Hoi dames,
Weer een keer een berichtje vanuit hier.
Ik heb een poosje afstand genomen, ik merkte dat ik door de start van het traject heel druk was in mn hoofd, na het nieuws dat er teveel eitjes waren werd het eigenlijk ook alleen maar erger, vandaar dan ik even voor mezelf een stap terug heb genomen.
Tomaatje, gefeliciteerd met jullie zwangerschap, zoo fijn voor jullie en zoo fijn om een positief bericht te lezen!
Knuffeltje, jeetje wat een heftig nieuws!! Ik heb er een brok in mn keel van, en eerlijk gezegd ook tranen in mn ogen
Ik hoop zo voor jullie dat er nog een uit weg is, en dit klinkt stom maar een vriendin van mij heeft een relatie met iemand die zo goed als onvruchtbaar is, beter gezegd was, hij heeft pas weer een zaad onderzoek gehad en nu was er ineens meer activiteit te zien, laten we hopen dat alles goed komt!
Maar buiten dat alles om, is het extreem heftig en snap ik dat dit echt een heftig verwerkingsproces moet zijn
De rest van de berichten heb ik niet zo opgeslagen (oeps) het waren er ook zoveel?
Hier zit ik ondertussen als een mega hormonale bom op de bank, afgelopen week ben ik ongesteld geworden, en ondanks dat ik wist dat het zou komen omdat we niet door mochten door de hoeveelheid eitjes kwam het als een klap, zo definitief dat je misschien toch een kans hebt laten liggen (al is het beter in dit geval). Mn eerste nacht is een heel geweest heb zoveel pijn gehad dat ik 2x van de pijn heb overgegeven
Dag erna contact opgenomen met t ziekenhuis of dit normaal was en de combinatie clomid en 3 follikels kon inderdaad dit hele extreem heftige gevoel geven. Hopelijk maar 1x Ben er goed beroerd van deze maand. En ik ben dus 1 grote hormonale bom, ik kan overal om huilen, boos worden of juist heel hard lachen beetje raar heb dat nooit zo sterk ervaren de hormonen.
Begin september hebben we weer een controle afspraak, en de hoeveelheid clomid is aangepast dus hopelijk, heel hopelijk krijgen we deze maand een eerlijke kans die we ook kunnen en mogen benutten!
