Oktober / November 2020 Baby's! ♥

Tis ook echt altijd wat ? denk ik ohh ik doe het zelf vandaag komt er weer een bloedprop uit ows oor… rara oorontsteking ??? hele dag alllleen maar wurmelen en moeilijk doen. Tillen lukt me nog niet goed.. soms vraag ik me af hoe kom ik aan die slechte mojo. Driedubbel kut dag ?

En op dat soort momenten denk ik echt kids laten zich verdorie niet plannen. Indd slaapgebrek en frustratie.

Wat naar dat je nog niet echt in de hulpmolen zit chris! Komt het wel “snel?”. Want tobben duurt altijd lang ? heel veel knuffels ❤️❤️
 
Hey ladies,
He wat had ik gehoopt op wat positievere verhalen. @Chris, wat vervelend dat het je allemaal zo zwaar valt. Ik weet van de oudste nog hoeveel slaapgebrek je kan opbreken. Mijn man heeft in het eerste levensjaar van Logan ook een fikse overspannenheid opgelopen door te veel willen en te weinig slaap.
Ik hoop en duim voor je dat je snel de hulp vind die je zoekt en dat je daarmee ook de rust kan vinden voor jezelf. En wees vooral lief voor jezelf. Een hele dikke knuffel.
 
@sam, jeetje wat balen van Owen zijn oor! Dacht je die ellende eindelijk achter je te laten nu hij de buisjes heeft, begint het weer van vooraf aan. Ook voor jou een hele dikke knuffel. Ik hoop dat jullie beide snel opknappen.
 
Wij liggen hier allemaal al een uur plat of zo. Charlie is ziek, en manlief en ik beide bek af. We houden allebei van ons werk maar door de werkdruk en incomplete teams is het gewoon even helemaal niet leuk meer. Ik heb 20 uur op papier en werk gemiddeld 27 uur en soms zelfs 31 uur per week. Sociaal gezien bak ik er ook even helemaal niks van en van het idee dat ik in november 20 mensen in huis "moet" hebben (of verspreid over 2 dagen) ivm verjaardag Charlie wordt ik helemaal niet blij. Krijg bijna de neiging om te vragen wat het kost om het Lego speelcafe hier af te huren (al hebben we daar het geld niet voor), zodat ik niet al die mensen in huis hoef te hebben. (Was ik voor de corona al geen fan van??)
Maar gelukkig is het nog niet zo ver en kan ik nog kijken of ik een creatieve oplossing kan bedenken??
 
Voor nu welterusten. Ik hoop dat de wereld er morgen weer wat beter uit ziet voor jullie!
 
 
Echt he ? ik heb ook op de uitnodiging gezet tussen 12/15u ivm dutjes moer zeggen dat ik dat ook lang genoeg vind al die mensen op zon verjaardag ?

Veel beterschap, griep komt nooit alleen prff. Heb net gebruncht met een vriendin. Hadden het ook over die zorgsector die volledig uitgeknepen word. Incomplete teams, altijd overwerken, langer, extra taken, scholing het lijkt noooooit op te houden! Dikke knuff
 
Dank jullie wel. Vanmorgen besloten (nou ja, na heeeel veeel weerstand) om me toch volledig ziek te melden. Denk zelf dat ik lichtelijk naar een depressie neig. Pff, vind het allemaal zo zwaar om los te laten en te ervaren dat het niet lukt volgens mijn (te hoge) eisen. Nu hopelijk echt meer rust nemen voor mezelf en de weg terug vinden.

Niet fijn voor jullie, maar dat meerdere het zwaar vinden en teveel wordt is wel steunend. Hoe is je man eruit gekomen? Of doorbikkelen tot iets beter gaat?

Herken ook dat opkijken hoe je de 1e verjaardag gaat vieren en met wie. Helaas geen zomer meer dus zal binnen moeten. Inderdaad beperkte tijd zou ik ook doen.
En voor ons misschien beide verjaardagen (dochter 19-11 en zoon 22-11) op een dag.

Sam, jullie blijven ook sukkelen. Daar zou ik ook strontmoe van worden. Zeker als jezelf nog aan het herstellen bent. Hoop dat je wel voldoende rust kunt nemen.

Zonnebloemje, extra werken en veel werkdruk icm jonge kids is echt zwaar. Hier ligt het sociaal ook nog aardig op z’n gat. Soms denk ik hadden we nog maar Corona maatregelen dan hoefde je daar minder over na te denken.

Mijn gedachten gaan wel uit naar evt een overstap naar de zorg/verpleging. Maar lees dat jullie tegen veel dingen aanlopen?. Toch nog goed over nadenken.

Beterschap en toch ook positiviteit.
 
