"De dames die al wat langer wachten....."

Hoi,
ik heb al ieder wat meegepraat, maar ook weer afgehaakt doordat ik er verdrietig van werd dat zoveel mensen worstelen met het gemis. Tegelijkertijd is de herkenning ook heel prettig.
Na een hersteloperatie, twee jaar heel veel wachten hopen en duimen, zijn wij in oktober doorverwezen naar het ziekenhuis. Daar bleek Icsi een goede optie in eerste instantie maar viel dit toch tegen. Daarom wachten we nu op een intakegesprek bij een ander ziekenhuis (die zouden meer expertise hebben). Nog een paar weken, de wens is zo sterk. 


Onderwijl zijn er allerlei mensen om me heen zwanger of net bevallen en heb ik het daar erg moeilijk mee. Waarom zij wel en ik niet? Het simpele antwoord: zij worstelen niet met onvruchtbaarheid  
Hoe houden jullie het vol? 
veel sterkte allemaal 
 
 
Hoi Forward, wat verdrietig dat je het zo moeilijk hebt!! Mag ik vragen waarom ICSI tegenviel? Kreeg je niet de juiste begeleiding, of werkte het voor jullie niet?
Ik ga over zo'n 2 maanden met ICSI beginnen, want het zaad van mijn man is niet goed (niet voldoende en niet voldoende goede kwaliteit). Ik ben dus altijd heel erg benieuwd naar ervaringen van anderen.
Ik hou het vol, doordat dit niet de eerste bobbel in mijn leven is. Ik sta, ondanks alles, positief in het leven. Ik héb ook veel om blij mee te zijn. Aan de andere kant, ik ben nog nooit zwanger geweest, heb nog nooit een miskraam gehad, dus heb nog nooit de teleurstelling gehad van zo dichtbij zijn en toch niet lukken. Dat gaat bij ICSI misschien wel anders zijn! Ook vertel ik steeds meer mensen om mij heen wat er speelt. Dat helpt ook.
 
Lapjesendraadjes, het ligt zeker niet aan het Icsi traject, daar moeten we nog aan beginnen. De gynaecoloog was positief dat we een goede kans maakten, omdat mijn vriend weinig maar wel goede zaadcellen had. Helaas bleek na sperma controle dat die goede zaadcellen er niet meer waren. En wachten we op het intakegesprek voor Pesa/Tese waarna we alsnog aan Icsi zouden kunnen beginnen. Of tenminste, dat is het idee. 

Ik wil zo graag moeder worden, maar dat geldt hier natuurlijk voor iedereen
Wellicht kan jij mij straks gaan bijpraten over hoe het is! Hoe ver zijn jullie in het traject? 
 
 
Oh Forward, dat is nou precies de nachtmerrie van mijn partner! Dat als t moment u daar is, er geen goede zaadcellen zijn.
Ik, of wij moet ik zeggen haha, hebben volgende week ons grote intakegespek en de prikinstructie. En dan is het wachten tot na onze verhuizing. Ergens in april krijgen we de sleutel, dus zodra we over zijn gaan we beginnen!
 
Forward wat vervelend dat jullie al zo'n traject hebben gehad. Kan me voorstellen dat het een tegenslag is als blijkt dat icsi alleen niet genoeg is. Hopelijk gaat pesa/tesse voor jullie de oplossing brengen.
Hoe moeilijk ook, maar probeer inderdaad de moed niet te verliezen, want deze opties zijn er inmiddels niet voor niks. Als het geen positief resultaat zou kunnen bieden, dan gaan ze dat ook niet doen. 
Elke tegenslag is een rouwproces waar je doorheen moet en dat kost tijd, zegt iemand die inmiddels een pas op de plaats doet na poging 2 icsi. 
 
Wat een traject al Forward! Ik hoop dat de icsi jullie eindelijk een mooi wondertje zal bezorgen! 
Ik hou het vol omdat de wens om voor zo'n klein dropje te mogen zorgen enorm groot is. Ik heb ook heel veel kleine kindjes in mijn dichte omgeving, wat het verlangen niet gemakkelijker maakt, maar tegelijkertijd zie je hoeveel liefde zo'n kleintje met zich meebrengt. Ooit is het ons gegund! 
Ik zit ondertussen op 3 dagen voor NOD en ik denk dat ik een licht plusje zie op m'n test. Zelfs mijn man zei 'ja hoor, hier zie ik het', terwijl hij woensdag nog niets zag. Zou het dan toch??? Ik heb totaal niet het gevoel dat m'n menstruatie er aan komt, de symptomen zijn echt helemaal anders. Het wachten wordt echt zwaar nu.. Ik zou zo een paar dagen willen overslaan. 
 
Terug
Bovenaan