"De dames die al wat langer wachten....."

Lapjesendraadjes erg frustrerend inderdaad en herken het ook.
heefteenwens heel herkenbaar, blij zijn voor een ander, maar verdriet voor jezelf. Na ons trouwen ook wel eens de opmerking gehad dat wij vast dan ook wel aan kinderen zouden beginnen. Dit was niet rot bedoeld, maar op een gegeven moment wel vervelend. Onze beste vrienden hebben we het op een gegeven moment wel verteld en daar hebben we nu ook veel steun aan. Fijn dat de onderzoeken en uitslagen nu bijna klaar zijn en jullie kunnen starten met een behandeling. Heel veel succes en sterkte.
happy yellow ik herken het, ik duim voor een goede afloop over een week. Succes met de gedachten te verzetten.
zwindo klopt, mocht de volgende ronde ook niet lukken, hoop ik dat de hsg eventueel heeft gezorgd dat het daarna wel lukt (Mocht er niet wat aan de hand zijn daarbinnen). 
Wat een verhaal! Ik zou hier ook erg van balen en gefrustreerd over zijn. Je zou zeggen dat hij er ook alles aan wil doen nu het langer duurt etc. En dan komt eventueel ook nog de behandeling in gevaar.. heftig. Ik zou nogmaals een goed gesprek voeren hierover en dit dan ook duidelijk benoemen en dat dit je behoorlijk kwetst. In elk geval heel veer sterkte en dikke knuffel. 
 
Hallo dames,
Ik zal mij even voorstellen, 2jaar getrouwd en nu een jaar serieus een kinderwens. Ik ben 29 jaar, mijn man 31 jaar. 
Ik lees al weken mee op dit forum... Na weer een teleurstelling vandaag en een streep door ronde 12 besloten om mee te schrijven. 
Mijn man is begin juni bij de huisarts geweest, omdat we vanwege een operatie in het verleden dachten dat het probleem wellicht bij hem lag, maar na een controle van zijn zaad in het ziekenhuis bleek dit niet zo te zijn, gelukkig. 
Alleen ronde 11 ook geen succes en ben ik dus zelf naar de huisarts geweest, vorige week gebeld door het ziekenhuis, 24 augustus telefonisch gesprek. Ik had de hoop toch nog ergens dat ik kon afbellen maar helaas, ongesteldheid is vandaag begonnen...
En dat is toch moeilijker dan ik had verwacht, want wat nu... en hoe lang nog die teleurstelling elke keer...
Ik wens jullie alle geluk en succes voor de komende/volgende ronde en hoop hier snel meer positieve berichten te lezen, dat geeft weer hoop voor ons allemaal. 
Liefs
 
 
ProjectTT welkom, zal best een stap zijn om ook jezelf dan maar er tussen te scharen hier. Fijn dat het goed zit aan je mans kant. Dat scheelt de helft:) schijnt dat 90% van de stellen na 2 jaar zwanger zijn, er kan nog heel veel gebeuren komend jaar voor jullie! 
Zwindo heel vervelend hoe dat loopt wat betreft roken/blowen. En nog meer stress zal misschien de behoefte ook doen toenemen. Hopelijk komen jullie tot een compromis en houdt hij rekening ermee hoe dit over komt. Dat stiekeme slaat nergens op. Kan niet zo zijn dat alleen jij er voor strijdt, tegelijk zal het wel uit hem zelf moeten komen de keuzes daarin. Herkenbaar hoor ik had het hier meer met biertjes. Inmiddels weer kunnen praten erover? 
 
Hoi Dames, 
Graag wil ik me ook aansluiten. Ik ben 26 jaar en heb al een kindje met mijn vorige partner. Ik was 20 toen ik zwanger raakte van de eerste en dat was gelijk de eerste ronde raak. Nu zijn mijn nieuwe vriend en ik al 15 maanden bezig en dat is best frustrerend. Afgelopen maandag zijn we dus naar de huisarts geweest en die heeft ons doorverwezen naar de fertiliteitspoli en dat vind ik best wel spannend. Ik hou jullie op de hoogte. Heel veel sterkte iedereen. 
 
Welkom voor de nieuwe dames! 
@zwindo, heel begrijpelijk dat je boos wordt, een kindje maken (op welke manier dan ook) doe je samen.. Jij hebt al zoveel moeten doorstaan hiervoor dus dan verwacht je - volledig terecht - dat hij ook zijn bijdrage levert. Tegelijkertijd, hier spreekt een ex-roker en dat 'af en toe een jointje' dat is hier ook nog wel een ding (voor ons beiden overigens). Het is echt moeilijk ermee te stoppen.. Ga inderdaad rustig het gesprek aan, laat weten hoe je erbij voelt en hopelijk leidt dit tot inkeer bij hem :)    
 
Welkom nieuwe dames! 