Wat knap dat je de knoop hebt doorgehakt Chris ❤️ Dat is echt een moeilijke stap, maar vaak wel de verstandigste. Ik wilde verder reageren maar mn zoon brult ? in iedergeval dikke knuffel
 
Lieve Chris, wat een moedige beslissing! Ik vind het heel knap van je dat je durft te kiezen voor jezelf.

De situatie bij mijn man lag wel iets anders. Hij moest vanuit het werk een opleiding doen voor de functie die hij op dat moment had, alleen dat ging gepaard met een huilbaby thuis en een vrouw die thuis was met de huilbaby en dus eigenlijk alleen maar ontzien wou worden. Hierdoor kwam er bij hem te veel druk op alles te liggen want hij kon nergens de aandacht geven die hij wou. Nadat hij de ziektewet in ging, heeft hij uiteindelijk het besluit genomen te stoppen met de opleiding en dus de functie die hij toen had. Dit zorgde er bij hem voor dat hij de vreugde in zijn werk en in de thuissituatie weer terug kreeg.

Maar dat is ondertussen 4 jaar geleden en nog steeds merk ik dat hij niet tegen hoge spanning en drukke groepen kan. Dat heeft hij echt van die periode overgehouden.

Het advies wat hij van de huisarts kreeg was alleen de dingen doen jij echt leuk vind. Dus als hij de hele dag buiten in de tuin wou werken dan mocht dat maar alleen als hij er ook echt plezier uithaalde.

Wat betreft overstappen naar de zorg o.i.d. Ik vind mijn werk super leuk en het dagelijks contact met de kinderen en hun zien groeien en ontwikkelen is 1 van de puurste en mooiste dingen om te zien. Ik hou in die zin van mijn werk en ik heb er een passie voor. Dit maakt dat ik beter met de werkdruk en de vele uren om kan gaan. Het is zeker een frustratie en niet alle werkdagen zijn leuk maar ik doe niets liever dan dit. En dat maakt dat ik het vol hou. Ik denk dat als de zorg iets is wat je echt heel leuk vind, je vind een fijne werkplek en het is je passie, dan kun je je bij de rest neerleggen. Hoe bizar dat nu ook mag klinken.

@Sam, ik hoop dat Owen alweer iets opknapt. En jij zelf ook.

Hier is Charlie vannacht 2 uren wakker geweest en hoest flink. Zal vannacht wel weer een onrustige nacht worden.

Denk aan jullie!
 
Dank je Zonnebloempje, vandaag toch weer de huisarts gebeld. Heb het idee dat het naar (postnatale) depressie neigt (heb dit nog nooit gehad maar klachten lijken er wel erg op). Hoewel overspannenheid en depressie wel raakvlakken hebben. Morgen terug naar de huisarts om dit en mogelijk medicatie te bespreken.
Inderdaad alleen doen wat ik leuk of ontspannen vindt is een goede tip. Dat is wel het tegenstrijdigste tov wat in ik volgens mijn hoofd moet doen. Dus een flinke strijd en lastig met 2 kids. Maar ik ga het proberen.

Als ik hier wat uit ben ga ik de zorgsector wel echt onderzoeken. Is iets wat ik van jongs af aan al roep maar niet heb gedaan. Eens een oriëntatiedag vragen bij mijn nicht (werkt op de EHBO) en misschien ook kdv. Als het al zo lang blijft knagen is het onderzoeken waard.
Klopt ook zeker als je passie er ligt vallen minder fijne dingen niet zwaar.

Fijn dat je man door een besluit al rust en perspectief vond. Zal evengoed een lange weg zijn geweest. Maar jullie zijn er samen door gekomen.
Die nachten met verkouden of tandjes krijgende kids zijn inderdaad onrustig. Vermoeiend als je dan toch weer aan de slag moet. Hopelijk vannacht een betere nacht.

Sam, hoe gaat het bij jou?
 
Nee!!! Ik had een heel verhaalMaar deze is gewist!!! Kut!

De samenvatting
Neem tijd voor jezelf, of het nu 1 dagdeel in de week is of elke avond een uurtje.
Doe in die tijd waar je behoefte aan hebt. Of het nou ff tv kijken is, podcastje luisteren, wandelen, powernappie, lezen, belachelijk lang douchen/badderen, whatever is zodat je hoofd echt ff leeg is.
Wanneer je er aan toe bent orienteer, leer, doe of ga iets tofs doen. Als je indd iets nieuws doet of iets wat je echt leuk vind krijg je er echt energie van. En of je dat in 1x ontdekt of in mijn geval na 15 jaar ? je krijgt er energie van.

Hier wast ff kak, ow kreeg zn prikjes maar zn been is dik en stram. Zo sneu!
Mijn buik lijkt eindelijk iets op te knappen (yes).

Je bent sterker als je denkt, ook op je zwakst.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan