Hoi Esther,
Jeetje, wat een modelkind hebben jullie!!! Helaas kan ik nog niet zo'n succesverhaal over doorslapen melden. Het is bij die ene keer gebleven dat hij tot een uur of 6 doorsliep. Vannacht was het zelfs half 2 dat hij zich voor het eerst meldde. Hij had om 21.00 uur ook nog gehad. Misschien vindt hij de borstvoeding ook wel heel erg lekker en de moeite om voor wakker te worden... Om 5.15 uur was hij weer wakker, maar toen heb ik een speen in zijn mond gedaan, waarna hij het tot half 7 redde. Nou ja, daar kan ik mee leven.
En ik zou me absoluut geen zorgen maken over het doorslapen van Noor. Lekker van genieten, lijkt me. Ze zit goed op gewicht en zolang ze tevreden is, niet suf en inderdaad voldoende natte luiers heeft, nou, prima toch! Ik heb één vriendin die haar kind al na 3 weken 's nachts liet huilen, honger of geen honger en die was nog geen 6 pond bij de geboorte. Verder hoor ik wel meer dat soort verhalen, dat ouders er na 6 wk zo zat van zijn, dat ze het kind ergens achteraf leggen, zodat ze het 's nachts niet horen huilen. Kennelijk werkt het wel, maar ik moet er persoonlijk niet aan denken. Dan nog maar even een tijdje doorbikkelen. Met Anne-Floor heeft het zo'n 8 mnd geduurd en als ik kijk hoe makkelijk die nu slaapt, dan heb ik het er toch wel voor over gehad. Merlijn slaapt in elk geval een stuk makkelijker in. We leggen hem in zijn wieg, hij pruttelt nog wat, we geven hem de speen en hij slaapt. Overdag is hij dan vaak binnen een half uur weer wakker, maar 's nachts slaapt hij gelukkig wel wat langer. Hij slaapt altijd wel heel lekker in de maxicosi (lekker krom, maar dat zal hij wel gewend zijn van de zwangerschap), maar ja, daar mogen ze ook weer niet te lang achter elkaar in. En wat jij zegt over wakker houden, is mijn ervaring ook. Ze worden toch alleen maar superchagrijnig als ze hun slaap niet krijgen. Daarnaast doe ik ook geen poging om hem te laten slapen. Als hij moe is en hij valt niet zelf in slaap, dan wil ik best even (max. 5 min.) met hem rondsjouwen, maar als hij dan eenmaal in slaap is en daarna weer snel wakker wordt, dan begin ik niet van voren af aan. Met Anne-Floor waren we altijd aan het sjouwen. Dat doen we nu echt niet weer.
Anne-Floor is vandaag voor het eerst sinds een hele tijd weer een hele dag alleen bij mijn ouders geweest. Je merkt dan toch wel weer het verschil; je kunt veel meer doen op een dag. We hebben vandaag de computerruimte maar eens grondig onder handen genomen. Wel prettig om straks in een opgeruimde plek te gaan werken. Tevens wil Peter nog eens met wat videomontage aan de slag, dus ook voor hem is het prettig als er wat ruimte is voor zijn spullen. Daarnaast hebben we de ruimte nodig als slaapplaats voor als mijn zusje straks komt. Die komt over 2 en halve week over uit Sydney om haar neefje en nichtje te bewonderen. Ik heb haar al geen 2 jaar gezien, dus het wordt ook wel weer eens tijd... En er lag nog zoveel administratie van de winkel, wat nog eens uitgezocht diende te worden... Niet het leukste karwei, maar wel noodzakelijk.
En over de kapper; Anne-Floor is donderdag voor het eerst heen geweest. Daarvoor hadden wij het nog wel eens wat bijgeknipt, maar nu moest het toch maar eens goed gebeuren, vonden wij. Ze vond het superleuk, en nu wil ze natuurlijk mijn haar ook aldoor knippen. Ze duwt dan echt mijn hoofd in de gewenste stand en zegt dan: 'zo, een klein stukje nog'. Echt geweldig om te zien wat ze daar dan weer van oppikken.
Vandaag is ze voor het eerst uitgebreid met mijn moeder naar de speeltuin geweest. Toevallig was daar een jongetje van dezelfde leeftijd en toen konden ze mooi samen van de glijbaan en samen op de wipwap. Ze had het erg naar haar zin gehad. Toch wel heel bijzonder om te merken dat dingen die voor ons allemaal heel gewoon zijn voor kinderen nog supergeweldig zijn. En vooral dat ze dat in zulke kleine dingen al ervaren. Mee naar de winkel, een eindje fietsen, naar een dierenweidje, naar opa en oma, meehelpen in en om huis, etc.
Onze jongste spruiten zijn morgen alweer 6 weken. Gaat hard, vind je niet? Ik vind het allemaal al weer zo gewoon, net of Merlijn er altijd geweest is. Dat heeft met Anne-Floor wel langer geduurd, voordat ik dat gevoel had. Maar ja, dat is dan ook de eerste en dat is toch wel heel anders.
Donderdag moet ik naar het ziekenhuis voor controle. Eén plek van de wond is nog steeds niet helemaal dicht, maar het lijkt me niet dat ze daar nog wat aan gaan doen. Maar lage slips moet ik voorlopig nog maar even in de kast laten liggen. Die striemen net over de wond heen, dus dat zit absoluut niet prettig.
En jij sprak over andere forums; zijn dat ook van dit soort forums of heb je het dan over compleet andere sites?
Nou, zomaar eerst weer.
