Goedenavond allemaal!
Ik zag in de andere thread dat jullie hier een nieuwe zijn begonnen. Omdat ik nog steeds meelees (ken Lara al een tijdje van de andere thread) leek het me leuk om hier te posten. Allereerst gefeliciteerd voor jullie allemaal ?!! Zo fijn dat jullie (bijna) tegelijk zwanger bleken. Lijkt me ook wel heel leuk om zo gelijk op te gaan.
@Stephanie, ik herken je gevoelens een beetje (hoewel ik niet weet hoe het is om een miskraam te krijgen, dat vond ik zo naar voor je). Was zelf pas bij de pretecho met 16 weken echt redelijk overtuigd dat het allemaal wel goed zat. En vanaf week 32 (weet niet waarom, maar was voor mij bij allebei mijn zwangerschappen een soort magische grens) was ik echt helemaal gerustgesteld. Tot die tijd toch ook steeds best bang dat het misschien fout zou gaan. Je hebt gewoon zoveel doorstaan om zwanger te worden dat het een grote stap is om echt zorgeloos te kunnen genieten.
@Mateke, wat fijn dat je uiteindelijk een goede echo had en dat het bloedverlies dus niks ernstigs was. Zo spannend als zoiets gebeurt. Al is het voor mij alweer even terug, ik herken je pijnklachten wel. Ik denk aan bekkeninstabiliteit. Dat heb ik bij allebei mijn zwangerschappen gehad en vooral het feit dat je er na wandelen/bewegen last van hebt is heel herkenbaar. Ik voelde dan vooral in mijn liezen, bij mijn schaambeen en in mijn billen pijn. Ik raad je aan rustig aan te doen en evt. binnenkort al contact op te nemen met een fysiotherapeut die verstand heeft van bekkeninstabiliteit bij zwangerschap. Die kan dan nagaan of dat het echt is en dan een passende therapie voor je bedenken.
@Lara, wat geweldig dat je nu al 2 goede echo's hebt gehad. Ik ben nog steeds zo blij voor je! Ik blijf je tijdens je zwangerschap ook graag nog hier volgen.
Ons zoontje is onderhand alweer ruim 3 maanden oud en hij doet het echt heel goed. Het is een blij ei die nu lekker in m'n armen ligt te snurken. De tijd gaat zo inmens hard. Ik kan me nu al niet meer echt voorstellen hoe het was om zwanger te zijn en mis het stiekem ook een beetje. Zelfs de misselijkheid ?. Ik zou daarom zeggen, ook al is het soms nog even spannend (zeker de eerste 2 trimesters) probeer er ook van te genieten. En zorg dat je foto's van jezelf maakt/laat maken in elke toestand. Dus ook de oververmoeide, opgeblazen en misselijke momenten. Over anderhalf jaar is het nl. superleuk om die foto's terug te zien en de herinneringen weer erbij te halen. Ik ben nl. best veel best snel alweer vergeten met m'n zwangerschaps- en babybrein.
Nu nog heel even volhouden allemaal, binnenkort kunnen jullie het aan iedereen gaan vertellen!! ???
en jij?