Over tijd

Ik ben thuis met een ziek jongetje. Nou ja, hij heeft praats zat! Maar ik heb vannacht wel vijf keer aan zijn bed gezeten, hij had koortsdromen. En vanmorgen wilde hij alleen zijn mama, en hij heeft een heel diepe hoest. Dus tja, nog een pyjamadagje dan maar. Ik zit wel thuis een beetje te werken, dus het kost me waarschijnlijk maar een halve verlofdag.

Noor heeft (nog) nergens last van. Wat een mooie meid is ze toch. Cornelis kwam vanmorgen met haar naar beneden, ik zat al met Koen aan tafel. En als ik haar dan zie, ben ik helemaal verliefd. Zoals ze naar me kijkt met die grote donkere ogen, en de glimlach die dan op haar gezicht verschijnt, die roze wangetjes, dat parmantige kinnetje. Afijn, ik hou op!

Ik ben ook benieuwd wat een dietiste voor me kan doen. Het principe ken ik natuurlijk wel: je moet minder energie binnenkrijgen dan je verbruikt. Ik ben een keer eerder veel afgevallen, toen ik begin twintig was. Daarna ben ik alleen maar zwaarder geworden...

Ik ga nog even verder werken. Toedels!
 
Nou, van mijn goede voornemen kwam uiteindelijk toch nog weinig terecht. Ik kwam op schoolbank.nl terecht en las allerlei verhalen over mijn oude klasgenoten... Echt hartstikke leuk!

Toen bleek dat AF ook koorts had; zo'n 39,5. Peter heeft toen maar een matras bij haar op de kamer gelegd om daar te gaan slapen. Vanochtend nog steeds zo'n 38,5 graad. Ze zou naar mijn moeder, maar dat hebben we maar afgebeld. Mijn moeder klonk trouwens ook lang niet in orde. AF was gelukkig wel aardig opgewekt, maar aan de andere kant ook gauw pieperig. Hopelijk dat de temp. vanmiddag een beetje zakt. Ik heb eerst mijn boek over kinderverzorging er maar eens bijgepakt. Tsja, bij een ander lijkt het altijd zo gemakkelijk, totdat je eigen kind een keer wat heeft...

En verder was Merlijn vannacht om de haverklap wakker. Die heeft uiteindelijk bij mij in bed geslapen (ene man eruit, de andere erin). Het ging een paar weken geleden zo goed, maar nu valt er weer geen peil op te trekken. Nou ja, ik blijf moed houden, vooral als hij het overdag weer compenseert met gezellige kreetjes en lachjes... Inderdaad, dan smelt je weer helemaal. Datzelfde heb ik trouwens ook bij AF; ze zegt of doet soms dingen, waar ik erg hard om moet lachen. En vooral als ze dan smakelijk mee moet lachen, vind ik het helemaal geweldig.

Wat voor werk ben je nu aan het doen voor je werk? Heb je altijd iets bij je om te doen in het geval van 'nood'situaties? En Noor is wel naar het kdv, neem ik aan... Anders kun je thuiswerken volgens mij wel vergeten... Nou, hopelijk zijn onze kids gauw weer op een normale temperatuur.

Ik zal ook nog eens even een paar telefoontjes verrichten...
 
Met Koen gaat het al een stuk beter. Morgen is sowieso een thuisdag, kan ie nog lekker uitrusten, en donderdag is hij hopelijk weer goed genoeg voor het kdv.

Ik heb gewoon zitten eindredigeren. Mijn chef gebeld, die heeft wat artikelen opgestuurd via de mail en ik heb ze geredigeerd en voorzien van kop en intro. Noor was inderdaad wel weg, anders komt er niks van werken. Nu met Koen was het al schipperen. Hij genoot wel overduidelijk van een dagje thuis alleen met mama.

Ik hoop dat AF ook snel weer opknapt!
 
Is Koen weer beter? AF gelukkig wel weer. Peter heeft nog een nacht bij haar geslapen, maar toen vonden we het wel weer welletjes.

En vanavond hadden we zowaar beide kids om 21.00 uur aan het slapen. Dat is voor ons echt uniek. Meestal is Merlijn de hele avond nog wakker en is dan bij ons aanwezig. Ik had om 19.00 uur gevoed; ben wel benieuwd tot hoelang hij het volhoudt...