Groetjes, Aukelien
Jeetje, wat een modelkind hebben jullie!!! Helaas kan ik nog niet zo'n succesverhaal over doorslapen melden. Het is bij die ene keer gebleven dat hij tot een uur of 6 doorsliep. Vannacht was het zelfs half 2 dat hij zich voor het eerst meldde. Hij had om 21.00 uur ook nog gehad. Misschien vindt hij de borstvoeding ook wel heel erg lekker en de moeite om voor wakker te worden... Om 5.15 uur was hij weer wakker, maar toen heb ik een speen in zijn mond gedaan, waarna hij het tot half 7 redde. Nou ja, daar kan ik mee leven.
En ik zou me absoluut geen zorgen maken over het doorslapen van Noor. Lekker van genieten, lijkt me. Ze zit goed op gewicht en zolang ze tevreden is, niet suf en inderdaad voldoende natte luiers heeft, nou, prima toch! Ik heb één vriendin die haar kind al na 3 weken 's nachts liet huilen, honger of geen honger en die was nog geen 6 pond bij de geboorte. Verder hoor ik wel meer dat soort verhalen, dat ouders er na 6 wk zo zat van zijn, dat ze het kind ergens achteraf leggen, zodat ze het 's nachts niet horen huilen. Kennelijk werkt het wel, maar ik moet er persoonlijk niet aan denken. Dan nog maar even een tijdje doorbikkelen. Met Anne-Floor heeft het zo'n 8 mnd geduurd en als ik kijk hoe makkelijk die nu slaapt, dan heb ik het er toch wel voor over gehad. Merlijn slaapt in elk geval een stuk makkelijker in. We leggen hem in zijn wieg, hij pruttelt nog wat, we geven hem de speen en hij slaapt. Overdag is hij dan vaak binnen een half uur weer wakker, maar 's nachts slaapt hij gelukkig wel wat langer. Hij slaapt altijd wel heel lekker in de maxicosi (lekker krom, maar dat zal hij wel gewend zijn van de zwangerschap), maar ja, daar mogen ze ook weer niet te lang achter elkaar in. En wat jij zegt over wakker houden, is mijn ervaring ook. Ze worden toch alleen maar superchagrijnig als ze hun slaap niet krijgen. Daarnaast doe ik ook geen poging om hem te laten slapen. Als hij moe is en hij valt niet zelf in slaap, dan wil ik best even (max. 5 min.) met hem rondsjouwen, maar als hij dan eenmaal in slaap is en daarna weer snel wakker wordt, dan begin ik niet van voren af aan. Met Anne-Floor waren we altijd aan het sjouwen. Dat doen we nu echt niet weer.
Anne-Floor is vandaag voor het eerst sinds een hele tijd weer een hele dag alleen bij mijn ouders geweest. Je merkt dan toch wel weer het verschil; je kunt veel meer doen op een dag. We hebben vandaag de computerruimte maar eens grondig onder handen genomen. Wel prettig om straks in een opgeruimde plek te gaan werken. Tevens wil Peter nog eens met wat videomontage aan de slag, dus ook voor hem is het prettig als er wat ruimte is voor zijn spullen. Daarnaast hebben we de ruimte nodig als slaapplaats voor als mijn zusje straks komt. Die komt over 2 en halve week over uit Sydney om haar neefje en nichtje te bewonderen. Ik heb haar al geen 2 jaar gezien, dus het wordt ook wel weer eens tijd... En er lag nog zoveel administratie van de winkel, wat nog eens uitgezocht diende te worden... Niet het leukste karwei, maar wel noodzakelijk.
En over de kapper; Anne-Floor is donderdag voor het eerst heen geweest. Daarvoor hadden wij het nog wel eens wat bijgeknipt, maar nu moest het toch maar eens goed gebeuren, vonden wij. Ze vond het superleuk, en nu wil ze natuurlijk mijn haar ook aldoor knippen. Ze duwt dan echt mijn hoofd in de gewenste stand en zegt dan: 'zo, een klein stukje nog'. Echt geweldig om te zien wat ze daar dan weer van oppikken.
Vandaag is ze voor het eerst uitgebreid met mijn moeder naar de speeltuin geweest. Toevallig was daar een jongetje van dezelfde leeftijd en toen konden ze mooi samen van de glijbaan en samen op de wipwap. Ze had het erg naar haar zin gehad. Toch wel heel bijzonder om te merken dat dingen die voor ons allemaal heel gewoon zijn voor kinderen nog supergeweldig zijn. En vooral dat ze dat in zulke kleine dingen al ervaren. Mee naar de winkel, een eindje fietsen, naar een dierenweidje, naar opa en oma, meehelpen in en om huis, etc.
Onze jongste spruiten zijn morgen alweer 6 weken. Gaat hard, vind je niet? Ik vind het allemaal al weer zo gewoon, net of Merlijn er altijd geweest is. Dat heeft met Anne-Floor wel langer geduurd, voordat ik dat gevoel had. Maar ja, dat is dan ook de eerste en dat is toch wel heel anders.
Donderdag moet ik naar het ziekenhuis voor controle. Eén plek van de wond is nog steeds niet helemaal dicht, maar het lijkt me niet dat ze daar nog wat aan gaan doen. Maar lage slips moet ik voorlopig nog maar even in de kast laten liggen. Die striemen net over de wond heen, dus dat zit absoluut niet prettig.
En jij sprak over andere forums; zijn dat ook van dit soort forums of heb je het dan over compleet andere sites?
Nou, zomaar eerst weer.
Groetjes, Aukelien