"De dames die al wat langer wachten....."

Lovetennis misschien dan toch een lange cyclus? Of hat je eerder ook al een eisprong gemeten? Hopelijk heb je gauw duidelijkheid. 


Zwindo lijkt mij wel heftig allemaal. Wel fijn dat de tijd wat snel gaat. Ik hoop ook voor je dat dat zo blijft!
Ik heb gisteren gebeld met de poli. Gevraagd hoe nu verder aangezien er verder nog niks is gepland. We hebben afgesproken dat ik begin november mag bellen voor een eerste gesprek voor het iui traject. Ze hebben genoeg plek hier en dat gesprek kan dan snel ingepland worden. Ook krijg ik dan prikinstructie en dan zouden we in de cyclus van december mogen starten is nu de bedoeling. Toch hoop ik natuurlijk op een mooi wonder in oktober. En anders met goede moed het traject in. Wel fijn om te weten hoe het er voor staat. En nu duimen dat Corona geen roet in het eten gaat gooien. 
 
Hier creamama, ik ben inmiddels 32 en moeder van onze lieve zoon Tygo.
Ik stel me toch even voor omdat ik mijn verhaal toch ook wel delen ondanks dat ik ondertussen al wel een zoontje heb.
Om zwanger te worden waren wij ook een tijd onderweg. Ik was aan de pil en gestopt. Voor ik aan de pil begon was ik echt heel onregelmatig ongesteld. Sloeg heel wat maanden over in een jaar en had best flinke bloeding en krampen (in de categorie amper keer rechtop kunnen staan als je uit bed komt bijv) dus ik hield m'n hart vast toen ik stopte met de pil. Maar zowaar werd ik echt de maand daarop gewoon alweer ongestond en was m'n cyclus even redelijk op de rit. Dus goede hoop. Maaaaar ja toch werd het weer onregelmatiger en dus onmogelijk om te pijlen wanneer te schieten. Om het maar even letterlijk te zeggen ;)

Na heel wat maanden proberen toch maar een onderzoek laten doen of alles wel oké was bij mij omdat het zo wisselend was. Gelukkig bleek er niets aan de hand.
Na weer wat maanden toch ook manlief maar onder de loep laten nemen en die bleek minder actief zaad te hebben, maar dan wel weer meer dan gemiddeld dus dat zou elkaar een beetje opheffen(?) Zeiden ze.

Uiteindelijk na meer dan 1,5 jaar proberen was ik zwanger van m'n 1e kindje :D

En het bizarre was dat ik een blindedarm ontsteking had, waarvan ze eerst dachten dat het misschien een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kon zijn. Dus paar x test gedaan, bloed test gedaan. Allemaal negatief. Dus uiteindelijk geopereerd vaan m'n blinde darm, allerlei scans/contrastvloeistof, de hele rattemeplan want ik was niet zwanger. Achteraf gerekend was ik toen dus al wél zwanger! Maar waarschijnlijk nog mét niet lang genoeg om een positieve test te hebben.

Nou heel verhaal, maar wou het toch even delen om te laten weten dat ookal is je cyclus but en loopt alles niet zoals je zou wensen en moet je allerlei onderzoeken ondergaan... Toch kan het er ineens zijn. Een wonder groot wonder dat een kindje heet (L)

Ik hoop dat, als ik het maar 1 iemand, een beetje hoop geef dat het écht kan.. ookal voelt het soms als een elle lang iets wat maar niet komt en je zó graag wilt.... Het kan morgen maar zo zijn, of over een week, of over een maand, dat het er toch is en mag zijn!

Lieve mama to be en mama groet voor jullie!
 
Creamamma wat lief van je! Dat geeft zeker hoop!
Lapjesendraadjes wat fijn om te horen dat jou dit (ook) helpt! Ik vind het ook fijn om dingen met jullie te delen en te weten dat er (bijna) altijd een antwoord/reactie van jullie staat te wachten op een berichtje.
NWJ dat lijkt dan toch best positied nieuws! Ik hoop heel erg voor jou en voor alle anderen dat de trajecten door kunnen gaan en dat corona zich rustig houdt! ? ? Maar het meest hoop ik dat oktober de wondermaand wordt!
Zwindo wat vervelend al die kwaaltjes die je er dan weer bij krijgt. Jij zult dus nog even moeten afwachten wat er nu gaat gebeuren..
Toen wij 17 september een afspraak hadden bij de gynaecoloog, had ik mn "kaartje" met sensitesten mee en die waren een beetje "vaag" niet duidelijk een ovulatie, maar wel ovulatiepijn. Dat was rond dag 21/22. Dat had ik de cyclus ervoor ook.
Donderdag dacht ik (dag 36) dat ik ongesteld werd, want ik "lekte". Toen ik ging kijken, sorry voor de details, had ik mega veel slijm in mn ondergoed. Echt, dat heb ik in dat hele jaar nog nóóit gehad, zo veel. Ik dacht toen echt, zou ik zwanger zijn..
Op dag 38 dus een zwangerschapstest gedaan en die was negatief. Omdat ik op internet las dat het haast een eisprong moest zijn, heb ik maar een test gedaan van sensi. Echt 2 mega duidelijke streepjes. Voor de zekerheid nog een van clearblue gedaan en toen kwam die smiley. Ik was helemaal in de war.
Maar we hadden vorige week zondagavond voor het laatst sex gehad, dus ik baalde al een beetje.. bang dat we te laat waren. Na de tesr moesten we weg, bij onze toekomstige pup op kraamvisite (22 oktober komt ze bij ons) dus toen we later thuiswaren, hebben we het maar gezellig gemaakt. Dat was midden op de dag ? We hebben het gisteravond nog een keertje gedaan voor de zekerheid ???☺️.
Ik heb zojuist nog een keer de ovulatietest gedaan en de hij zegt nog steeds dat een ovulatie is. Vanavond nog maar een keertje ? Liever een keer te veel dan te weinig ??
 
