NovemberBaby

Vermoeidheid komt mij ook zo bekend voor. Er komt gewoon niks uit mn handen en eind van de dag stort ik in, inclusief huilbuien.. 
Misselijkheid heb ik gelukkig pilletjes gehad die het ergste wel wegnemen, want wist me echt geen raad meer... (al zit ik op dit moment 03.20 Weer misselijk op de bank en gaat de wekker over 2 uurtjes)
Vandaag mn echo bij de verloskundige gehad en zagen duidelijk ons babytje hij bewoog zelfs en het was echt al een babytje inclusief een mini neusje. Echt prachtig.  
 
Babynov Probeer je niet te druk te maken hoor. Ik ging bijna fluitend mijn eerste trimester door tijdens de eerste zwangerschap. Klein beetje moe, geen zere borsten, niet misselijk, weinig buikpijn... en er loopt nu toch een peuter van 2 in huis! 
 
Hoi ben ik ook weer eens! Gefeliciteerd aan alle nieuwkomers! 
Ik lees dat er veel meiden zijn die last hebben van vermoeidheid. Nou ik ook kan ik jullie zeggen. Ik word ook vaak midden in nacht wakker om te plassen. Ben dan vaak lang wakker. Vervolgens val ik weer in slaap en heb nog steeds de hefstigste dromen die heel echt lijken maar zo niet realistisch zijn haha.
Ook ben ik iedere dag misselijk. Bij opstaan en vooral in de middag. Avondeten nooit echt zin in. Ik verlang ontzettend naar zoet. Ik kreeg laatst spontaan zin in jam op toast. Ik eet nooit jam. Normaal kon ik altijd wel rijstwafels eten maar sinds ik zwanger ben eet ik dat niet meer, vind het nu ontzettend vies. De geur alleen al. Ik vind het zo bizar om op te merken! 
Gisteren trouwens mijn intake gesprek gehad bij de verloskundige. Geen echo dus. Duurt zo lang nog. 29 april pas. Dan moet je er maar vanuit gaan dat alles daar binnen gewoon klopt en goed is. 
 
Heeft iemand het ondertussen al aan familie en vrienden verteld? 
 
Hai,
Ik heb me gister bij deze groep aangesloten (naam gewijzigd in jufChan) en wat enorm fijn om zoveel herkenning te lezen!
@FamkeJanna wat goed dat jij al halve dagen bent gaan werken! Ik hoop dat ik gewoon even een zware week heb gehad en dat ik voor de rest wel gewoon kan blijven werken, maar vind het wel erg pittig!
@pandababy jaaa bizarre dromen!! Ik heb elke ochtend hele verhalen te vertellen tegen mijn partner. Die ligt soms echt in een deuk! 
Ik heb het afgelopen week (6 weken) tegen mijn beste vriendin/collega verteld (haar reactie was echt goud waard, staat gelukkig op film). Ik vond het heel fijn om met iemand te delen die dicht bij me staat en die ik elke dag op de werkvloer zie. De dag erna had ze meteen van alles voor me geregeld, pssst er staat cola in de koelkast als je daar behoefte aan hebt..hier heb je een kopje kamille thee wordt je buik weer rustig van! Haha.
Verder willen wij het na de eerste echo toch graag delen met onze ouders. Mocht het toch nog ergens mis gaan wil je je verdriet ook kunnen delen. Zo denken wij er over.
 
 
@jufChan haha echt he? Ik vertel ook het complete verhaal aan mijn vriend wat ik die nacht gedroomd hebt. Ik onthoud ze zo goed! Ben dus niet de enige ? 
Fijn dat je het al aan je vriendin/collega hebt kunnen vertellen! Ik heb het ook aan een vriendin verteld omdat ze zelf al jaren bezig is met hun kinderwens. Dat is dan namelijk niet echt leuk om te vertellen of om dingen betreft zwangerschap mee te delen. 
Omdat de echo toch echt nog voor ons gevoel nog lang duurt.. (dan ben ik bijna 11weken). Hebben we besloten om het dit weekend aan mijn ouders te vertellen. We zijn dan op visite en mijn moeder kookt dan en sommige dingen kan ik dan niet eten. Dus dat is dan raar als je het normaal wel eet enz. We wouden wachten op de echo. Maar wat jij ook zegt... Mocht het nog mis gaan, dan kan dat ook enorme steun zijn. Dus ik vind het enorm spannend... Maar ook iets waar je naar uitkijkt. 
 
Ik ga vanavond ook nog even overleggen met mijn man of we het dit weekend (woensdag eerste echo) al kunnen vertellen aan onze ouders. We zouden wachten tot Pasen omdat we volgend weekend er een weekendje niet zijn, maar mocht het mis zijn woensdag tijdens de echo dan vind ik het ook wel fijn om op iemand terug te kunnen vallen. Het lijkt me dat, stel dat het mis is, het voor onze ouders ook lastig is om een houding te geven/steun te bieden als ze in eerste instantie niet eens wisten dat er iets aan de hand was. Lijkt me lastig inleven dan.
Verder merk ik ook wel dat ik de behoefte voel om mijn verhaal te doen aan bekenden, aan anderen dan mijn man haha. Ik moet af en toe zo op mijn woorden letten en bovendien draag ik al positiebroeken en is mijn beginnende buikje gewoon echt zichtbaar. Heb geen zin meer om iedere ochtend staan te treuzelen voor mijn kledingkast om kleding die goed verbergt uit te zoeken. 
Och, die hormonen he. Mijn hoofd maakt overuren met gedachten die alle kanten opgaan de hele dag, haha!
 
Wij hebben het ook aan de ouders en schoonouders verteld, met name omdat mijn partner nu voor zijn werk 3 weken weg is en niet zomaar thuis is mocht het misgaan. Ik kan dan terugvallen op hen, en nu met de vermoeidheid is het ook wel heel prettig dat er wat mensen zijn waar ik kan eten of die wat eten brengen ?
 
Ja, het is toch wel fijn als er mensen die dicht bij je staan het in ieder geval weten. Ik vind het aan ouders vertellen ook heel iets anders dan meteen aan de rest van je familie of je hele vriendengroep. Die vertellen we het echt pas als er een echo is gemaakt.
Het is zeker fijn om even met iemand anders te praten dan met je vriend over de zwangerschap. Gewoon even je ei kwijt, uitleg waarom je dingen af hebt gezegd (want ja misselijk, moe etc gaat ook opvallen). 

Ik denk alleen, ja ik ben pas 7 weken en dan vertel je het al zo vroeg. Maar ik herinner me ook dat mijn zus het mij ook meteen had verteld toen ze het pas wist en ook nog geen echo heeft gehad. Het is maar hoe je er zelf mee om wilt gaan denk ik en zeker fijn als je steun kan verwachten.

Dus @Zeep ga inderdaad nog maar even overleggen hoe je man daar in staat :) Zou fijn als jullie daar samen mee een zijn.

Zijn er trouwens ook dingen die jullie met moeite moet laten staan ivm zwangerschap? Dan bedoel ik alcohol, filet american ofzo?

Ik heb nog nooit gerookt, drink amper en nog nooit drugs gebruikt ofzo. Dus mensen zullen het minder aan mij merken op dat gebied. Maar qua eten denk ik wel dat ze iets vermoeden. Als je bijv altijd dit en dat eet en ineens laat je het staan? Haha.. 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan