Over tijd

Hoihoi,

ik heb een leuke werkdag gehad. Het was gezellig om iedereen weer te zien, de foto's werden bewonderd en ik ben gewoon weer helemaal op mijn plek.

Ik denk inderdaad dat ik gisteren wat onbewuste spanning had. Niet zo heel onbewust, want ik zei gisteravond vlak voor we gingen slapen dat ik misschien, nou ja, waarschijnlijk, een beetje aangebrand was door de stress van weer gaan werken.

Jammer dat een tussenstop in Amersfoort er niet in zit dit keer, als je je nog bedenkt bel je maar! Maandag ben ik in elk geval overdag thuis met de kinderen.
 
Ha, ik heb ook op mijn werkcomputer onze berichten gevonden, kan ik ze bij de favorieten zetten!
Het zal wel maandag zijn voor je dit leest, dus kan ik vragen of het een leuk weekend was.
 
Hoi Esther,

leuk dat je weer meedoet met scrabble! En natuurlijk gefeliciteerd met je overwinning!

En wij hebben inderdaad een leuk weekend gehad. Wel druk voor AF; die was wel wat huilerig af en toe, maar met afleiden was ze wel weer te pruimen. Merlijn heeft het uitstekend gedaan!
Ik ben nog 2x aan het skeeleren geweest met die vriendin. Een uur lang beide keren en dan toch wel op behoorlijk tempo. We wilden allebei niet voor elkaar onder doen...
Ik heb vroeger altijd veel gesport, maar de afgelopen jaren is daar niet zo heel veel meer van terecht gekomen. Ja, soms bij vlagen, maar dat is dan ook ineens weer voorbij. Dus, het was erg lekker om het luie zweet er weer eens wat uit te krijgen. Jammer dat we zo ver van elkaar wonen, maar anders zouden we toch zeker een aantal keren in de week gaan skeeleren. In je eentje komt het er toch vaak niet van. Er zijn altijd wel redenen om niet te gaan.

Verder heerlijk gekletst en aangeklooid. Ik denk dat wij deze zomer nog wel een keer gaan... Je bent er toch even helemaal uit. We zijn uiteindelijk maandagavond om 20.30 uur pas vertrokken. Om half 12 waren we thuis. Merlijn vond het de laatste 10 minuten niet meer zo leuk, net díe 10 minuten die we nog voor een brug moesten wachten. En wij dachten dat AF wel in de auto zou gaan slapen, maar die dacht daar anders over. Nou ja, met een speen in de mond en tiktak op de tv bleef ze gezellig tot het eindpunt.

Hebben jullie ook een goed weekend gehad? En ben je voetbalfan? Of misschien kan ik beter vragen: was je voetbalfan? Als Nederland moet spelen, vind ik het wel leuk. De rest boeit me niet echt. Maar morgen ga ik wel weer kijken. Het zal wel de laatste wedstrijd worden voor Nederland...

Hoe is het op je werk? Zit je er al weer helemaal in? En is het goed te doen? Ik ben nog wel op zoek naar een prettig evenwicht tussen werk, kinderen, huishouden, manlief en mezelf. 'k Ben bang dat ik nog wel even zoekende blijf. Ik probeer toch de borstvoeding zelf te blijven geven, zodat Merlijn geen fles hoeft. Dat lukt ook wel, maar je staat altijd op tijd. Gelukkig hebben wij nooit last van files, maar een trekker op de weg zorgt ook voor de nodige vertraging.
Verder liggen er stapels invoerwerk op mijn bureau, maar die files moeten eerst nog door een collega omgezet worden, dus daar zit ik eigenlijk een beetje op te wachten. Ik heb soms zo weinig het gevoel iets productiefs gedaan te hebben. Als je alles nagaat valt het genoeg mee, maar ik hou er van als ik duidelijk kan zien wat ik gedaan heb op een dag. Ik kan daarom niet wachten om die hele berg in de computer te 'rammen'. Eerst maar eens naar bed, want morgenvroeg weer een interview in Groningen.

Groetjes.
 
Ha die Aukelien,

Net als jij kijk ik eigenlijk alleen als ´Nederland ´ speelt. En we hebben nu toch al twee mooie wedstrijden gezien!

De combi werk en zorg gaat goed, maar dat is voor een groot deel te danken aan Cornelis. Op dinsdag en donderdag trek ik om zes uur ´s ochtends de deur achter me dicht en ga naar mijn werk. Hij brengt de kinderen naar het kdv en haalt ze ´s middags na zijn werk op. Om halfzes zijn we allemaal weer thuis en eten we makkelijk - patat of soep met brood of zo. Vrijdag is Cornelis thuis. Eigenlijk vind ik momenteel de maandag en woensdag thuis met de kinderen nog het zwaarst, dan ben ik echt blij als Cornelis er om een uur of vier weer is. Zeker als Koen niet goed heeft geslapen of als het zulk slecht weer is dat we helemaal niet naar buiten kunnen.

Morgen gaan wij naar Zeeland, op bezoek bij twee ongetrouwde zusters van mijn schoonvaders. Iedereen noemt ze De Tantes. Ik heb er een bloedhekel aan, maar ja, een of twee keer per jaar moeten we er voor de vrede in de familie toch aan geloven.

En komt er bij jullie al meer ritme in?
 
En nee, ritme is nog niet echt aanwezig. We snappen wel beter wat er met Merlijn is als hij huilt, maar vaak lopen dingen weer net anders als gedacht.
Afgelopen vrijdag ben ik bijv. nog naar de oogarts geweest, omdat er een hechting losgegaan was ('k Heb in '99 een netvliesloslating gehad, waarvoor ik toen met spoed geopereerd moest worden). Die losse hechting had daar nog mee te maken. Vandaag moest ik weer naar de oogarts om het ding te laten verwijderen, maar tot mijn grote opluchting was het ding er dit weekend spontaan uitgegaan. Wel moet ik nog een week druppelen, omdat het slijmvlies van mijn oog wel behoorlijk ontstoken was. Dus weer twee dagdelen weg.
Verder deze week vier interviews... was niet mijn bedoeling, maar de vierde persoon gaat vanaf volgende week uitgebreid op vakantie en anders loopt de planning helemaal in de soep. Dus toch maar deze week. En ook vaak als ik moet bellen voor mijn werk, komt AF even binnenlopen of heeft Peter nog weer wat. Nou ja, elke keer is er wel weer wat. Maar goed, ik lig prima op schema qua werk, dus dat is het probleem niet.

En ik heb ook hetzelfde als wat jij zegt; als ik een hele tijd alleen ben met beide kids, dat vind ik ook het zwaarst. Vooral als Merlijn wat aan het jammeren is, maar niet gaat slapen. En dan hebben we ook nog een hond die er uit wil. Afgelopen zaterdag was Peter 's middags om 14.00 uur weggegaan en om 21.00 uur was hij er weer (hij ging zijn nichtje van 11 helpen met haar verjaardagsfeestje, waar maar liefst 13 meiden kwamen om spelletjes te doen en om te barbequeen), maar toen ging het behoorlijk goed. Alleen tijdens het eten koken was het even spitsuur, maar misschien moet ik de volgende keer nog maar makkelijker doen (hoewel spaghetti toch ook niet heel ingewikkeld is...).

Merlijn heeft vanochtend zijn tweede inenting gehad. Hij weegt inmiddels 8330 gram bij een lengte van 65 cm. Nog steeds boven de curves... Hij begon zich vanmiddag m.b.v. de boxrand om te draaien. Ook pakt hij sinds twee weken speeltjes aan en soms pakt hij ze ook al zelf (dat laatste zal wel toeval zijn, maar toch...). Elke keer vragen wij ons af, wanneer AF dat soort dingen begon te doen, maar dat onthou je toch veel slechter dan je denkt. De echte toppers onthou je wel, zoals kruipen en lopen en eerste tand, maar daar houdt het wel een beetje mee op. We moeten misschien nog maar eens alle videomateriaal bekijken, want daar vertellen we ook heel vaak wel dingen op. Ook heeft mijn zusje laatst alle mail teruggestuurd met daarin de vorderingen van AF, dus daar kan ik ook nog heel wat uithalen. Ben elke keer van plan om wekelijks wat op te schrijven, maar dat komt er toch steeds niet van... Ook voor Merlijn had ik die plannen, maar ook dat is er nog niet echt van gekomen (behalve deze schrijfsels), hoewel ik gelijk in het ziekenhuis al begonnen was.

Ik heb nog wel meer plannen, waar ik voorlopig ook nog geen tijd voor heb, bijv. borduren, foto's nabestellen in inplakken, bepaalde spullen uitzoeken en opruimen, nou ja, het geëikte denk ik.

Hoe was het in Zeeland? Heb je het weer overleefd voor een tijdje? Hopelijk heb je niet te veel van dat soort familie... Ik heb het gelukkig niet, behalve die ene oma dan een beetje. Daar ben ik afgelopen zaterdag nog geweest met AF. Oma gaat nl. hard achteruit en wat is het nou uiteindelijk voor moeite om daar af en toe eens heen te gaan. Gespreksstof is niet nodig, want ze vermaakt zich prima door naar de capriolen van AF te kijken.

Peter zijn ouders willen misschien nog naar Canada deze zomer (hij heeft daar 2 zussen wonen en met die ene gaat het heel slecht), en toen begon het bij ons ook wel een beetje te kriebelen... We zijn er al een keer geweest (en ook een aantal keren in Amerika), maar toen hadden we nog geen kids en kon je nog erg gemakkelijk je koffers (letterlijk) pakken. Maar over een paar jaar kamperen in Frankrijk met de kids lijkt me ook erg leuk, moet ik zeggen. Wie weet kan dat volgend jaar ook al wel. Waarom niet eigenlijk... Nu is het nog te onhandig met Merlijn, vind ik, hoewel er misschien genoeg zijn die het wèl doen. Hopelijk krijgen we weer een prima zomer. Dan is het hier ook prima toeven...
 
Terug
Bovenaan