lotjejansen snap dat het echt een mentale stap is! Spannend ook. Is je menstruatie doorgezet? En heb je alle afspraken al staan?
Lovetennis wat vervelend die pijn. Kun je ook in je temperatuur nu zien dat je ovulatie er aan komt? dan zou het idd ovulatiepijn kunnen zijn. Vind dat ook altijd echt een vervelend gevoel. Vooral omdat dat juist het moment is waarop je lekker in je vel moet zitten en aan de slag moet
Wij zouden dus video consult hebben, maar dat werkte niet. Weet niet wat er aan de hand was maar we kwamen er niet in en toen we de huisarts belden hebben we een kwartier in de wacht gestaan. Toen we eindelijk de assistent aan de lijn hadden was de afspraak natuurlijk voorbij. Nu worden we morgenmiddag gebeld. Ik weet niet waarom maar ik ben er echt woest om. Laten we het er op houden dat het de hormonen zijn, want ik ben echt niet snel boos, maar op dit moment kan ik het niet hebben dat die afspraak niet gelukt is. Weet echt even niet wat ik met mezelf aan moet. Ik wil gewoon de dokter spreken, ik wil dat ze naar ons luistert en dat we verder kunnen. Ik wil niet wachten tot morgen! Nu ik dit op schrijf merk ik hoe kinderachtig dit allemaal klinkt... als ik hier al zo boos om ben, wat staat ons dan allemaal nog te wachten...
Lovetennis wat vervelend die pijn. Kun je ook in je temperatuur nu zien dat je ovulatie er aan komt? dan zou het idd ovulatiepijn kunnen zijn. Vind dat ook altijd echt een vervelend gevoel. Vooral omdat dat juist het moment is waarop je lekker in je vel moet zitten en aan de slag moet
Wij zouden dus video consult hebben, maar dat werkte niet. Weet niet wat er aan de hand was maar we kwamen er niet in en toen we de huisarts belden hebben we een kwartier in de wacht gestaan. Toen we eindelijk de assistent aan de lijn hadden was de afspraak natuurlijk voorbij. Nu worden we morgenmiddag gebeld. Ik weet niet waarom maar ik ben er echt woest om. Laten we het er op houden dat het de hormonen zijn, want ik ben echt niet snel boos, maar op dit moment kan ik het niet hebben dat die afspraak niet gelukt is. Weet echt even niet wat ik met mezelf aan moet. Ik wil gewoon de dokter spreken, ik wil dat ze naar ons luistert en dat we verder kunnen. Ik wil niet wachten tot morgen! Nu ik dit op schrijf merk ik hoe kinderachtig dit allemaal klinkt... als ik hier al zo boos om ben, wat staat ons dan allemaal nog te wachten...