Vandaag met AF naar Groningen geweest. Ze wil altijd mee als ik daar voor mijn werk heen moet en nu mocht ze dan mee (ik hoefde niet te werken; ik wou graag een nieuwe tas voor mijn verjaardag). We gingen nog niet eens naar de binnenstad, maar naar Paddepoel (misschien ken je het; een groot overdekt winkelcentrum in het noorden van Groningen, dus mooi op de route als je vanaf onze kant komt). Ze was zwaar onder de indruk van alle mensen die ze zag. Grappig, maar daar sta je als volwassene helemaal niet (meer) bij stil, dat zoiets voor een ukkie van 2 wel een enorme belevenis is. We hebben nog lekker samen een broodje gegeten bij de Hema. Zo gezellig!

Vanmiddag nog met haar naar de dierenweide in Leens geweest om wat brood te voeren. Heel vaak zegt ze dan: 'Hallo kippen, Floor ben d'r weer!'. Je snapt dat ik dan helemaal dubbel lig. We waren net voor de regen weer thuis. We waren op fiets en ik zag de bui al hangen (letterlijk) toen we weggingen, maar het ging dus net goed, gelukkig.

En vanavond hadden we opeens de hele avond voor onszelf dus. We wisten niet was ons overkwam. Heerlijk. Hopelijk is dat de nieuwe trend!
 
Ja hoor, gisteren kon Koen weer lekker naar de creche en ik weer lekker werken. Rond etenstijd kwam mijn vader bij ons aan, die was van Den Haag naar Amersfoort gefietst. Hij bleef slapen en zou vanmorgen verder fietsen naar de Achterhoek waar mijn oma in haar tweede huis vakantie viert.
Helaas was ik vanmorgen niet te genieten want ik moest naar de tandarts. Maar wat een opluchting: de tandarts heeft wèl twee voortanden gevuld maar hij heeft me géén pijn gedaan! Vooral de verdovingsspuiten doen zo ’n pijn op die plek. Dus ik lag te shaken in de stoel, en vroeg of hij niets kon doen om het minder pijnlijk te maken. Ja dat kon wel, zei hij. Hij koelde eerst het tandvlees met een ijskoud watje, toen zette hij de spuit en spoot de vloeistof heel langzaam erin. Dat is dus het geheim! Ik vroeg: “Waarom doen niet alle tandartsen dit altijd bij iedereen? ” Het ontnuchterende antwoord van de assistente: “Dat kost te veel tijd … ” Maar voor angstpatienten zoals ik doen ze het dus wel. Daarna was het boren natuurlijk volledig pijnloos. Ik heb de tandarts bijna gezoend, zo blij was ik. En hij heeft mijn tanden ook nog eens heel netjes gevuld, ik kan weer voluit glimlachen. Nou ja, straks, als de verdoving uitgewerkt is en mijn bovenlip niet meer zo debiel over mijn boventanden sleept.

Lekker voor jullie, weer eens een avond samen!
 
Wat goed van jou, zeg!!! Dat heb je maar mooi weer gehad. Heb je nog last gehad toen de verdoving er uit was? Ik voel wel een tikje jaloezie dat jij die stap al hebt gedaan en het zelfs al achter de rug hebt. Elke avond als ik mijn tanden poets, denk ik: Oh ja, ik zou de tandarts ook bellen...

En wat een flinke vader heb jij. Dat zijn toch beste afstanden om te fietsen. Mijn ouders stellen een deel van hun huis beschikbaar voor 'vrienden op de fiets'. Af en toe krijgen ze ook mensen op bezoek die wel 80 km op een dag fietsen. Niets voor mij; ik heb na 10 km al zadelpijn...

