"De dames die al wat langer wachten....."

Kaatkaat wat balen dat ook jou echo niet goed was en je nu nog door moet prikken. Al die berichten over het vinden van de juiste medicatie om alles goed te krijgen maakt mij wel een beetje zenuwachtig voor als wij er rond september mee moeten gaan beginnen. Kijk daar toch wel een beetje tegenop zoals meerdere meiden hier hebben gedaan of doen.
FleurBo ja zo stom is dat haha. Bestond er maar een knopje voor om het gewoon even uit te zetten. Het helpt ook niet steeds dat er dan weer iets voorbij komt waardoor je gaat twijfelen. Zo heb ik veel hoofdpijn de laatste dagen dat had ik toen ik even zwanger was begin 2019 ook heel erg. Vaak savond wanneer ik ga liggen op bed ben ik misselijk. Heb vrijdag een feestje en dat zou mogelijk een NOD kunnen zijn met de temperatuurdip etc. Dus als het dan negatief ik ga ik wel gewoon wat drinken denk ik en is het voor mij meer een bevestiging dat het waarschijnlijk weer gewoon een lange cyclus is en dat vorige keer weer een eenmalige actie was van mn lichaam om juist weer eens normaal te functioneren? 
 
Ja dat was gisteren wel even schrikken. Ondertussen al terug van het afnemen van een kweek. Daar 11 augustus uitslag van. En dan op naar de hsg in september. Geduld, geduld. Opzich ben ik er best rustig onder. Het idee dat we 'geholpen' worden scheelt al de helft. Al had ik liever toch een andere uitslag gehad, maar de arts verwacht geen extreme dingen maar is altijd afwachten. 


Kaatkaat vervelend dat de echo nog niet het gewenste resultaat laat zien. Hopelijk vandaag een betere! Ik zal voor je duimen. 


zwindo ik snap heel goed dat je gedachten alle kanten uit gaan. Hopelijk gauw meer zekerheid . Eigenlijk hoop ik zelf volgende week een positieve test te hebben, maar ik durf het gewoon niet meer te hopen na twee jaar teleurstellingen. We moeten allemaal maar weer braaf afwachten. 
 
Hi dames, ik heb dit verhaal ook in de NOD augustus topic geplaatst, maar aangezien ik al sinds juni 2019 ben gestopt met anti conceptie ga ik mij ook maar aansluiten. Ik ben vanochtend naar de huisarts geweest ivm lange menstruaties (16 dagen) en werd 3 dagen na ovulatie ongesteld. Huisarts zei dat dat een keer kan voorkomen, maar dat ik nu 3 maanden mijn cyclus moet bijhouden en dan terug moet komen. Als ik dan elke keer 3 dagen na mijn ovulatie ongesteld wordt, krijg ik een hormoonbehandeling. Wel ga ik volgende week een uitstrijkje laten maken om het een en ander weg te strepen. 
De lange menstruaties kunnen ze niks aan doen, ik ben een aantal jaar geleden al bij de gynacoloog geweest voor onderzoek en het zag er toen allemaal goed uit. Dus ze denken dat ze nu niks anders gaan vinden.  
Waar ik me nog het meest rot over voel, is hoe mijn vriend reageert. Het is allemaal best spannend en ik word er allemaal erg onzeker van. Ik heb net bij thuiskomst meteen het verhaal van de huisarts aan hem verteld, het enige wat mijn vriend zegt is dat hij er allemaal geen vertrouwen in heeft. Hij hoopte dat er nu al direct iets gedaan zou worden. Ik natuurlijk ook, alsof ik niet teleurgesteld ben. En ik ben degene die telkens naar de gyna moet, het uitstrijkje moet laten maken, die gesprekken moet voeren met de ha enz... En hij zegt dat hij er allemaal toch geen vertrouwen in heeft. Waar doe ik het dan allemaal voor? ik heb hem verteld dat ik me niet gesteund voel, maar hij vind dat onzin. En nu heb ik het allemaal gedaan. Ik weet het nu even niet meer. 
 