Hartstikke leuk, al die bemoedigende postings van vrouwen die er ook lang over hebben gedaan. Maar weet je, het bemoedigt veel meer om dit van dames te lezen die ik ken van de 'lange draadjes'. Die vrouwen 'ken' ik en met hen leef ik mee. Echt, die postings van afgelopen week, die vrouw had dus speciaal geregistreerd om t te kunnen posten! En sinds het Girafje verhaal ben ik toch wat argwanend geworden.
Het zijn ook de hormonen die mij dit laten zeggen (vandaag of morgen ga ik ronde 27 in, geloof ik), maar ik vind t echt een beetje vervelend worden.
 
Ik doe het vanuit m'n hart, de post en vind het jammer om te horen dat het zo voor je over komt lapjesendraadjes. Maar mijn verhaal is echt en ik kan wel het hele uitgebreide vertellen maar dat doet er niet toe. Het gaat er mij om dat het misschien iemand een beetje hoop geeft of inspireert op een bepaalde manier. Niet om te horen hoe geweldig of goed ik het doe of heb gedaan. Nee puur om het vanuit m'n hart te delen en te laten horen dat het positief kan zijn. Hoe lang of kort je proces is en dat alles voor een ieder anders is, is logisch en dat is helemaal oke. Iedereen mag er zijn en alles is goed, alles is oké en mag er zijn.

(Plus het feit dat sommige vrouwen misschien net dit fora ontdekken en daardoor niet op het moment van leven/wens te hebben dit konden delen)

Ik heb niet álles terug gelezen want dat is gewoon geen doen zoveel berichten als er zijn. Dus weet ook niet de situatie die je benoemd, maargoed het is wat het is en ik hoop toch ergens een positief straaltje te kunnen zijn voor iemand op t forum. En praat en deel graag mee na gelang de behoefte van beide kanten.

Aho
 
Dames, wat een onwijs sterke vrouwen zijn jullie! Al dat wachten, al die onzekerheid, keer op keer weer de moed vinden om verder te gaan. Echt, zo knap!
Lapjesendraadjes, ik hoop dat je intake meevalt meid en dat je snel je operatie krijgt! 


Knuffeltje, wat een harde boodschap.. Ik denk dat als jullie er samen uit zijn dat dna niks uitmaakt, je keuze al wel gemaakt is? Ik snap je vriend ergens ook, als de kans klein is dat ze iets vinden, heeft het dan wel nut? Moeilijke keuze.. Ik wens je enorm veel sterkte toe?
Sorry dat ik niet op iedereen reageer, maar ik heb lange tijd niet meer gevolgd en dan wordt het moeilijk? aan de dames die ongesteld zijn geworden, hele dikke knuffels! Effe balen, en dan weer met goede moed verder?
Ik wilde jullie ook even op de hoogte brengen van ons traject☺️. Wij zijn gestart met iui, 15/9 de eerste inseminatie gehad. Ondertussen weet ik dat deze inseminatie ook gelukt is en zijn we voorzichtig blij met onze positieve test☺️ We wachten af wat onze 12w echo zal zeggen uiteraard, hopelijk deze keer wel een gezonde baby! Lieve dames, ik duim zo hard voor jullie mee! Hopelijk gaat het virus snel liggen en kunnen de ziekenhuizen gewoon verder! Dikke knuffels voor jullie allemaal?
 
Lovetennis, ohh raar inderdaad maar dan nu wel alle kansen goed benut, hopelijk wordt het beloond!
Chacha ohh goed nieuws, voorzichtig gefeliciteerd dan, op naar een mooie 12weken echo! 
Knuffeltje, heftig maar wel knap en sterk hoe jullie hier samen in staan! Dat de keuze die jullie nu gaan maken, links of rechtsom uiteindelijk maar een gelukkig gezinnetje mag geven!
Nwj spannend, hopelijk snel starten met mooie resultaten. 
Ik had donderdag gesprek bij de gynaecoloog, en lang verhaal kort ik krijg volgende week een HSG, pff spannend. We waren net in het ziekenhuis geweest en toen werd ik ongesteld, had gezien de laatste cyclussen zaterdag verwacht. Maarja dit weekend was erg zwaar, zag alles negatief... Ik merk gewoon soms dat positief zijn niet lukt, dat ik bang ben voor wat er misschien nog komen gaat en ik me dan afvraag of ik wel sterk genoeg ben om met die tegenslagen om te gaan... En jullie positieve woorden vind ik dan fijn maar merk dat ik me begin af te sluiten voor mensen uit de omgeving, de dingen niet meer deel enzo... Herkennen jullie dat? Ochja negatief zijn heeft nog nooit iemand ergens gebracht dus ik ga de knop weer omzetten! 
Trots op jullie, zowel op onze goede als slechte momenten, we mogen er zijn!
 
Vriendlief heeft vandaag geppoogd te bellen maar persoon die daar over gaat is er woensdag weer. Eventueel wil vriendlief nog wel bloed laten prikken, maar volgens google maps is het zonder drukte op de weg al 52 minuten rijden, dus mochten ze perse zaadonderzoek opnieuw willen laten doen, hebben we geen idee hoe. Vriendlief kan niet presteren onder druk. Wie wel? En nu we voor optie B, met donor willen gaan, wat heeft zaadanalyse dan nog zin? Ik ben verbaal niet sterk  maar vriendlief kan dat wel heel goed verwoorden. Afwachten maar.
 
Chacha jeej, gefeliciteerd! Geeft ons moed. Ook lange weg afgelegd. Wat super! ?
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan