover praten vind ik ook erg moeilijk. En moet zeggen dat ze het op mn werk niet weten. Kan niemand vertrouwen. Weet dat het beter is. Maar steeds vragen erover krijgen zie ik ook niet zitten.

Wat Annemarie zei, is wel waar. Het is wel goed om iemand te hebben waar je je hart kan luchten. Dat heb je nodig.

Ik heb een hele lieve zus die voor me klaar staat en er altijd voor me is.



Mn zwager en schoonzus weten het van ons. En zij zijn nu net zwanger. Was even slikken. Gun ze het van harte hoor. Maar ja, bij ons is de wens ook zo groot.

Heb vorige week het HSG onderzoek gehad. Ze zeggen dat je erna wat vruchtbaarder bent. Vraag me af of dit zo is.

Meid wens je heel veel succes met alles! En dat geld naturlijk voor iedereen hier. We zitten helaas allemaal in hetzelfde schuitje. Laten we hopen dat we allemaal snel zwanger mogen worden van een wonder.

Liefs,

Wolkje

 
Ik heb het enkele collega's verteld dat we bezig zijn, omdat ik vrij moest hebben en zij de vrije dagen regelEn. Maar mijn baas heb ik het niet verteld. Vind dat nog niet zo nodig.

Ik vind het lastigste dat de hele wereld om je heen zwanger lijkt te zijn. Vrienden, familie...

gisteren ging er een groep app rond van een nichtje van mij. Ik zat er echt zo niet op te wachten... ik heb ze gefeliciteerd en heb mezelf uit de groep verwijderd. Ik wil er niet mee geconfronteerd worden. Ik gun het ze maar word er ook verdrietig van. volgens mijn vriend moet ik o passen voor zelfmedelijden. Hebben jullie dat ook?
 
hoi meiden.. hier weer even een update..

afgelopen vrijdag weer een inseminatie gehad met 2 prachtige eitjes.. helaas is dit voor ons de laatste ronde iui en hebben we het ivf traject vast gestart zodat we direct door kunnen.. heb het recept voor de pil al in huis maar duf het nog niet op te halen.. omdat ik toch nog een klein beetje hoop heb..

zondag 25 oktober mag ik officieel testen..

ik heb ondertussen ook maatschappelijk werk aangevraagd en heb 22 oktober mijn eerste gesprek.. zal mij benieuwen hoe dit mij bevalt want meestal vind ik dat die mensen al bedoelen ze het goed je een mening opdrukken die in hun ogen best positief is.. wanneer ik die mensen in mijn buurt heb ga ik op mijn achterste benen staan en laat ik mijn hormonen spreken.. pff..

elisabeth.. het zal vast geen zelfmedelijden zijn, maar je voelt je er gewoon even rot onder.. ik heb laatst ook nieuws gehad dat de laatste vriendin in onze groep ook in verwachting was en dat kwam heel hard aan ondanks dat we alles aan elkaar vertellen.. ik ben 2 dagen goed van slag geweest en heb hier ook begrip om gevraagd. heb uitgelegd dat ik zeker wel blij voor hun ben maar van slag omdat je dan met je neus op de feiten word gedrukt dat je lichaam faalt.. zo zie ik het..

dames.. het komt allemaal goed met ons.. houd hoop dat probeer ik ook..



liefs.,.
 
Hallo dames ik ben nieuw op dit forum .

om een lang verhaal kort te maken  , ik ben al 12 jr zonder anticonceptie en nog nooit zwanger geweest , althans niet dat ik weet .

ik ben nu eindelijk in behandeling bij fertiliteit arts , alle voor onderzoeken gehad , en die waren allemaal goed , maar waarom dan geen zwagerschap ?

het zaad van m'n man was net goed genoeg om er toch zwanger van te raken .

Nu zal ik hormonen moeten gaan spuiten ik weet alleen nog niet welke .

morgen moet ik eerst na m'n internist toe om toestemming te vragen of ik nog wel zwanger mag worden onder invloed van hormonen ! Want m'n Gyn heeft hier geen ervaring mee 😔.

ik heb namelijk een wijnvlek op m'n lever .

Onze familie denkt dat we nooit geen kinderen wilde , zodoende dat ik anoniem ben .Ik zou zo graag iedereen willen verassen .

Ik geef de moed Niet op .Heeft iemand een gelijke ervaring ?

heel veel succes iedereen .



 
Welkom aan alle nieuwe meiden hier. Hoop dat we jullie ook tot steun en hoop kunnen zijn.

Angel, mijn duimen draaien weer op volle toeren meid.

Ik hang nu overal een beetje tussenin en reageer daarom wat minder. Woensdag krijg ik uitslag van het bloedstollingsonderzoek. Ik verwacht niet dat er wat uit gaat komen. Door de 2 miskramen het afgelopen half jaar is het procentueel gezien er niet beter op geworden. We zouden starten met IUI. Maar werd na 2,5 jaar spontaan zwanger. En zit nu dus rond de 40% kans dat ik spontaan zwanger raak. En daar baal ik best van. Ook de clomid wordt dit keer niet gestart, ik heb na de LEO  van vorig jaar nog steeds zelf een cyclus. Wel krijg ik progesteron tabletten als ik nu zwanger zou raken. Ter ondersteuning zeg maar. Wat wel vreemd is, ik heb vrijdag (dag 16) heel licht wat bloed verloren. Zaterdag niks en gisteren weer wat meer en nu wat rotzooi. Mijn cyclus is normaal 32 tot 37 dagen.



Meiden allemaal weer de schoudertjes eronder en met frisse tegenzin er tegenaan.
 
hallo daar Ben ik weer , ik krijg rond 5 nov een kijk operatie .

het ligt eraan wanneer mn menstruatie begint 😨Ik vindt het heel akelig .

maar het is voor een goed doel toch .

Nou ik wens jullie allemaal heel veel success .
 
Hallo allemaal.

Ik heb al vaker op dit forum gespiekt naar ervaringen van jullie, maar nog niet eerder durven "schrijven". Aangezien ik het toch wel fijn vind om mijn ervaringen met jullie te delen en elkaar te kunnen steunen toch besloten om actiever "lid"  te worden.

Sinds januari 2014 zijn wij bezig met onze zwangerschapswens. Het eerste jaar gestart via de natuurlijke weg en na een jaar toch maar eens naar de huisarts gestapt om te bekijken of wij hier wat hulp bij kunnen krijgen.

Vrij snel is er toen PCOS geconstateerd, mijn cyclus duurde erg lang en het was dus onduidelijk of er wel een eisprong plaats vond. Ik ben toen gestart met CLOMID. De eerste maand ben ik toen meteen zwanger geworden. We waren enorm blij en dankbaar hiervoor. Helaas is deze zwangerschap in de 8e week uitgemond in een missed abortion. Erg pijnlijk voor ons!

Daarna weer verder gegaan met CLOMID. Naarmate de maanden vorderden kreeg ik steeds meer last van de bijwerkingen hiervan. Zowel lichamelijk als emotioneel kon ik nog maar moeilijk functioneren. In samenspraak met de fertiliteitsarts besloten om hiermee te stoppen.

Vandaag heb ik een HSG onderzoek gehad dat gelukkig een positieve uitslag had. Nu even zonder medicatie proberen wat mijn lichaam gaat doen. Spannend!

Al met al merk ik dat het hele traject en de teleurstellingen me toch wel zwaar vallen, maar dat zullen jullie vast als geen ander begrijpen.

Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen :)

 
Terug
Bovenaan