En om mij even kort voor te stellen: ik ben 26 jaar en ben 10 jaar samen met mijn vriend. In juni 2019 gestopt met anti conceptie. Sinds juni dit jaar probeer ik alles bij te houden en proberen we 'gerichter' te zijn met seks voor ovulatie, etc. 
 
NWJ fijn dat je er toch zo rustig onder bent. Ik hoop inderdaad dat het allemaal meevalt verder en je arts daarin gelijk krijgt. Nog mooier zou natuurlijk die positieve test zijn! Ik snap zo goed van het niet meer durven hopen. Dat is nu ooo een beetje waar ik mee zit elk steekje in mn buik of misselijk gevoel laat die gedachte van hoop weer oppoppen, maar wuif het zelf nu al gauw weg dat het waarschijnlijk niets is. Voor ons zit de 2 jaar grens er ook aan te komen. Ik ken echter iemand in mijn omgeving die al 8 jaar bezig zijn en jeetje wat heb ik daar een bewondering voor. Dan denk ik weer dan valt het bij ons nu nog mee met die 2 jaar.
En sowieso voor alle meiden hier ook zoveel bewondering hoe iedereen hier zich weer door alle tegenslagen heen weet te vechten. Echt allemaal sterke vrouwen en vechters zijn we. Trots op ons allemaal!
 
Hoi meiden,
Hier ondertussen bruinverlies en aangezien ik dat echt standaard heb de dag voor NOD, ga ik er vanuit dat mijn menstruatie morgen door gaat breken - en we deze ronde dus ook weer af kunnen schrijven..
Bah. ?
Dinsdag echo en eerste gesprek met gyn. Ik kijk echt heel erg op tegen de komende periode. 

Hopelijk komen er betere tijden dames ?
 
Danielle, dat is een pittig lange menstruatie ? hopelijk kunnen ze iets voor jullie betekenen, wachten is altijd moeilijk en het moeten uitstellen als je graag wilt daardoor is nog veel lastiger!
Nwj, jeetje dat is inderdaad schrikken, hopelijk komt er wel een goede afloop!!
Ik kom net uit 't ziekenhuis met een beetje mixed feelings, we hebben aan de ene kant echt een kut uitslag gehad, aan de andere kant een hele positieve uitslag. 
Er zijn 3 eitjes aan het groeien, dit is natuurlijk positief want m'n lijf reageert op het hormoon, 2 eitjes hebben echt een mooi en groot formaat en 1 eitje is wat kleiner, door dat ze niet weten hoe vruchtbaar mijn eitjes zijn is dit wel een risico en dan dus ook het slechte nieuws, we moeten deze maand voorbij laten gaan.
Ik merk dat ik niet kan huilen erom maar dat het ook een knoop in m'n hoofd geeft, zo'n mooi groot eitje maar het risico op een meerling en dus ook meer als 2 is te groot en als 't meer dan 2 zijn is de kans op ongezonde kindjes te groot.
Merk dat ik niet goed weet wat ik er mee moet, zijn er van jullie die dit ook hebben gehad? 
 
Danielleeeeex, mannen zijn meestal van het praktische en hebben niet altijd door dat de emotionele kant van moeilijk zwanger worden misschien nog wel belangrijker is. Geef m tijd om t te verwerken, hij wil dat er snel iets gedaan wordt dus ook hij is er echt mee bezig!
@de rest ik moet geopereerd worden voordat ik verder mag met de behandeling. Ik baal erg, maar het is beter en veiliger zo. Waar ik erg van baal is dat ik pas half augustus naar het ziekenhuis kan bellen voor een afspraak! Dan ben ik vast pas ergens in september aan de beurt! ? Met een beetje pech komt er dankzij alle vakantievierders weer een lockdown en ben ik echt weer maanden kwijt! Ik vind het nu eventjes heel moeilijk om positief te blijven, want ik wil gewoon doorpakken!!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan