He Robin,
Ik ken het wat je beschrijft. Ik weet op mijn gevoel (net als nu) dat het niet raak is, maar omdat ik het zo graag wil ga ik vanuit mijn verstand beredeneren en dan denk ik, theoretisch zal het wel eens mogelijk kunnen zijn. Daarom vind ik het zwanger raken zo moeilijk, constant heb ik gevoels en verstands conflicten!! Terwijl ik een vreselijks gevoelsmens ben, weet ik op mijn gevoel altijd van te voren hoelaat het is, maar mijn verstand wil zoooooo graag beredeneren dat het wel zo is. Ik heb ook altijd het gevoel dat het bij mij pas raak is als ik alles los kan laten en dat daar geen iui en hormoonsbehandeling tegenop kan, maar toch kan ik het niet goed loslaten. Wel voor bepaalde momenten of zelf een week, maar dan ben ik er toch weer veel te veel mee bezig!!!
Ergens is het ook wel makkelijk, want de teleurstelling is hierdoor wel altijd minder groot (net als bij jou).
En ik kan ook altijd heel goed tegen mezelf zegen dat ik blij moet zijn met wat ik nu al heb!!! En dat mijn leven niet ineens veel mooier/leuker wordt als er een kindje bij komt, want mijn leven is nu al fantastisch!! Gelukkig dat jij dat ook kan, want dat is denk ik echt heel erg belangrijk!!!
En fijn dat je een super carnaval hebt gehad, dan ben je weer even lekker opgeladen!!!
Op naar de volgende ronden en wie weet is die wel ineens raak!!!
XXX Liv