Hoi Dames,
Ik zie dat dit topic al een paar maanden geleden is opgestart, maar kan ik nog aanhaken? Ik heb me een paar dagen geleden aangemeld op dit forum en ik vind het fijn om mee te lezen en ervaringen uit te wisselen (en steun!). Het is een lang, bijna volledig, jaar geweest waarin ik onze kinderwens met niemand heb kunnen bespreken..
28 jaar, 1 jaar getrouwd met Mr. Yellow en rammelende eierstokken. Een omgeving waarin de ene na de andere (gepland of ongepland) zwanger raakt. Ik organiseer de ene baby-shower na de andere en ben blij voor hen, maar tegelijkertijd ook dubbel voor mezelf

. Ik maak me (nog) niet echt zorgen, maar ik baal natuurlijk wel dat het wat langer duurt bij ons.
Inmiddels op het wachtbankje van ronde 13 voor onze eerste.. In september heb ik mijn pil de prullenbak in gegooid en zijn we rustig gestart met onze kinderwens, zonder het idee dat het direct moet gebeuren. Cyclussen: 22, 19, 26 (sterke overtuiging dat het deze ronde gelukt was), 22, 24, 23.
In januari 2020 gestart met ovulatietesten, die maand geen piek gevonden. Vanaf februari elke ronde een hele duidelijke piek op de test en lieskramp rond mijn ovulatie-dag. In april gestart met temperaturen om te zien of ik wel écht een eisprong had. En ja hoor; een hele mooie temperatuurcurve met een stijging 1 tot 2 dagen na mijn positieve ovulatietest.
Samenvatting: gemiddelde cyclusduur van 24 dagen, LH-piek rond dag 11, temperatuur rond dag 13 omhoog en een LF van 11-12 dagen.
Inmiddels dus ronde 13 en een gekke temperatuurcurve die niet overeenkomt met mijn positieve ovulatietest. Het meest frustrerende is dat mijn PMS-klachten deze maand plaats hebben gemaakt voor (schijn)zwangerschapsklachten; lichamelijk van alles aan de hand (en die MOEHEID en pijnlijke tepels, auw!), maar psychisch ben ik écht in orde. En dat klopt niet met mijn PMS haha, zelfs mijn man zegt verbaasd dat ik nog wel erg lief ben op het moment.
Ik zit nu 3 dagen voor NOD en helaas zakte mijn temperatuur vanmorgen weer 0,19 graden, dus ik denk dat ik me kan voorbereiden op een nieuwe ronde, nieuwe kansen

. Ik begin een beetje moe te worden van alle testen en dagelijks temperaturen en die blijvende onzekerheid dat ik twijfel of ik volgende maand niet even rust moet nemen hiervan. Is dat handig? Of nu nog 2 maanden blijven testen en temperaturen, zodat ik bij 12 maanden richting huisarts kan gaan met alle info?!