Oktober 2020❤️

Ja dat is zeker zo! Mijn moeder ligt in het ziekenhuis 60 km verderop, zij wordt op de dag dat ik word ingeleid geopereerd en we weten niet hoe lang ze moet blijven, zij kan niet eens naar de kleine komen kijken de eerste dagen.. vind ik ook erg jammer. Maar goed, niets aan te doen. Eerst maar eens bevallen en dan zien we wel hoe het loopt ? de week is alweer bijna half om ? begin het toch wel steeds een beetje spannender te vinden. Zie ook best wel op tegen de bevalling zelf omdat die de vorige keer niet heel soepel ging:
 
kijken jullie tegen de bevalling op?
 
Nee! Ik heb er juist heel erg veel zin in merk ik. Alsof er een spannende wedstrijd aan zit te komen die pittig gaat zijn, maar waar ik onwijs veel zin in heb... Heel gek. Daarom heb ik ook continue het gevoel van; kom nou maar, je zit alweer lang genoeg! :p
 
Hihi geen zin in de bevalling, vorige keer ging het met grof geweld, veels te snel amper persweeen en aan  alle kanten uitgescheurd slecht herstel. Omdat het zo hard ging heb ik geen trauma aan de bevalling zelf niks drong door op dat moment ? maar ben wel bang dat het weer zo  hard gaat en zonder persweeen. Het zhuis gaf aan dat het de 2e keer vaak echt beter gaat dus daar. Vertrouw ik op. Heeft lang geduurd, maar ik kijk er niet meer tegenop. Je  weet het toch niet en het klusje zal toch echt geklaard moeten worden hihi. Ook ben ik eerlijk gezegd helemaal klaar met zwanger zijn.  Ook mn dochter heeft nog amper geduld, die wrijft elke dag druk over mn buik en roept om dr broertje.   
Maar kan me voorstellen dat het bij jou wat anders is mali omdat je toch precies weet welke dag en de hoe of wat.   


lou wat fijn dat je broertje/fam corona vrij is!
 
Wellicht is dat ook de reden dat ik er 'zin in' heb, het is mijn eerste keer. Ik weet dus absoluut niet wat ik moet verwachten. Ik kan me voorstellen dat als je al een keer bent bevallen en je daar een minder fijne ervaring aan over hebt gehouden, je er nu ook minder zin in hebt of zelfs tegenop kijkt... 
Lijkt me inderdaad voor jou ook heel gek nu je kan aftellen, Mali! 
 
Ik denk ook dat je meer hoort over horror bevallingen. En ondanks dat het allemaal niet liep zoals het hoort mag ik absoluut niet klagen. Bij ons waren het gewoon echt pech factoren. Omdat mn bevalling wat lomp ging, had ik meer in mn herstel moet zitten. Maar we hadden echt pech dat mn dochter echt een fikse huilbaby was vanaf het eerste moment. Hierdoor amper tijd gehad om te herstellen. En dan zit je al gauw op en/en. Maar hierdoor weet ik nu gewoon hoe heftig de bevalling ook is, dit keer sla ik mezelf gewoon niet over. Hulptroepen voor de eerste weken ❤️ ben ook enorm blij dat papa lekker lang verlof heeft! Dat gaat het voor zoveel mensen beter maken! Maar ik geloof echt dat het nu heel anders kan zijn! En zo niet overwinnen we het dit keer weer. Dus bij deze! Positief blijven! Ons lijf is hiervoor gemaakt! 
 
@mamlou, dat is super fijn! Houdt vooral die positieve instelling vast!! Ben heel benieuwd hoe je je eerste bevalling gaat ervaren!
@samsonnn wat naar dat je zo'n ervaring hebt met je eerste bevalling, en ook nog een huilbaby, heftig zeg!! Hoe oud is je eerste nu?
Mijn eerste bevalling is ook ingeleid, het ging al mis met infuus aanleggen wat 3x geprikt moest worden, daarna teveel weeenopwekkers en dan weer te weinig, zo heb ik 12 uur aangerommeld voor ik persweeen kreeg. Toen heb ik 2,5 uur gepest en was er nog niet eens een hoofdje uit? met de vacuüm de kleine gehaald die ik niet eens vast mocht houden maar meteen aan de beademing werd gelegd omdat hij niet goed ademde. Bleek er ook iets niet goed te zijn met zijn oogje wat uiteindelijk een goedaardige tumor blijkt te zijn!
Gelukkig dat het nu allemaal super gaat met hem ❤️ En we hopen maar gewoon dat het de tweede keer allemaal super verloopt. Ben zowieso alleen al dankbaar na 3 miskramen dat ik, ondanks dat ik tegen de bevalling opkijk, nu weer mag gaan bevallen van eenn nieuw wondertje
 
Tjee das ook heftig zeg! Moet die tumor verwijderd worden of? En heeft het verdere consequenties? Afschuwelijk he die persweeen die uitblijven of niks doen. Prft ben nu heel veel positieve verhalen aan het lezen en probeer echt zoveel mogelijk informatie tot me te nemen waardoor ik niet verrast kan worden hihi.
mn dochter is nu 3,  heeft echt een jaar lang 16 u op een dag gekrijst. Echt een pechvogel, ze had allergieën/reflux en en balanceerde op het randje van een immuniteitsstoornis waardoor ze continu ontstekingen had. Met anderhalf groeide ze over een deel heen en met 2 jaar begon echt het genieten. Ik zeg wel eens gekscherend ik maak helse babys maar hele lollige peuters ? we zullen zien waar het schip strax strand. 
 
Jeetje zeg 16 uur per dag!! Dat moet voor jullie ook heftig zijn geweest. Natuurlijk ook voor de kleine maar ook voor papa en mama! En die ontstekingen erbij, arm kind! Gelukkig dat het nu volop genieten is!!
 
Hij is een keer geopereerd toen hij 1 was. Ze zeiden toen dat het allemaal verwijderd kon worden. Helaas kwamen ze er met opereren pas achter dat dat niet het geval was en het dieper in het oog groeide dan ze hadden kunnen zien op de MRI. Ze kunnen het dus niet verwijderen omdat anders zijn oog uitdroogt en het ook niet meer rond is. Hij blijft dus altijd een zichtbaar ander oog hebben. Hij heeft als sterkte +7 in dat oog maar eigenlijk merken we er niks van in zijn doen en laten. Ook qua uiterlijk zien wij het al bijna niet meer, hoewel we wel veel reacties en vragen krijgen van mensen buitenaf die ons er zo over aanspreken. Best vervelend soms.. maak me ook wel eens druk over de toekomst hoe dit gaan zijn op school, kinderen onder mekaar kunnen zo hard zijn 
 
Terug
Bovenaan