En met Merlijn ging het gisteren prima. Net toen wij aanstalten maakten om op bed te gaan, was hij wakker (tegen middernacht). Toen gevoed en hij sliep snel weer in. Om 5 uur 2 x even de speen er weer in gedaan en vanmorgen om 7.30 uur had hij echt honger. Nu nog leren om helemaal in één keer door te slapen... Ook vandaag is hij een aantal keren helemaal zelf in slaap gevallen in de wieg. Dat geeft zo'n kick (ja, belachelijk, waar je tegenwoordig al een kick van krijgt...). 's Avonds heeft hij echt moeite om in slaap te vallen. We zijn nu ook al weer een tijdje met hem in de weer. We twijfelden zelfs of hij wel ècht moe was, dus toch maar weer in de box, waar hij leuk aan het lachen en kletsen was. Maar goed, ik hoor hem nu ook weer jammeren...

Hopelijk is hij morgen ook een beetje te pruimen, want dan wordt zijn moeder 34. In principe nodigen wij nooit mensen expliciet uit, maar ik weet toch wel een aantal mensen die sowieso komen. Ook Peter zijn nichtje komt morgen weer logeren. Die heeft vakantie en dus zeeën van tijd en had weer erg veel zin om bij ons te komen. AF vond het ook erg leuk om te horen. 'Leuk', zei ze, 'lekker spelen...'.

Afgelopen week een rustig werkweekje gehad. Het wachten is eigenlijk nog steeds op die file. Hopelijk kan ik daar volgende week eindelijk mee aan de slag. 'k Voel me wel een beetje knullig zo, maar volgens mijn collega krijg ik het druk genoeg straks met invoeren, dus ik laat het maar zo. Hoe zit het eigenlijk bij jou wat werkdruk betreft. Ik snap dat je elke week weer een deadline hebt, maar heb je daarom ook elke week last van werkstress?

Ik wens jullie een goed weekend!

Groetjes, Aukelien
 
Gefeliciteerd met je verjaardag! Ben je verwend door je man en kindjes? En heb je een leuke dag gehad?

Fijn dat Merlijn het inslapen een beetje begint door te krijgen. Maar blijkbaar hebben die kleintjes van ons hetzelfde probleem met de avond-inslaap. Alsof ze dan vóelen dat het menes is, dat het een lange slaap moet worden en dat hun ouders érg graag willen dat ze gaan SLAPEN! Gelukkig neemt Cornelis dat altijd voor zijn rekening. Ik hoef pas in actie te komen als hij haar in bed heeft gelegd en ze gaat huilen. Dan ga ik bij haar zitten met mijn pink in haar mond. Meestal ben ik dan met tien minuten klaar.
Vannacht was het wel even spannend, want ze heeft Koens hoest opgepikt. Dus ze lag regelmatig een paar minuten heel droog te kuchen. Maar echt wakker werd ze er blijkbaar niet van, want ze ging niet huilen en we hoefden er niet naartoe!
Het blijft een item hè, baby's en slaap...

De werkdruk bij ons op de redactie valt wel mee, vind ik. Of misschien ben ik wel superstressbestendig ;-) Maar ik doe dit werk al een jaar of tien, en ik weet dat het altijd goed komt, ook als we een beetje achterlopen. Er heeft nog nooit een week géén Viva in de winkel gelegen. En hoe druk het ook is, ik trek om tien voor vier mijn jas aan. Wat we wel eens hebben gedaan toen er echt geen licht aan het eind van de tunnel zichtbaar was, is allemaal voor een keer een werkje mee naar huis nemen. Dan werk je op zondagmiddag een uurtje of twee en toen waren we maandag ook weer 'bij'.

Ja, mijn vader is nogal sportief. Daarnaast rookt hij als een schoorsteen en drinkt als een, eh, tempelier geloof ik? Dus dat houdt elkaar aardig in evenwicht. Hij gaat die tocht van de zomer nog een paar keer maken, dus we zullen hem wel vaker te logeren hebben de komende maanden. Hij eist gelukkig geen VIP-behandeling, als ie maar kan douchen, z'n natje en z'n droogje kan pakken, en er een bed voor hem klaar staat.

En die tandarts, tja, het is gewoon een kwestie van de telefoon pakken en een afspraak maken. Go Aukelien!
 
Hoi,

Bedankt voor de felicitaties!

En verder zal ik morgen of evt. woensdag uitgebreider schrijven. Tot nu toe aldoor te druk met andere dingen. En nu is het ook alweer heel laat...

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan