"De dames die al wat langer wachten....."

ChaCha: spannend! Wat zou dat tof zijn!
Ik heb nu helemaal geen symptomen, normaal 4 dagen voor NOD allang last van mijn borsten. Hopelijk vliegen de dagen gauw om, het maalt over van alles in mijn hoofd, wat een onzekerheid elke keer.. en testen kan ik nog niet, niet gehaald deze keer
 
Dankjewel dames! Nog 3 dagen in spanning ?.
voetjes zijn wel even op de grond gezet, bij het plassen net minibeetje bruinig slijm.. hoeft niets te betekenen, maar mijn muren gaan er toch even mee naar omhoog! 
 
Chacha zo spannend! Hoop zo dat je over een paar dagen gewoon die knaltest hebt en dat ie goed blijft zitten en je mag genieten van een prachtige zwangerschap!
Welkom Forward wat een traject hebben jullie er al op zitten. Ik zit hier nog aan het begin van het traject nog in afwachting van een duidelijke behandelplan. Ik focus me nu vooral op mijn eigen gezondheid en hoop dat het toch stiekem nog spontaan gebeurt. Verder is het heel veel geduld hebben wat met zn ups en downs gaat. Ene moment kan ik meer hebben dan het andere moment en van de een kan ik het ook beter handelen dan de ander die zwanger raakt.
 
Ik heb denk ik een fout gemaakt. Ik heb zonet een vlog bekeken over een icsi traject en ik zit hier volledig in tranen en in paniek omdat ik ga moeten spuiten. Ik ben daar zo bang voor, hoe ga ik dat ooit kunnen?? Ik denk dat meneer Lapjesendraadjes me knock out moet slaan voordat er een spuit in kan! Volgende week mijn prikinstructie, dat wordt een grote huilpartij!! ? oh man wat een klotezooi, waarom? Waarom kan mijn leven gewoon niet eens een keer makkelijk gaan? Waarom mag ik niet gewoon op de normale manier een kind? Waarom ik? Ik wil dit niet!! Ik wil gewoon normaal zijn! Gewoon! Geen gehannes met mijn lichaam! Gewoon ook eens geluk hebben! Waarom mag ik dat niet? Waarom moet ik voor twee kinderen zorgen van een klotewijf die er links en rechts kinderen uitpoept, maar er niet voor zorgt? Waarom kan ik er dan niet gewoon eentje van mijzelf krijgen? Eentje is genoeg!
 
Ah, lieve Lapjesendraadjes een angst voor naalden in combinatie met het komende traject lijkt mij heel moeilijk. Het liefst zeg ik direct; maak je niet druk en het komt goed, maar ook ik weet dat een angst soms de overhand kan nemen. Ik hoop met heel mijn hart dat de prikinstructies je juist gerust kunnen stellen en dat je man je hierin kan ondersteunen. 
En dan de vraag waarom? Ik kan daar voor jou geen antwoord op geven, jij waarschijnlijk zelf ook niet. De onmacht is zwaar klote en de omstandigheden zijn soms zo oneerlijk. Waar de één bijna slapend zwanger wordt, moet de ander elke ronde weer door een rollercoaster van emoties in de hoop dat het ooit wel lukt. 
Een hele dikke virtuele knuffel! 
 
Lapjesendraadjes het is ook niet eerlijk. En dan ook nog een naalden angst en dit traject door moeten heel knap hoor! Goed over alles blijven praten met je partner. Ik wil je ook nog meegeven dat ik een collega had die ook een hele erge naalden angst heeft gehad, maar het nu meer onder controle heeft. Die heeft een soort angst therapie gehad en heeft hem wel echt heel erg geholpen. Aangezien je nog even de tijd hebt zou je dat in de tussentijd nog kunnen overwegen om te doen ter voorbereiding op. In ieder geval een dikke virtuele knuffel. 
Hier ook even het spoor bijster. Alleen maar knipperende smileys gehad en nu vanmorgen een lege cirkel (1e test van hrt nieuwe doosje). Maar nu komt het het streepje van deze test was duidelijker als de afgelopen dagen. Kortom ik weet niet zo goed waar ik aantoe ben. Heb ik geen eisprong gehad en doen mn hormonen raar? Heb ik hem wel gehad maar heeft die test hem niet gedetecteerd? Kan ik hem toch nog krijgen? Ik doe morgenochtend maar weer netjes een test en dan even kijken wat die zegt. Snap er echt niets meer van.
 
Oh lapjesendraadjes ik herken die paniek zo goed! Die naalden wat een horror! Ik heb jarenlang de prikpil gehad en dat moest heel spastisch zonder dat ik de naald zag anders kon ik wel eens tegen de vlakte gaan. En dan moet je ineens jezelf prikken, niet te bevatten! Dat gaf hier ook veel angst en weerstand "waarom moet ík hier doorheen?!" 
De prikinstructie was heel pittig, liep ook de hele tijd te janken als een klein kind haha maar de instructrice was een engel. Zoveel geduld. Zo lief. Die heeft me echt gecoacht. En uiteindelijk was het prikken oké. Het valt namelijk (afgezien van het idee) qua gevoel wel echt mee, dat hielp mij enorm. Ik ga duimen dat jij ook zo'n fijne prikles ervaart! 
Wat spannend chacha! Hoop dat de komende dagen snel gaan voor je en dat daarna alles goed is!! 
Voor jou ook spannend geloof ik toch knuffeltje? Zou wat zijn toch!! 
Wij hebben inmiddels een goede termijnecho gehad... wat een opluchting! Ik heb al die tijd meer rekening gehouden met een slechte afloop, door alles wat ik in de afgelooen 2.5 jaar heb gezien en meegemaakt... maar nu lijkt het er dus toch op dat het gewoon hartstikke echt is... we worden eindelijk ouders! 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan