Hallo iedereen,
Na een tijdje mee gelezen te hebben zal ik mijzelf ook voorstellen;
Ik ben Hilde en ik ben 35 jaar. Ik heb een zoon van zeven jaar genaamd Conor en Logan is geboren met 38+5 op 1 november. Dat was maar goed ook, omdat hij nogal groot bleek te zijn (bijna 4500 gram en rond de 54cm). Ik ben bevallen in het ziekenhuis door een medische indicatie (bloeddruk). Ik ben in bad gaan liggen om de weeën op te vangen en Logan is daar uiteindelijk ook geboren omdat het vrij vlot ging haha. Het ziekenhuis was nagenoeg uitgestorven vanwege alle maatregelen. Daardoor was de hele bevalling enorm relaxed, ik was compleet zen ?.
Ik ben gelijk met borstvoeding gestart maar het aanhappen lukte niet goed. Hierdoor had ik een zeer gefrustreerd mannetje. Ik ben fulltime gaan afkolven. Na onderzoek bleek dat Logan een te strak lipbandje boven had en een te strak tongriempje. Vanwege corona konden we pas heel laat terecht in een speciale kliniek in Leiden. Daar hebben ze beide geklieft met een laser... ? Dit was nodig, omdat hij later misschien last zou kunnen krijgen met articuleren. Omdat het zo lang duurde voordat we terecht konden heb ik de bv niet opgepakt en ben ik fulltime blijven kolven tot mijn mannetje 7 weken was. Daarna zijn we over gegaan op kv. Het openhouden van de wonden in zijn mond was verschrikkelijk en dat staat op ons netvlies gegrift... Gelukkig is die periode voorbij!
Ik heb nu een grote stevige baby van 12 weken oud en over de 7 kilo (?) die heel erg vrolijk is! We zitten nu wel in een sprongetje/fase, waardoor hij iets moeilijker te vermaken is. We moeten er iedere nacht één of twee keer uit om te voeden. Soms is hij om vijf uur klaarwakker. Hij zit op ongeveer vier keer 150+5 en 1 keer 180+6.
Heel veel informatie, ik laat het hier even bij? Leuk om te lezen dat er veel raakvlakken zijn.
