Hoi meiden!
Ik ben nieuw op dit Forum! Helaas 1,5 jaar geleden te horen gekregen dat ik PCOS heb, we hebben in Februari besloten om er voor te gaan zonder medische toestanden. Helaas lukte dit niet en had ik een cyclus van ongv 120 dagen en zijn we door gestuurd naar het Jeroen bosch ziekenhuis.
Net voordat wij begonnen in juli ineens toch ongi geworden in spanje. Alsof mijn lichaam wist wat er ging gebeuren.
Wij zijn sinds augustus aan de gang met de hormonen, begonnen met promivera om mijn menstruatie op te wekken. Daarna gestart met de clomid 50. Wij hebben 3 mooie eisprongen gehad en toen had ik ineens een uitloper tot op 39 dagen!
Helaas bleven de testen negatief en ben ik voor controle terug geweest voor een uitgangs echo. In mijn rechter eierstok zat een buitenbaarmoederlijke zwangerschap en in de linker een cyste van 41 mm. De arts zei dat de “zwangerschap” nog kon dalen. Maar helaas. 2 weken later net na een redelijk heftig auto ongeluk verloor ik na heftige krampen en steken een slijmerige bloedprop. De volgende dag mocht ik meteen komen voor de echo en waren beide eierstokken leeg.
We mochten meteen weer starten met de Promivera en hebben daarna een vervangend medicijn gekregen voor de clomid. Tamoxifen omdat ik rond de 3e dag van clomid kampte met emotionele buien en daardoor voelde ik mezelf niet meer mezelf.
We proberen zoveel mogelijk positief te blijven, ookal vindt ik dat best moeilijk soms! mijn man is heel nuchter erin
Wat zijn jullie ervaringen?
liefs Romy