zwindo heel begrijpelijk je frustratie! Ik kan alleen maar zeggen dat het belangrijk is om er over te praten, maar heb zelf een vriend die flink rookt en praten helpt bij ons eigenlijk niet (niet in het stukje stoppen met roken), dus ik weet niet hoe veel je aan het advies hebt.  Is je vriend ook echt gestopt voor jullie kinderwens of was hij daarvoor al bezig met stoppen? En is er uit het zaadonderzoek iets gekomen? Ik kan me namelijk voorstellen dat als daar niets uit kwam dat voor hem de trigger om helemaal te stoppen ook lager is. 
Het is ook heel lastig te begrijpen als je niet zelf gerookt hebt. Ik heb nooit gerookt en heb er van jongs af aan afkeer tegen en snap dus ook echt niet dat het zo moeilijk is om (helemaal) te stoppen. Maar rokende vrienden en mijn vriend dus ook bewijzen iedere keer het tegendeel dat het wel degelijk extreem moeilijk is. Maar denk dat ik dat nooit zal begrijpen. 
hebben jullie wel eens aan hulp van de huisarts gedacht? Het schijnt dat je met dergelijke programma's veel succesvoller bent dan met zelf stoppen. Maar kan me ook voorstellen dat als het af en toe een jointje of sigaretje is dat je liever niet hebt dat de huisarts dat weet
 
Ha dames, 

Hopelijk kan iedereen ondanks alle vervelende dingen lekker een beetje genieten van de zon en de zomer. 

Pompeloentje en ProjectTT welkom hier op het forum. De stap maken is soms best confronterend. Al vond ik het wel fijn om het gevoel te hebben om eindelijk iets te kunnen gaan doen! Hopelijk gaat dit voor jullie ook zo voelen. 

Lapjesendraadjes, het verhaal over je nichtje is heel herkenbaar! Afgelopen zondag was ik op een kinder verjaardag. Een kennis van de ouders vertelde dat zij 8 weken zwanger was. Stak 10 min later een sigaret op. (Waarna er nog 3 volgde). Hoe is het mogelijk denk ik dan! 

Zwindo, wat heftig van je man. Het is misschien heel erg moeilijk op zo'n moment maar hopelijk kun je eens serieus met hem in gesprek gaan. Kan me voorstellen dat stress of een iets minder fijne sfeer in huis juist een uitlokkende factor is om meer te roken of te blowen. 
Kan me wel voorstellen dat dat stiekeme echt niet oké voelt! 
Hier wel eens discussie gehad over (veel) bier drinken, zaad van mijn man was goed dus de motivatie om minder te drinken is er niet echt. Daarnaast ligt het probleem toch bij mij... 

NWJ wat balen dat deze poging weer mislukt is. Ik hoop echt dat het snel raak is. Wat ik je wel kan zeggen is dat de HSG bij mij enorm mee viel, het was een paar minuten erg vervelend maar dat is heel snel voorbij. 

Heefteenwens is bij jouw het nieuws van de PCOS een beetje geland? Hopelijk zijn de overige uitslagen goed en kun je snel beginnen. Bij mij gaf beginnen aan een traject echt wel energie, het idee om een kans te maken vond ik heel erg fijn. 

Fleurbo, tanx voor de tip ga eens kijken op de site! Heb intussen ook een afspraak gemaakt met een seksuoloog via het ziekenhuis. Was niet van plan om dit deeltje van onze relatie te laten verpesten door dit traject. 

Verder gaat het hier niet zo super laatste week. Ben nu al 23 dagen aan het spuiten met menopur in wisselende doseringen. Vorige week dosering weer verhoogd omdat er niets groeide. Maandag op de echo rechts 2 blaasjes van 8 mm en links eentje van 11. Laten we hopen dat alleen die van 11 doorgegroeid is. Ik kijk gespannen uit naar de echo van morgen. Eind van deze maand zitten voor ons de 2 jaar er op, waarvan ruim 1 jaar onder behandeling in het ziekenhuis. In al die tijd 1 eisprong gehad... zo bang dat het op deze manier niet gaat lukken ;-(

Aan alle dames weer heel veel succes! Hopelijk komt er gauw iemand met goed bericht!!


 
Hé kaatkaat wat vervelend zeg!! Lijkt me zo lastig als je iedere dag moet spuiten en je lichaam er niet zo op reageert als je hoopt :( ik duim heel hard voor morgen voor je ?
 
ik heb weer een avondje zitten googelen en weer wat gevonden.. ik weet dat ik het beter niet kan doen, maar heb het gevoel dat dat het enige is wat ik kan doen op dit moment. Heb ergens een artikel gevonden dat omega 3 blijkbaar heel belangrijk is omdat het uitblijven van een zwangerschap vaak als oorzaak heeft dat er kleine ontstekingen in het lichaam zijn en het lichaam daar eerst mee bezig is om op te lossen. Omega 3 helpt hier blijkbaar bij. Grote kans dat het weer een onzinverhaal is, maar het geeft me een soort gevoel alsof ik er dan wat meer invloed op kan hebben. Of misschien wel een soort hoop dat het de verklaring is waarom het nog niet gelukt is. Als vegetariër eet ik al bijna 20 jaar geen vis meer, dus ik geef het een kans. Net vegetarische omega3 tabletten besteld en dan die maar nemen. We gaan het zien.. baat het niet dan schaadt het niet
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan